تحلیل کارایی نسبی کشورهای خاورمیانه از لحاظ شاخصهای توسعه پایدار
الموضوعات : فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
اسماعیل صفرعلی زاده
1
,
رباب حسین زاده
2
,
مجید اکبری
3
1 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
2 - استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
3 - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: توسعه, توسعه پایدار, کارایی, تحلیل پوششی دادهها, خاورمیانه,
ملخص المقالة :
امروزه توسعه به عنوان یک فرایند، مهمترین بحث کشورهای در حال توسعه است. همچنین از توسعه پایدار به منزلهی نیروی محرکه پیشرفت متعادل، متناسب و هماهنگ اقتصادی- اجتماعی و فرهنگی تمامی کشورها به ویژه کشورهای در حال رشد نیز یاد شده است. هدف این مقاله تحلیل کارایی سیزده کشور خاورمیانه طی سالهای 2009 تا 2012م از لحاظ شاخصهای توسعه پایدار از طریق 32 شاخص (اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی) است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربردی است. جهت تجزیه و تحلیل دادههای از مدلهای برنامهریزی کمی خطی ناپارامتریک تحلیل پوششی دادهها، مدل آنتروپی شانون و نرمافزار dea slover استفاده شده است. محدوده جغرافیایی این پژوهش منطقه خاورمیانه و جامعه آماری آن 13 کشور میباشد. نتایج حاصله از این پژوهش نشان میدهد در بین شاخصهای توسعه پایدار در خاورمیانه شاخصهای تولید ناخالص ملی، میزان پسانداز و اشتغال بیشترین ضریب همبستگی به ترتیب با مقادیر 0.74،0.64 و 0.58 درصد را با متغیر خروجی یعنی توسعه پایدار دارند. از لحاظ کارایی نسبی در بین کشورهای خاورمیانه به ترتیب کشورهای امارات متحده عربی و قطر با میزان کارایی یک درصد و با سطح عملکرد عالی به عنوان کشورهای کارا و کشورهای عراق، یمن و سوریه به ترتیب با میزان کارایی 974/0، 961/0 و 957/0 درصد با سطح عملکرد ضعیف به عنوان کشورهای ناکارا از لحاظ شاخصهای توسعه پایدار در خاورمیانه هستند. در نهایت نتایج این پژوهش نشان میدهد بیش از 60 درصد کشورهای خاورمیانه از لحاظ شاخصهای توسعه پایدار دارای سطح عملکرد متوسط طی سالهای 2009 تا 2012 هستند.
_||_