برهمکنش تیامین و نانوذره‌های اکسید روی بر تغییرات ساختار پارانشیم کلیوی

الموضوعات : پاتوبیولوژی مقایسه ای

رحمت الله فتاحیان ¹ (دانشیار گروه علوم پایه دانشکده دامپزشکی و پژوهشکده بیماری های مشترک انسان و دام دانشگاه شهرکرد . شهرکرد، ایران)
بهناز کریمی ² (بخش بیوشیمی، گروه علوم پایه، دانشکده دامپزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران)
جهانگیر کبوتری ³ (گروه علوم پایه، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ایران)
رضا حسینی ⁴ (دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده‌ي دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد-ایران)
کیانوش فروهر ⁵ (دانشجوی دکترای دامپزشکی، دانشکده‌ي دامپزشکی، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد-ایران)

تاريخ الإرسال : 25 الأربعاء , شعبان, 1445 تاريخ التأكيد : 24 الجمعة , شوال, 1445 تاريخ الإصدار : 14 الخميس , ذو الحجة, 1445

الکلمات المفتاحية: موش, تیامین, نانوذرات اکسید روی, بافت شناسی قاکتورهای بیوشیمیایی,

ملخص المقالة :

به همراه گسترش سریع فناوری‌های نانومواد، نانوذرات اکسيد روی به وفور در جنبه های مختلف زندگی انسانها مورد استفاده قرار می گیرد. در این مطالعه تغییرات بافت‌شناختی ساختار کلیه در مواجه با تیامیت در مقابله با تجویز نانوذرات اکسيد روی در موش مورد ارزیابی قرار گرفت. 20 سر رت نر نژاد ویستار بالغ انتخاب شده و به طور تصادفی در 4 گروه 8 تایی تقسیم بندی شدند. گروه اول، گروه کنترل؛ گروه دوم، گروه تیامین (30 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن)؛ گروه سوم، گروه نانوذرات اکسید روی (50 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) و گروه چهارم، گروه نانوذرات اکسید روی همراه با تیامین در نظر گرفته شدند. تمامی تزریقات به شکل داخل صفاقی صورت گرفت و تمام شرایط حفظ حقوق حیوانات رعایت گردید. در انتهای آزمایش، خون حیوانات جهت استفاده از سرم برای انجام تستهای بیوشیمیایی اخذ و نمونه های بافت کلیه جهت ادامه مراحل تهیه اسلاید گرفته شد. نتایج نشان داد که تغییرات بافت شناسی مشهودی در گروه نانوذرات قابل مشاهده است. گلوکز خون و HDL کاهش معنی داری را در گروه نانوذرات نسبت به گروه کنترل نشان داد. از سویی، کلسترول، LDL، BUN و کراتینین افزایش معنی داری را در گروه نانوذرات نسبت به گروه کنترل نشان داد. تزریق همزمان نانوذرات همراه با تیامین تغییرات بافتی و بیوشیمیایی ایجاد شده را تا حد زیادی تقلیل داده بود. تیامین می تواند اثرات مخرب دوز بالای نانوذرات اکسید روی را بر کلیه موش های صحرایی کنترل کند.

المصادر:

1. Khan I, Saeed K, Khan I. Nanoparticles: Properties, applications and toxicities. Arabian journal of chemistry. 2019;12(7):908-31.
2. Jain D, Shivani, Bhojiya AA, Singh H, Daima HK, Singh M, et al. Microbial fabrication of zinc oxide nanoparticles and evaluation of their antimicrobial and photocatalytic properties. Frontiers in chemistry. 2020;8:778.
3. Murali M, Kalegowda N, Gowtham HG, Ansari MA, Alomary MN, Alghamdi S, et al. Plant-mediated zinc oxide nanoparticles: Advances in the new millennium towards understanding their therapeutic role in biomedical applications. Pharmaceutics. 2021;13(10):1662.
4. Akhtar N, Ilyas N, Meraj TA, Pour-Aboughadareh A, Sayyed R, Mashwani Z-u-R, et al. Improvement of plant responses by nanobiofertilizer: a step towards sustainable agriculture. Nanomaterials. 2022;12(6):965.
5. Kumari L, Li W. Synthesis, structure and optical properties of zinc oxide hexagonal microprisms. Crystal Research and Technology: Journal of Experimental and Industrial Crystallography. 2010;45(3):311-5.
6. Zare M, Namratha K, Byrappa K, Surendra D, Yallappa S, Hungund B. Surfactant assisted solvothermal synthesis of ZnO nanoparticles and study of their antimicrobial and antioxidant properties. Journal of materials science & technology. 2018;34(6):1035-43.
7. Husen A. Natural product-based fabrication of zinc-oxide nanoparticles and their applications. Nanomaterials and plant potential. 2019:193-219.
8. Rasmussen JW, Martinez E, Louka P, Wingett DG. Zinc oxide nanoparticles for selective destruction of tumor cells and potential for drug delivery applications. Expert opinion on drug delivery. 2010;7(9):1063-77.
9. Lin D, Xing B. Phytotoxicity of nanoparticles: inhibition of seed germination and root growth. Environmental pollution. 2007;150(2):243-50.
10. Choi S-J, Choy J-H. Biokinetics of zinc oxide nanoparticles: toxicokinetics, biological fates, and protein interaction. International journal of nanomedicine. 2014;9(sup2):261-9.
11. Lin W, Xu Y, Huang C-C, Ma Y, Shannon KB, Chen D-R, et al. Toxicity of nano-and micro-sized ZnO particles in human lung epithelial cells. Journal of Nanoparticle Research. 2009;11:25-39.
12. Xia T, Kovochich M, Liong M, Madler L, Gilbert B, Shi H, et al. Comparison of the mechanism of toxicity of zinc oxide and cerium oxide nanoparticles based on dissolution and oxidative stress properties. ACS nano. 2008;2(10):2121-34.
13. Carpenter KJ. The discovery of thiamin. Annals of Nutrition and Metabolism. 2012;61(3):219-23.
14. Amiri A, Dehkordi RAF, Heidarnejad MS, Dehkordi MJ. Effect of the zinc oxide nanoparticles and thiamine for the management of diabetes in alloxan-induced mice: a stereological and biochemical study. Biological trace element research. 2018;181:258-64.
15. Fatahian-Dehkordi R-A, Reaisi M, Heidarnejad M-S, Mohebbi A. Serum biochemical status and morphological changes in mice ovary associated with copper oxide nanoparticles after thiamine therapy. Journal of herbmed pharmacology. 2016;6(1):21-6.
16.
Rapala-Kozik M, Wolak N, Kujda M, Banas AK. The upregulation of thiamine (vitamin B 1) biosynthesis in Arabidopsis thaliana seedlings under salt and osmotic stress conditions is mediated by abscisic acid at the early stages of this stress response. BMC plant biology. 2012;12:1-14.
17. Gliszczyńska-Świgło A, Ciska E, Pawlak-Lemańska K, Chmielewski J, Borkowski T, Tyrakowska B. Changes in the content of health-promoting compounds and antioxidant activity of broccoli after domestic processing. Food Additives and Contaminants. 2006;23(11):1088-98.
18. Abouzeinab NS, Kahil N, Fakhruddin N, Awad R, Khalil MI. Intraperitoneal hepato-renal toxicity of zinc oxide and nickel oxide nanoparticles in male rats: biochemical, hematological and histopathological studies. EXCLI journal. 2023;22:619.
19. Sharma V, Singh P, Pandey AK, Dhawan A. Induction of oxidative stress, DNA damage and apoptosis in mouse liver after sub-acute oral exposure to zinc oxide nanoparticles. Mutation Research/Genetic Toxicology and Environmental Mutagenesis. 2012;745(1-2):84-91.
20. Wang B, Feng W-Y, Wang T-C, Jia G, Wang M, Shi J-W, et al. Acute toxicity of nano-and micro-scale zinc powder in healthy adult mice. Toxicology letters. 2006;161(2):115-23.
21. Li J, Guo D, Wang X, Wang H, Jiang H, Chen B. The photodynamic effect of different size ZnO nanoparticles on cancer cell proliferation in vitro. Nanoscale research letters. 2010;5:1063-71.
22. Landsiedel R, Ma‐Hock L, Kroll A, Hahn D, Schnekenburger J, Wiench K, et al. Testing metal‐oxide nanomaterials for human safety. Advanced Materials. 2010;22(24):2601-27.
23. Li C-H, Shen C-C, Cheng Y-W, Huang S-H, Wu C-C, Kao C-C, et al. Organ biodistribution, clearance, and genotoxicity of orally administered zinc oxide nanoparticles in mice. Nanotoxicology. 2012;6(7):746-56.
24. Szebeni J. Hypersensitivity reactions to radiocontrast media: the role of complement activation. Current Allergy and Asthma Reports. 2004;4(1):25-30.
25. Umrani RD, Paknikar KM. Zinc oxide nanoparticles show antidiabetic activity in streptozotocin-induced Type 1 and 2 diabetic rats. Nanomedicine. 2014;9(1):89-104.
26. Nakayama A, Hiromura M, Adachi Y, Sakurai H. Molecular mechanism of antidiabetic zinc–allixin complexes: regulations of glucose utilization and lipid metabolism. JBIC Journal of Biological Inorganic Chemistry. 2008;13:675-84.
27. Al-Daraji HJ, Amen M. Effect of dietary zinc on certain blood traits of broiler breeder chickens. Int J Poult Sci. 2011;10(10):807-13.
28. Wang B, Feng W, Wang M, Wang T, Gu Y, Zhu M, et al. Acute toxicological impact of nano-and submicro-scaled zinc oxide powder on healthy adult mice. Journal of Nanoparticle Research. 2008;10:263-76.
29. Yan G, Huang Y, Bu Q, Lv L, Deng P, Zhou J, et al. Zinc oxide nanoparticles cause nephrotoxicity and kidney metabolism alterations in rats. Journal of Environmental Science and Health, Part A. 2012;47(4):577-88.