بررسی وضعیت مکانیزاسیون برنج در نواحی شرقی استان گیلان

الموضوعات :

روح اله یوسفی ¹ , علیرضا علامه ² , محمد یونسی الموتی ³

1 - استادیار موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزي، رشت، ایران.
2 - استادیار موسسه تحقیقات برنج کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، رشت، ایران.
3 - عضو هیات علمی "سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی" (مرکز آموزش امام خمینی)

تاريخ الإرسال : 21 السبت , محرم, 1446 تاريخ التأكيد : 17 الجمعة , ربيع الأول, 1446 تاريخ الإصدار : 18 السبت , ربيع الأول, 1446

الکلمات المفتاحية: بازده اقتصادی, توان اجرایی, درجۀ مکانیزاسیون, سطح مکانیزاسیون, ظرفیت مکانیزاسیون,

ملخص المقالة :

شناخت و ارزیابی شاخص‌‌های مكانيزاسيون برای انتخاب درست و استفادۀ بهینه از ماشین‌ها و اجرای به‌موقع عملیات کشاورزی از ضروريات است. در این تحقیق وضعیت موجود مکانیزاسیون برنج در نواحی شرقی استان گیلان تعیین و راهکارهای لازم برای بهبود آن ارائه شده است. نتایج این تحقیق نشان می‌دهد درجة مکانیزاسیون عمليات خاك‌ورزي، نشاکاری، سمپاشی، وجین و برداشت در این نواحی به ترتیب 100، 41/70، 32/37، 85/3 و 12/91 درصد می‌باشد. سطح مکانیزاسیون برنج در این نواحی 95/3 اسب بخار بر هکتار است. کمترین و بیشترین سطح مکانیزاسیون را شهرستان‌های رودسر و سیاهکل به ترتیب با 75/2 و 14/5 اسب بخار در هکتار دارا می‌باشند. متوسط ظرفیت مکانیزاسیون برنج در نواحی شرقی استان گیلان 88/484 اسب بخار-ساعت بر هکتار است. بيشترين مقدار ظرفيت مكانيزاسيون مربوط به شخم اول (بهاره) با گاوآهن‌برگرداندار تراکتوری و کمترین مربوط به عملیات برداشت با دروگر خودگردان برنج به ترتیب برابر با 09/1323 و 80/30 اسب بخار- ساعت بر هكتار به دست آمده است. کمترین بازده اقتصادی مربوط به شهرستان سیاهکل و بیشترین آن برای شهرستان رودسر به ترتیب برابر با 43/0 و 74/0 تن بر اسب‌بخار محاسبه شد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد تعداد ماشین‌های خاک‌ورزی و نشاکار موجود در نواحی شرقی مناسب است و فقط با بهتر کردن مدیریت ماشینی باید سطح اجرای عملیات مکانیزه نشاکاری را افزایش داد. در مورد ماشین‌های برداشت، نیاز به تقويت و ورود ماشين‌هاي بيشتري براي ارتقاي درجة مكانيزاسيون است و در مورد عملیات وجین، با توجه به درجۀ مکانیزاسیون پایین، نیاز مبرم به برنامه‌ریزی جهت ورود ماشین‌های مناسب می‌باشد.

المصادر:

1- Almassi, M. Kiani, S. and Loveimi, N. 2015. Principles of agricultural mechanization. Gofteman Andishieh Maaser Press. Iran. (in Farsi).
2- Anonymous. 2014. Statistical Yearbook of Gilan Province. (in Farsi).
3- Anonymous. 2018. The sixth five-year plan for the quantitative and qualitative improvement of the state of agricultural mechanization (agricultural products, horticulture and medicinal plants, livestock and poultry, fisheries and aquatics, forests, pastures and natural resources). Agricultural Mechanization Development Center. (in Farsi).
4- Anonymous. 2023. Agricultural statistics of crops, Vol. 1. Crop year 2021-22. Statistics and Information Unit of the Ministry of Jihad Agriculture. (In Farsi).
5- Firouzi, S. 2014. An assessment of rice cultivation mechanization in Northern Iran (Langarud county in Gilan province). International Journal of Biosci. (IJB). 5(3), 110-115.
6- Firouzi, S. 2015. A survey on the current status of mechanization of paddy cultivation in iran: case of Gilan province. International Journal of Agricultural Management and Development (IJAMAD). 5(2), 117-124.
7- Gokdogan, O. 2012. Comparison of Indicators of Agricultural Mechanization Level of Turkey and the European Union. Journal of Adnan Menderes University Agricultural Faculty. 9(2), 1-4.
8- Hardani, S., Ghasemi Mobtaker, H., and Khanali, M. 2020. Investigating the Status of Some Mechanization Indicators in Strategic Crops using Fuzzy Logic (Case Study: Ahvaz City). Iranian Journal of Biosystem Engineering. 51 (3), 527-538. (in Farsi with English abstract).
9- INSO 14923, 2013. Agricultural machinery- Rice reaper- Methods of test. Iranian National Standardization Organization. (in Farsi).
10- Rasooli Sharabiani, V. and Ranjbar, I. 2008. Determination of the Degree, Level and Capacity Indices for Agricultural Mechanization in Sarab Region. Journal of Agricultural Sciences and Technology. 10, 215-223.
11- Sharifi, A. and Taki, O. 2016. Determination of agricultural mechanization indices for rice cultivation in Iran: A case study of Isfahan province, Iran. Ecology Environment and Conservation. 22(3), 41-47.
12- Vahedi, A., Younesi Alamouti, M. and Sharifi Malvajerdi, A. 2018. Assessment of Current Status and Determination of Rice Mechanization Indices (Case Study in Mazandaran Province). Journal of Agricultural Mechanization and Systems Research. 70(19), 25-40. (in Farsi with English abstract).
13- Yousefi, R. 2012. Agricultural Mechanization. Tehran. Iran. Agricultural Jihad Institute of Applied Scientific Higher Education. (in Farsi).
14- Yousefi, R. (2001). Determining the number of work days suitable for mechanize spraying operations of wheat crop in Ghazvin (M. Sc. Thesis), Islamic Azad University, Sciense and Research Branch Tehran, Iran. (in Farsi).