گروه بندی بافت های فرسوده شهری در استان خراسان رضوی (با تأکید بر روش تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی)
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ایعلیرضا پویا 1 , میلاد حکیم زاده 2
1 - استادیار گروه مدیریت، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
2 - دانشجوی دکتری مدیریت، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: بافت فرسوده, خراسان رضوی, تحلیل خوشه ای, توسعه یافتگی شهری,
ملخص المقالة :
سیستم پویای شهرها مدام در حال تغییر و تحول است. در این میان مشکلاتی مانند تغییرات فرهنگی و اجتماعی، فقر، آلودگیهای بهداشتی- زیست محیطی و ناپایداریهای کالبدی، برخی نقاط شهر را دگرگون ساخته و رنگ و بویی متفاوت از گذشته که نشانههایی از عدم توسعه پایدار شهری است، بر آنها مینشاند. کیفیت توسعه و زیرساختهای آن در اثر برنامهریزیهای نامطلوب گذشته مسائل عمدهای را در روند توسعه شهرهای استان خراسان رضوی ایجاد کرده است. از اینرو نخستین گام در برنامهریزی مناسب توسعه پایدار بافتهای فرسوده، شناخت و سطحبندی نواحی یاد شده در سطح استان خراسان رضوی میباشد. روش کار این پژوهش، ترکیبی از روشهای توصیفی- تحلیلی است.20 ناحیه فرسوده منتخب استان در پانزده شهرستان و پنج ناحیه در شهر مشهد با ارسال پرسشنامه 42 سنجهای در چهار بخش اقتصادی، فرهنگی- اجتماعی، فنی- کالبدی و بهداشتی- زیست محیطی با تکنیک تحلیل خوشهای سلسلهمراتبی و به کمک نرمافزار 16spss در چهار خوشه، گروهبندی گردید. یافتهها نشان دهنده تفاوتها و نابرابریهایی در سطح توسعه یافتگی بافتهای فرسوده خراسان رضوی میباشد. لذا این تفاوتها لزوم تهیه و اجرای برنامهها و طرحهای هدفمند را برای توسعه یکپارچه و متوازن شهرها مانند تخصیص متوازن بودجه به شهرها، تدوین برنامههای نوسازی و بهسازی در بافتهای فرسوده کمتر توسعه یافته در راستای بهبود زیرساختهای کالبدی- نهادی و زیست محیطی و تدوین برنامه های مناسب فرهنگی و اجتماعی ایجاب میکند.
15. Bergh, Jeroen C.J.M. van den Hofkes. Marjan W. (1997): A Survey of Economic Modeling of Sustainable Development, Amsterdam; inbergen instate http://hdl.handle.net/1871/9276.
16. Ciegies, Remigijus (2003): Record Management. Principle of Societys Sustainable development and Transformation of Economy, Transformation in Business $ Economic, vol (2), Nom2, pp:141-155.
17. Craig, John L. (2004): Science and sustainable development in new Zealand, Journal of the Royal Society of New Zealand, Volume 34. Number1, pp:9-22.
18. Desendorf,M., )2001): “Sustainability and sustainable development” in Dunphy, Sustainability Center Pty Ltd, PO Box 221, Epping NSW 1710, Austrlia.
19. Hass, J. L, F. Brunvoll and H. Hoie (2002): “Overview of Sustainable Development Indicator used by National and International Agencies” OECD Statistics Working Papers, OECD Publishing, OECD Statistic Working Papers.
20. Korhonen , Jouni (2004): Industrial ecology in the strategic sustainable development model: strategic application of industrial ecology, Journal of Cleaner Production 12,pp: 809-823.
21. Reed , Bill: ALA. Eed (2006): Shifting our Mental Model ” sustainability” to Regeneration, Integrative Design Collaborative and Regenesis, United State of America, A Paper submitted for the Conference: Rethinking sustainable Construction 2006 : Next Generation Green Building, September 19-21.
22. Robert, K-H, Daly, H, Haaken, P. and Holmberg,J . (2001): A compass for sustainable Development, International Journal of Sustainable Development and Word Ecology (4),pp: 79-92
23. Schaltegger, Stefan; Wagner, Marcus (2006): Integrative msnsgement of sustainability performance, measurement and reporting, Int. J. Accounting Auditing and Performance Evaution, vol 3.Nom1,pp: 68-89.
24. Steurer , Reinhard (2004): Strategic Public Management as Holistic Approach to Policy Integration, Vienna University of University of Economics and Business Administration. Research Focus Area Managing sustainability, Vienna,Austria.
25. Victor ,peter A. (1991): Indicator of sustainable development: some lessons from capital theory, Ecological Economics, Elsevier Science Publishers B.V., Amsretdam, VHB Research and Consulting Inc.
26. Wiener, Jonathan (2000): From sustainable development to sustainable governance, Law school and Nicholas school of the envieonment, Duke University,http//WWW.law.duk.edu/.