زیبایی‌شناختی سروده‌های آیینی با قرائت‌های سیاسی، اخلاقی و عرفانی (با تکیه بر شعر: علی معلم دامغانی، قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی)
الموضوعات : Persian Language and Literatureمحمد بهاروند 1 , حجت اله غ منیری 2 , فوزیه پارسا 3
1 - دانشجوی دکتری گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
2 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
3 - گروه زبان و ادبیات فارسی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
پژوهش پیش رو تحت عنوان «زیبایی‌شناختی سروده‌های آیینی با قرائت‌های سیاسی، اخلاقی و عرفانی» در نظر داشته است تا با مطالعۀ موردی شعر تنی چند از شاعران و سخنوران این حوزه یعنی: علی معلم دامغانی، قیصر امین‌پور و سیدحسن حسینی، ضمن بررسی جاذبه‌های ادبی (بدیع و بیان) سروده‌های انتخابی، زاویه نگاه شاعران به این موضوع را مورد توجه و تحلیل قرار داده و در یک مقایسۀ ضمنی ارزش ادبی و محتوایی این سروده‌ها را به رؤیت خواننده برساند. آنچه از جستجوی انجام شده به دست آمد نشان می‌دهد که: شاعران جامعۀ پژوهشی این تحقیق دست نیرومندی در انشای سروده‌های آیینی و مدح و ثنای پیامبر اسلام (ص) و ائمه هدی (ع) داشته‌اند. همچنین هر یک از شاعران یاد شده در برخی نمونه‌ها مثل: «تاوان این خون تا قیامت ...» از: علی معلم دامغانی، «ظهر دهم عاشورا» از: قیصر امین‌پور و «راز رشید» از: سیدحسن حسینی، سرآمد بوده و این نمونه‌ها را با عناصر ادبی زیبایی مثل: تشبیه، استعاره، کنایه، تکرار و مانند آن برای همیشه در تاریخ شعر و ادب فارسی ثبت و ضبط کرده‌اند. و بالاخره «آشنازدایی» (آرایه‌های برساخته و غیرمعهود) عنصر ادبی و خیال‌انگیز دیگری است که شاعران یاد شده برای برجسته کردن قرائت‌های سیاسی، انتقادی، فلسفی و عرفانی از آن بهره‌های فراوان برده‌اند.
