پهنه بندی فضایی سکونتگاه های روستایی در معرض مخاطرات محیطی با استفاده از تکنیک تصمیم گیری چند معیاره ویکور (مطالعه موردی: شهرستان تالش)
الموضوعات :
فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
سید علی علوی
1
,
یاسر رمضان نژاد
2
,
احدالله فتاحی
3
,
ابراهیم خلیفه
4
1 - استادیار جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
2 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
4 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، ایران
تاريخ الإرسال : 12 الأربعاء , ربيع الثاني, 1435
تاريخ التأكيد : 15 الإثنين , ربيع الثاني, 1437
تاريخ الإصدار : 11 الخميس , ربيع الثاني, 1437
الکلمات المفتاحية:
GIS,
vikor,
زلزله,
پهنه بندی فضایی,
سکونتگاه روستایی,
تالش,
ملخص المقالة :
شناخت نواحی در معرض مخاطرات طبیعی همچون زلزله یکی از گامهای اولیه در مدیریت مخاطرات و برنامهریزی توسعهای و عمرانی است. مقوله زلزله یکی از مخاطرات طبیعی است که وقوع آن میتواند تلفات، خسارت و آسیبهای بسیاری را ایجاد کند. مخاطرات طبیعی مانند سیل، زلزله و غیره در طول حیات کره زمین همواره وجود داشته است. در دهههای اخیر علیرغم پیشرفتهای علمی و تکنولوژی گسترده در پیشبینی حوادث، ساختمانسازی و مدیریت بحران، بلایای طبیعی همچنان هزینههای سنگینی را به جوامع انسانی تحمیل نموده است. هدف از این پژوهش شناسایی روستاهای در معرض وقوع زلزله میباشد، که نیاز به پهنهبندی فضایی مناطق زلزلهخیز است. روش تحقیق به صورت توصیفی- تحلیلی میباشد. در بحث توصیفی با استفاده از مطالعات کتابخانهای و اسنادی دادههای مورد نیاز گردآوری شده است و در بحث تحلیلی با استفاده از لایههای رقومی مورد نیاز و مدل ویکور پهنهبندی فضایی مناطق آسیبپذیر روستایی در برابر زلزله در شهرستان تالش صورت گرفته است. معیارهای استقاده در این پژوهش لایههای گسل، زمینشناسی، عمق و شدت زلزلههای رخ داده در شهرستان تالش میباشد. برای وزندهی معیارها از مدل تحلیلی AHP استفاده شده است. پس از اجرای عملیات پهنهبندی فضایی در مدل ویکور، مشخص گردید که از 315 روستای شهرستان تالش 155روستا یعنی 49 درصد از سکونتگاهای روستایی شهرستان در منطقه خطر بالای زلزله استقرار یافتهاند. با مشخص شدن روستاهای در معرض، گام بعدی شناسایی مساکن مستعد (کم دوام) در این روستاها میباشد تا از طریق ظرفیتسازی که از طریق برنامهریزی کالبدی توسط متولیان امر بهسازی و نوسازی مساکن، در جهت افزایش مقاومت مساکن کم دوام در مقابل زلزله اقدام گردد.
المصادر:
آیالا، ﺍﻳﺮﺍﺳﻤﺎ (1389): «ژئومورفولوژی، مخاطرات طبیعی»، ترجمه: رضا خوشرفتار، مجله رشد آموزش جغرافیا، شماره 2، تهران، صص 23- 14.
بیرودیان، نادر (1385): مدیریت بحران اصول ایمنی در حوادث غیر منتظره، نشر جهاد دانشگاهی مشهد، مشهد.
پورسعید، تهمینه (1386): جایگاه شهرهای کوچک در سازمان فضایی غرب گیلان (مطالعه موردی شهر اسالم)، پایاننامه کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه آزاد واحد رشت.
پورشریفی، جواد (1376): «ریز پهنهبندی لرزهای شهر قزوین با استفاده از روش انتشار امواج»، پایان نامه کارشناسی ارشد زمین شناسی، دانشکده علوم پایه، دانشکده تربیت مدرس.
رضایی، علی و کوروش پرتو (1384): «بررسی آسیبپذیری بافتهای شهری در برابر بلایای طبیعی(زلزله، سیل) و ارائه راهکارهای لازم جهت کاهش اثرات آن (نمونه موردی: منطقه1 شهرداری تهران)»، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت مدرس.
روستا، شهرام و حسن احمدزاده (1391): «پهنهبندی مناطق متأثر از خطر زمین لغزش در جادهای تبریز- مرند با استفاده از سنجش از دور و GIS »، مجله پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، شماره1، مشهد، صص 58-47.
سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور (1383): سند فرابخشی توسعه روستایی برنامه چهارم توسعه اقتصادی و اجتماعی، تهران: کمیته تدوین سند فرابخشی توسعه روستایی، تهران.
سعیدی، عباس؛ پولادی، کمال؛ پولادی، کمال؛ کریمی، سریر؛ شمسالله، سهیلا و گوهر نصرتی (1387): دانشنامه مدیریت شهری و روستایی، سازمان شهرداریها و دهیاریهای کشور، تهران.
شریفیکیا، محمد؛ امیری، شهرام و سیاوش شایان (1390): «سنجش آسیبپذیری سکونتگاههای روستایی ناحیه ولست از مخاطرات طبیعی»، فصلنامه برنامهریزی و آمایش فضا، دوره 15، شماره 1، تهران، صص150- 125.
شمسیپور، علی اکبر و محمد شیخی (1389): «پهنهبندی مناطق حساس و آسیب پذیری محیطی در ناحیه غرب فارس، با روش طبقه بندی فازی و فرایند تحلیل سلسله مراتبی»، فصلنامه پژوههای جغرافیای طبیعی، شماره 73، تهران، صص 68- 53.
عباسیان، بابک و پرویز شهبازی (1383): «اصول کلی در طرح و اجرای ساختمانهای روستایی در مناطق زلزلهخیز»، یازدهمین کنفرانس دانشجویان عمران سراسرکشور، هرمزگان، صص 186-179.
فرجی سبکبار، حسن علی و سید حسن مطیعی لنگرودی (1381): «مدلهای فضایی مکانی و پهنهبندی»، نشریه مدیریت، شماره 64-63، تهران، صص 65-59.
قنواتی، عزتالله؛ قلمی، شبنم و اصغر عبدلی (1388): «توانمندسازی مدیریت بحران شهری در جهت کاهش بلایای طبیعی (زلزله) نمونه موردی: شهر خرمآباد»، فصلنامه جغرافیای طبیعی، سال اول، شماره4، تهران، صص 24-15.
قهرودی، منیژه (1388): «کاربرد Web GIS در مدیریت یکپارچه مخاطرات طبیعی»، مجله امداد و نجات، دوره 1، شماره 1، تهران، صص 68-53.
کرم، عبدالامیر (1383): «کاربرد مدل ترکیب خطی وزین (WLC) مطالعه موردی: منقه سرخون استان چهارمحال و بختیاری»، مجله جغرایا و توسعه، زاهدان، صص 146- 131.
مولایی هشجین، نصراله (1379): گزارش طرح هادی روستایی بالاده، بنیاد مسکن انقلاب اسلامی، رشت.
ویسه، یدالله (1378): نگرشی بر مطالعات شهرسازی و برنامهریزی شهری در مناطق زلزله خیز، انتشارات مؤسسه بینالمللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله، چاپ اول، تهران.
Amiri, Aflaton and Tabatabaei Ramin. (2008): "Earthquake Risk Management Strategy Plan Using Nonparametric Estimation of Hazard Rate", American Journal of Applied Sciences 5 (5): ISSN 1546-9239, pp581-585.
Oliveria, carlos Sousa, Roca, Antoni, Goula, Xavier, (2008): Assessing and Managing Earthquake Risk, Geo-scientific and Engineering Knowledge for Earthquake Risk Mitigation: developments, tools, techniques, Published by Springer.
Champman, C.B.& Ward, S. (1997): Project Risk Management: Process, Techniques and insights, john Wiley and sons, chichichster.
Cutter, S.L, Mitchell, J.T., and Scott, M.S., (2000): Revealing the Vulnerability of People and Places: A case study of Georgetown County, South Carolina, annals of association of American geographer’s. 90, pp713-737.
FIG(2006(: The contribution of the surveying profession to Disaster Risk Management, A publication of FIG working Group 8.4 international federation of surveys(FIG), www.fig.net.
Ford,(2002): Vulnerability: Concepts and Issues; A literature review of the concept of vulnerability, its definition and application in studies dealing with human-environment interactions, part of PhD Scholarly Field Paper For course Geog*6100, University of Guelph.
Ghafory Ashtiany, M (1999): Rescue Operation and Reconstructions in Iran, Disaster Prevention and Management, Volume 8, Number 1, MCB University, ISSN 0965- 3562.
Jessamy, V.R., (2000): Program of Vulnerability of OECS, a historical analysis of root causes, The society for Caribbean studies annual conference paper, edited by Sandra courtman, v0l.3, ISSN 1471-2024, : http://www.scsonline. Freeserve.co.uk/o1vo3.html.
Opricovic, Serafim and Tzeng, Gwo-Hshiung (2006): Extended VIKOR Method in Comparison with Outranking Methods, European Journal of Operational Research.
Red Cross,(2001): World Disaster Report, Red crescent publication.
Shadfar, S., Norouzi, A. A., Goddosi, J., Geyomiyan, J (2005): Landslide Risk Zonation in Laktrashan Basin, Journal of Soil and Water Protection, No.1, PP.1-10.
Smith K., (2000): Environmental hazards: Assessing risk and reducing disaster, 3rd Ed,Routledge, New York.
Stonich,S., (2000): The Human Dimensions of Climate Change, The Political Ecology of Vulnerability, available on: http://www.isodarco.it/ courses/candriao1/paper candria01 stonich.html.
The our community time. (2006): Earthquake Tips IITK-BMTPC , www.nicee.org.
Trondheim, R.J, (2000): Reducing Disaster Vulnerability Through Local Knowledge and Capacity: The Case Earthquake prone Rural Communities in India and Nepal, Dr. ing Thesis, Norwegian University of Science and Technology, Faculty of Architecture and Fine Art Department of Town and Regional Planning.42, pp 92–111
World Bank, (2006): Mainstreaming Hazard Risk Management in Rural Project, WRITEN BY Watson, Jolanta Kryspin, http://www.Worldbank.org/hazards.