نقش جهانیشدن و گردشگری بر محیطزیست(رویکردPanel-Pmg)
مهدی شیرافکن لمسو
1
(
چابهار دانشگاه دریانوردی و علوم دریایی چابهار گروه اقتصاد
)
جعفر قادری
2
(
عضو هیات علمی دانشگاه شیراز
)
زهرا جلیلی
3
(
اداره مالیات و دارایی
)
الکلمات المفتاحية: گردشگری, جهانی شدن, رشد اقتصادی, انتشار گاز دی اکسیدکربن, pmg,
ملخص المقالة :
حصول اطمینان از توسعه پایدار یک مسئله مهم در سراسر جهان است و دلیل اصلی پنهان در پشت آن الگوی رشد اقتصادی است. رشد اقتصادی تحت رهبری جهانی شدن و یا صنعت گردشگری ممکن است از نظر اکولوژیکی پایدار نباشند، چرا که ممکن است از جهانی شدن و یا گردشگری به عنوان ابزار سیاست استفاده نشده باشند. در این مطالعه، تاثیر رشد اقتصادی، جهانی شدن و گردشگری بر انتشار گازهای گلخانهای، انتشار گاز دیاکسیدکربن و ردپای اکولوژیکی در کشورهای اوپک طی در سالهای 2018-1995 مورد تجزیه و تحلیل قرار میگیرد. نتایج نشان میدهد که رشد اقتصادی باعث تخریب محیط زیست می شود ، در حالی که وجود منحنی زیستمحیطی کوزنتس نیز معتبر است. علاوه بر این، مشخص شد گردشگری تأثیرات زیستمحیطی منفی ایجاد کرده، در حالیکه جهانی شدن عوامل بیرونی زیستمحیطی مثبتی داشته است. نتایج حاکی از تأیید برقراری منحنی زیستمحیطی کوزنتس به شکل U معکوس میباشد. بدین معنی که در ابتدای مراحل توسعه با افزایش میزان رشد اقتصادی بر آلودگی محیطزیست افزوده شده و در مراحل بعدی و بعد از عبور از نقطه عطف با افزایش رشد اقتصادی و بنا به ترجیحات مردم برای داشتن محیطزیست پاک و سالم، از میزان آلودگیها و انتشار گاز دیاکسیدکربن کاسته میشود.تأیید برقراری فرضیه زیستمحیطی کورزنتس به صورت U معکوس، با نتایج مطالعاتی نظیر Khoshakhlagh et al. (2011)، Fotros et al. (2012)، مطابقت دارد.نتایج حاصل از برآورد مدل نشان میدهد ضریب متغیر مخارج گردشگری مثبت به دست آمده که به معنی آن است فعالیتهای گردشگری علاوه بر همه اثرات مثبتی که بر اقتصاد دارد، باعت تشدید تخریب محیطزیست شده است. براساس نتایج تحقیق، پیشنهاد شد سیاستهای جهانی شدن با درنظرگیری استانداردهای زیستمحیطی اجرایی گردد.