تحلیل فضایی گردشگری با استفاده از مدلهای ترکیبی در محیط GIS مطالعه موردی: شهرستان رامسر
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
سید یاسر حکیم دوست
1
(دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامهریزی روستایی، مدرس دانشگاه پیام نور مرکز تنکابن، ایران)
علی محمد پورزیدی
2
(دانشجوی دکتری آب و هواشناسی، مدرس دانشگاه پیام نور مرکز تنکابن، ایران)
علیرضا عباسی سمنانی
3
(استادیار گروه جغرافیا، دانشگاه فارابی، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: گردشگری روستایی, تحلیل فضایی, مدل RBF, رامسر,
ملخص المقالة :
نمایش گرافیکی پدیدههای انسانی جهت تحلیلهای مکانی- فضایی به عنوان مدلی جهت واکاوی مناطق، میتواند توزیع فضایی پدیدههای جغرافیایی را به تصویر بکشد. در این خصوص علم زمین آمار و مدلهای تخمین آن میتواند کمک شایانی جهت نمایش گرافیکی این توزیع انجام دهد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و رویکرد حاکم بر تحقیق تحلیلی و تطبیقی است. جهت پهنهبندی منطقه از لحاظ تخمین ورود گردشگر، از بیست روستای دارای آمار ورود گردشگر از فروردین سال 1389 تا فروردین سال1390 به عنوان نقاط معلوم استفاده گردید. همچنین از تکنیک تابع پایه شعاعی (RBF) به همراه پنج مدل آن جهت پهنهبندی استفاده گردید. جهت ارزیابی متقابل مدلهای مذکور از نیم تغییر نما استفاده گردید. نتایج ارزیابی نشان میدهد مدل اسپیلاین کاملاً منظم با ضریب تعیین 77/0 و RMS= 19 بهترین مدل جهت پهنهبندی انتخاب گردید. همچنین نتایج تحقیق نشان میدهد 73 روستای شهرستان رامسر میتوانند سالانه بین 1000 تا 1500 نفر ، 46 روستا بین 1500 تا 2000 نفر و 42 روستا بین 500 تا 1000 نفر گردشگر جذب نمایند که اکثر این روستاها در شمال شهرستان واقع شدهاند. همچنین بیشترین تخمین جذب گردشگر در 2 روستای شهرستان (جواهرده و جنت رودبار) با تعداد 4000 تا 5000 نفر گردشگر برآورد میگردد. نتایج ارزیابی نشان میدهد غرب شهرستان رامسر دارای پتانسیل بالاتری جهت جذب گردشگر میباشد.