تأثیر تنظیم کننده رشد سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط تنش خشکی

الموضوعات : پژوهش های به زراعی

علی نوشیروانی ¹ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد مغان)
شهرام مهری ² (دانشگاه آزاد اسلامی واحد پارس آباد مغان)
حسین سلیمان زاده ³ (دانشگاه ازاد اسلامی مغان)
سعید اکبری مهر ⁴ (دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان)

تاريخ الإرسال : 15 الجمعة , شوال, 1444 تاريخ التأكيد : 23 الإثنين , ذو القعدة, 1444 تاريخ الإصدار : 12 الجمعة , صفر, 1446

الکلمات المفتاحية: اجزای عملکرد, تنش خشکی, سایکوسل, گندم ,

ملخص المقالة :

به منظور بررسی اثر محلول پاشی سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم (کوهدشت) در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در ایستگاه مرکز تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی استان اردبیل (مغان) طی سال زراعی1400-1399 به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک¬ شمی کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اول شامل سایکوسل با غلظت¬های صفر (S1)، 400 (S2)، 800 (S3) و 1200 (S1) میلی¬گرم در لیتر و تنش خشکی در 3 سطح آبیاری کامل یا شاهد (D1)، قطع آبیاری در مرحله سنبله دهی (D2) و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه (D3) بودند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت سایکوسل ارتفاع بوته، تعداد سنبله در بوته، دانه در سنبله، عملکرد بیولوژیک، وزن هزاردانه و وزن ساقه افزایش یافت. در شرایط تنش خشکی در مرحله سنبله دهی بیشترین تعداد دانه در سنبله، سنبله در بوته، وزن هزاردانه و وزن ساقه حاصل گردید. در تنش کم آبی در مرحله پر شدن دانه، بیشترین ارتفاع بوته و ساقه بدست آمد. کمترین تعداد دانه در سنبله، سنبله در بوته، ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، وزن برگ و وزن ساقه در محلول پاشی با غلظت صفر میلی¬گرم در لیتر با تیمار شاهد مشاهده گردید. سایکوسل باعث افزایش معنی¬دار تمامی صفات نسبت به شاهد شد که این امر نشان دهنده افزایش مقاومت گیاه با مصرف سایکوسل می¬باشد، در نهایت به¬نظر می¬رسد با محلول¬پاشی با غلظت 800 میلی¬گرم در لیتر و تنش خشکی در مرحله پر شدن دانه بتوان به عملکرد بالاتری دست یافت.