ارزیابی تطبیقی سیر تحول شاخص های مسکن نقاط شهری استان کردستان و کشور ایران طی دوره (1390-1345)

الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای

سحر گلچینی ¹ , اسکندر مرادی ² , پخشان خضرنژاد ³

1 - کارشناس برنامه ریزی و بودجه سازمان مدیریت و برنامه ریزی استان کردستان
2 - ریاست دانشگاه پیام نور استان کردستان
3 - کارشناس بودجه شهرداری ارومیه

تاريخ الإرسال : 27 الخميس , رمضان, 1438 تاريخ التأكيد : 08 الجمعة , شوال, 1439 تاريخ الإصدار : 08 الجمعة , شوال, 1439

الکلمات المفتاحية: ایران, مسکن, کردستان, شاخص‌های کمی, شاخص‌های کیفی, نقاط شهری,

ملخص المقالة :

        شاخص­های کمی و کیفی مسکن یکی از کلیدی­ترین ابزار سنجش توسعه در کشورها محسوب می­شود. هرچند در دنیا اهمیت تحلیل شاخص مسکن و نقش آنها پذیرفته شده، اما این شاخص­ها در ایران چندان مورد مطالعه و استفاده در تدوین سیاست مسکن قرار نگرفته اند. این بخش در استان کردستان نیز همانند سطح ملی، شرایط ویژه ای دارد که بررسی آن می­تواند به تدوین راهبردهای مناسب برای ساماندهی این بخش منجر شود. این مقاله به منظور دستیابی به شناخت جامع از وضعیت مسکن، از طریق بررسی و ارزیابی تطبیقی در نقاط شهری استان کردستان و روند تحولات 45 ساله شاخص­های کمی و کیفی مسکن در ایران می­باشد. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی و از نوع هدف کاربردی و بر تحلیل داده­های ثانویه پایه­گذاری شده است. بررسی شاخص­های کمی در طی دوره نشان می دهد که، شاخص­های تراکم نفر در واحد مسکونی و نسبت افزایش خانوار به واحد مسکونی، استان بهتر از شاخص کشوری و سایر شاخص­های متوسط اتاق در واحد مسکونی، اتاق برای هر خانوار، نفر در اتاق و خانوار در اتاق در نقاط شهری کشور روند مناسب و مطلوب تر را نسبت به استان نشان می­دهد. بررسی­های کیفی مسکن این استان در طی دوره، حاکی از آن است که شاخص، عمر مفید ساختمان­های با کمتر از 25 سال با 56/0، دارای روند مطلوب­تر از میانگین کشوری و شاخص­های استفاده از مصالح بادام، با 88/0 در کشور روند مناسب­تری نسبت به استان داشته­اند. ضمناً میزان مالکیت نیز با 46/52 درصد نسبت به نقاط شهری کشور روند مثبتی داشته است. اما طی دوره اخیر میزان اجاره نشینی، نسبت به دوره قبل به 28/35 درصد افزایش داشته است. لذا پیش بینی می­گردد که تا افق طرح، تعداد 48691 واحد مسکونی در استان کردستان و 2056099 واحد مسکونی در کشور مورد نیاز می­باشد.

المصادر:

1. Abedini, A. &, Karemi, R. (2014). Study and ranking of four areas of Urmia based on quantitative and qualitative indicators of housing, Urban and Regional Studies and Research Volume 6, Issue 24.


2. Aghasi, Rezvan. (1994). Geographical analysis of housing in Tehran، Seminar on Housing Development in Iran، Ministry of Roads & Urban Development Iran، 193-210.


3. Azizi, Mohammadmehdi. (2004). position of housing indicators in process of housing planning, beaux arts, No 17, pages 31-42.


4. Bazi, kh; Javaheri, a; Abdollahpour Hagigi, A. (2011). differential analysis of spatial neighborhoods of the city of Zabol in having healthy housing index, Journal of Geography and environmental planning, Serial 43, Issue 3, Isfahan, pp. 185-202.


5. Behzadnasab, Janali .(1995). Rural housing in Iran, Seminar on housing development policies in Iran، Tehran.


6. Dehghan, Mehdi and Ziyari Keramtallah .(2003). examining the condition of housing and its planning in city of yazd, Sofeh, Vol 13, No 23, pages 62-75.


7. Ebrahimzade, E & Qadermarzi, j. (2015). An Analysis on the Quality of Urban Urban Housing A Way to Improve the Quality of Life of Citizens Case Study of Dehgolan Townships Geography and Development of the Thirteenth No. 40.


8. Habibi, S. M. (1991). Housing Minimum Second Printing Tehran Building and Housing Research Center Ministry of Housing and Urban Development.


9. Hakimi, Hadi, Poormohammadi, Mohammadreza, Parhizkar, Akbar, Meshkini, Abulfazl & Poortaheri Mehdi .(2011). evaluating quantitative and qualitative indicators of housing in Informal settlements of Iran (Case study: jamshidabad in city of khoy), geography and environmental planning, Vol 22, No 44.


10. Hekmatnya, H &,Zarafshan, a. (2005). nvestigating the quantitative and qualitative indicators of housing in Taft city and planning the Etienne divisions Journal of Geography and Regional Development No. 5.


11. Keshvardoost, Alireza, Hassanpoor, Reza, Ghamkhar, Iraj and Musapoor Pari .(2013). examining qualitative and quantitative indicators and estimating required housing in city of Rasht in horizon of 2021, Geographic Perspectives in Human Studies، No 25, Pages 95-112.


12. Meshkini, Abulfazl and Zangishei Sajjad .(2016). examining qualitative and quantitative indicators of housing in economic, social and physical aspects in city of Kermanshah, Conference on housing development policies in Iran، Pages 1-17.


13. Meshkini, Ruhi, Mirkamali .(2007). The issues and challenges of cheap housing in Malaysia, economy and housing, No 41, Pages 91-103.


14. Nekoseresht, N, &, Zebardast .(1996). Housing on the Human Resource Plan, Economic Housing Bulletin No. 18.


15. Poormohammadi, Mohammadreza .(2003). Housing planning, second edition, semat publications.


16. Rafiei، Minoo (1989). housing and income in Tehran, past, now and future, centre of urban planning and research، Ministry of Roads & Urban Development.


17. Sabaghkermani, Mohammad .(2002). Regional economy (theory and model), Semat, Tehran.


18. Satarzade, D. (2009). Survey of Population Indicators of Iran's Housing in 2006. Population Quarterly, No. 67-68, pp. 57-79.


19. Saremi, H & Ebrahimpure,M. (2012). Investigating the Indices of Housing in Iran and the World. City Identity Journal. Sixth Edition. Sixteenth.


20. Sullivan,B.& Chen,K.(1997). "Design for tenat fitout: acritical review of public housing flat design in Hong Kong". Habitat international 21,291-303.


21. Zarabi, Asghar .(1995). housing planning of cities in Iran, geographical research, No 39, Pages 108-116.


22. Ziyari, Keramatallah and Zarafshan Attaollah .(2006). examining Quantitative and qualitative changes in housing in city of maragheh and predicting required number of residential units until 2023, geography and development, Vol 4, No 8.


23. Flood, J .(1997). "urban and housing indicators. Urban Studies", 34(10)1635-1666


24. Flood, j.(2014). Housing Indicators, AHURI-RMIT, Melbourne, VIC, Australia, Downloaded from http://www.elearnica.ir.


25. Forrest, R.  Lee, J .(2003). "Housing and SocialChange, London and New York": Routledge


26. Galster,G.C.& Hesser,G.W(1981) Residentialsatisfaction,compositional and contextual correlates, Environmental and behaviour,13(6)735-758.


27. Ghoguill,CH(2007): "The search for policies to support sustainable housing"Habitat international,vol 31,pp:143-149.


28. Grey,R. &,Downs,C.T&Kirkman,K.(2009). "Using Housing estates as conservation tools:ACase study in KwazuluNatal,SouthAfrica",Applied Geography 29,pp.371-376.

1. Number Si

29. Habitat for humanity.(2012). "Golobal housing indicators: Evidence for action)global housing") policyindicators,1-57.


30. Ha, M., & Weber, M. J. (1991). The Determinants of Residential Environmental Qualities and Satisfaction: Effects of Financing, Housing Programs,and Housing Regulations. Housing and Society ,18 (3), 65-76.


31. Justine,M,Rebecc.C,Ph.lippa. W & Yogi V.(2010). "children in housing disadvantage in Austlalia.Development of a summar small area index"Housing studies, 5,625-646.


32. King,P.&Aldershot,A.(2005). "A socialphilosophy ofhousing"Habitatinternational,vol29,pp:603-611.


33. Kochduck, V., Varnock A.F., 2010, "Market and House Financial Provision, Translator: Arbani Dana A.", Journal of City Economy, Vol. 1, No. 4, PP. 32- 55.


34. Lakuyan, Aprodisiva .(1985). housing in third world, translator: Rafiei, Tehran, Planning and budget organization.


35. Lawrence, R. J. (1995). Housing quality: an agenda for research. Urban Studies, 32(10), 1655-1664


36. Reckford,j .(2005).Global Housing Indicators: Evidence for action, Habitat for Humanity International, Washington, Americus


37. Sojar. (2001) "urbanization". www.water.tkk.fi/wr/tutkimus/glob/../ urbanization.pdf. Retrieved on March 2, 2013


38. UN (2008): “The Millennium DevelopmentGoals Report 2008, New York”: UnitedNations.


39. UN- HABITAT. (2007). Urban Indicators Guidelines, United Nations Human Settlements Programme: 1- 43.


40. Wong, C. (2006). “indicators for urban and Regional Planning. London”, Rout Ledge