ارزیابی میزان مشارکت شهروندان در مدیریت شهری بر اساس الگوی حکمروایی شایسته شهری، مورد شناسی: منطقه آزاد ارس (شهر جلفا)
الموضوعات :
فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
محمد اسکندری ثانی
1
,
مهدی ملازاده
2
,
امیر پورداداش
3
1 - استادیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه بیرجند، بیرجند، ایران
2 - : دانشجوی دکتری شهرسازی، واحد تبریز، دانشگاه آزاد اسلامی، تبریز، ایران
3 - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
تاريخ الإرسال : 26 الأربعاء , ربيع الأول, 1437
تاريخ التأكيد : 14 الجمعة , صفر, 1439
تاريخ الإصدار : 03 الإثنين , صفر, 1439
الکلمات المفتاحية:
مدیریت شهری,
مشارکت شهروندی,
حکمروایی شایسته,
منطقه آزاد ارس,
ملخص المقالة :
ارزیابی و مدیریت عملکرد یکی از مباحث مهم و ضروری مدیریت استراتژیک منابع انسانی محسوب می گردد و ابزاری کاربردی برای افزایش کارایی کارکنان یک سازمان و شهروندان در اداره امور شهرها و در نهایت بهبود عملکرد شهرها به شمار می رود. حکمروایی شایسته به عنوان یک پیش شرط اساسی برای عملکرد شایسته بازارها و ایجاد شرایط جذب سرمایه گذاری و تخصیص پایدار سرمایه گذاری های فیزیکی و بهبود کارایی سازمانها و عملکرد شهرها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از سوی دیگر میتواند از طریق اثرگذاری بر سایر مولفه های توسعه منطقه در افزایش رفاه عمومی نیز تاثیرگذار باشد. این تحقیق از نوع تحقیقیات کاربردی – توسعه ای است و با روش توصیفی - تحلیلی و استفاده از مطالعات میدانی و طراحی پرسشنامه به بررسی و سنجش میزان مشارکت شهروندان در مدیریت شهری بر اساس الگوی حکمروایی شایسته شهری در منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس با نمونه آماری 360 نفری پرداخته شده است. برای تجزیه و تحلیل فرضیه از روش آماری آزمون T و آزمون ANOVA استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین مشارکت شهروندان در مدیریت شهری منطقه آزاد ارس و الگوی حکمروایی شایسته شهری رابطه معناداری وجود دارد و این رابطه معنادار بین معیارهای حکمروانی شایسته شهری و مشارکت شهروندان در مدیریت شهری با اطمینان 99% می باشد. این نتیجه بیان می دارد که اگر زمینه های حکمروایی شایسته در منطقه آزاد ارس پایه ریزی شود، نخست اینکه زمینههای لازم را برای مشارکت شهروندان فراهم میآید و دوم اینکه میزان رضایت شهروندان و عدم خروج سرمایه مالی را از منطقه شاهد خواهیم بود.
المصادر:
Brunner, Ronald d.(2010),adaptive governance as a reform strategy” in policy science,v.43: pp.301-314.
Cave, R.W., (2005), Encyclopedia of the city, London & New York.
Etaat, Javad et al,(2014), The Principals Of Sustainable Development In Iran, Elm Publication.
Sarafi, Mozafar(2015),The Sustainability Of Iranian City Searching The Challenges And The Role Of Urban Planner, Elm Publication.
Tagvaei, ali akbar and tajdar,rasoul(2009), An analysis on urban well governing (an analysis approach), urban management journal, No.23.Spring.
Zyari, keramatallahe(2012): Evaluating Participation Of Citizens On The Basis Of Urban Good Governance, Journal of Housing and Rural Environment,V:32.
Ghaffari, Golamreza(2011), Public Participation And Urban Affairs, Society and Culture Publication.
Mahdi nya, Vahid(2000), Jolfa Free Zone, Management and Planning Organization of East Azarbaejan.
Niromand, lilla(2000), the media and new methods of citizen participation, Media Studies, v12.
Nobari, nazak(2000): Urban good governance is a necessity for the indubitable, the center of research and planning of Tehran municipality.
The master plan of Aras Free Zone,2013, The Aras Free Zone
Hatfield-Dodds steve et al. (2007)”adaptive governance: an introduction and implication for public policy” in: 50th annual conference of Australian agricultural and resource economic society.
Friedman, J. 2002. The prospect of cities. University of Minnesota Press. Minneapolis
Friedman, J. (2011). Insurgencies: essay in planning theory. Rutledge. London and New York.
Roberts S.M., Wright S. and O’Neil PH. (2007), Good governance in the Pacific? Ambivalence and possibility, Geo forum, No.38, pp: 967- 984.
Sheng,Y.K, (2010)."Good Governance in Southeast Asia", Environment and Urbanization ASIA, 1, 2: 131–147.
Sadashiva m. (2008), Effects of civil society on urban planning and governance in Meysore, India, Doctoral thesis, Technical university of Dortmund.
UN- HABITAT (2003), Local Democracy and Decentralization in East and Southern Africa. www.un habitat.org
World bank (1992), Governance and Development Report, Washington. DC
Movahed, ali et al (2014): Evaluation of urban good governance in urban neighborhoods (Case Study Tehran 19th District), Studies of urban planning, Issue VII.
_||_