بررسی نقش ژئومورفولوژی در توسعه فیزیکی شهرستان بندر لنگه با استفاده از مدل AHP
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
احمد انصاری لاری
1
(استادیار گروه جغرافیا (ژئومورفولوژی)، واحد لارستان، دانشگاه آزاد اسلامی، لارستان، ایران)
حسین تیموری
2
(کارشناس ارشد سنجش از دور و GIS، دانشگاه تهران، تهران، ایران)
مریم انصاری
3
(دانشجوی دکتری ژئومورفولوژی، دانشگاه رازی، کرمانشاه، ایران)
الکلمات المفتاحية: توسعه فیزیکی, مدل AHP, ژئومورفولوژی, شهرستان بندر لنگه,
ملخص المقالة :
توسعه فیزیکی در شهرهای ایران به دلیل ویژگیهای جغرافیایی و تراکم انسانی و نیز رشد جمعیت و مهاجرت های روستایی همواره با دگرگونی در ساختار شهر همراه بوده و در شکل گیری توسعه نامتوازن شهری اثر فراوان داشته است. بنابراین بـا توجـه بـه وضـعیت منـابع زیستی کشور، لازم است هرگونه برنامه ریزی درخصوص توسـعه و عمـران ملّـی و منطقـه ای بـا نگـرش بـه اسـتعداد و قابلیتهای سرزمین صورت گیرد. پژوهش حاضر به عنوان یک مطالعه کاربردی با شیوه توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. جهت دستیابی به هدف از اسنادو مدارک مختلف مانند نقشههای زمین شناسی 1:100000 موجود منطقه همچنین از لایه های خاک شناسی و کاربری اراضی و از آمارهای موجود در سازمانهای مربوط، مانند آمار جمعیتی و از نظرات 10 نفر از کارشناسان و اساتید دانشگاهها در رشتههای ژئومورفولوژی و سنجش از دور و نرمافزارهای GIS و Expert choice و مدل تحلیل سلسله مراتبی(AHP) استفاده شد، جهت تعیین اراضی مناسب برای توسعه آتی شهرستان بندرلنگه 9 معیار شیب، جهت شیب، ارتفاع، فرسایش خاک، لیتولوژی و زمین شناسی، کاربری اراضی، فاصله از گسل، فاصله از دریا و فاصله از رودخانه در نظر گرفته شد که بیشترین وزن در بین معیارها با 305/0متعلق به کاربری اراضی میباشد. اراضی شهرستان بندرلنگه برای توسعه آتی شهرستان در 5 طبقه دسته بندی شد، بر اساس نقشه نهایی میتوان گفت اراضی مناسب جهت توسعه شهرستان عمدتاً بطور پراکنده در مرکز و شمال شهرستان قرار گرفتهاند و قسمتهای جنوبی و غربی شهرستان به دلیل وجود گنبدهای نمکی و بدلندها و قرار گیری آبراهه های فصلی برای توسعه مناسب نمیباشند.
_||_