اثرات خستگی بدنی بر تعادل در نوجوان دارای والگوس داینامیک زانو

الموضوعات :

ابوذر کجوری گشنیانی ¹ , مهدیه غلام نیا ²

1 - آموزش و پرورش
2 - کارشناس فیزیولوژی ورزش، دانشگاه مازندران، ایران.

تاريخ الإرسال : 06 الثلاثاء , ذو القعدة, 1445 تاريخ التأكيد : 24 الأحد , ذو الحجة, 1445 تاريخ الإصدار : 14 السبت , محرم, 1446

الکلمات المفتاحية: خستگی بدنی, فوتبال, تعادل ایستا, تعادل پویا, والگوس پویای زانو,

ملخص المقالة :

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خستگی بدنی بر تعادل، حس عمقی و عملکرد پرش – فرود در فوتبالیست‌های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو انجام شد. جهت انجام این مطالعه ۳۰ نوجوان فوتبالیست پسر انتخاب و در دو گروه کنترل (سن: ۵۱/۰ ± ۴۶/۱۵ سال، قد: ۰۵/۰ ± ۷۰/۱ متر، وزن: ۸۴/۴ ± ۲۰/۶۳ کیلوگرم، شاخص توده بدنی: ۹۱/۰ ± ۷۹/۲۱ کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: ۴۱/۱ ± ۰۰/۶ سال) و تجربی (سن: ۴۵/۰ ± ۲۶/۱۵ سال، قد: ۰۴/۰ ± ۷۱/۱ متر، وزن: ۷۱/۴ ± ۳۳/۶۵ کیلوگرم، شاخص توده بدنی: ۶۳/۱ ± ۲۲/۲۲ کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: ۵۲/۲ ± ۶۶/۶ سال) قرار گرفتند. پس از انتخاب آزمودنی‌های مبتلا به نقص والگوس داینامیک زانو با آزمون تاک جامپ ارزیابی شد. سپس از آزمون‌های لک لک و Y به ترتیب برای ارزیابی تعادل ایستا و تعادل پویا استفاده شد. پس از ارزیابی متغیرها، آزمودنی‌ها در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند و پروتکل خستگی ویژه فوتبال (SOFT90) روی گروه تجربی اعمال شد. پس از اعمال خستگی، مجددا ارزیابی‌ها روی گروه‌ها انجام شد. نتایج نشان داد که خستگی، اثر معنی‌داری در کاهش تعادل ایستا (۰۰۱/۰=P)، جهت‌های مختلف تعادل پویا و نمره کل آن (۰۱/۰≥P) دارد. همچنین نتایج مربوط به مقایسه بین گروهی نشان داد که خستگی منجر به ایجاد تفاوت در متغیر مورد بررسی بین دو گروه شد (۰۱/۰≥P). به صورت کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که خستگی عامل مهمی در کاهش تعادل است. بر این اساس به نظر می‌رسد کاهش نقص والگوس داینامیک زانو، بهبود الگوی عملکرد حرکتی و بهبود تناسب در قدرت و تعادل عضلانی بتواند منجر به کاهش ریسک آسیب در شرایط خستگی شود.

المصادر:

[1] Agel, J., Arendt, E.A. Bershadsky, B. (2005). Anterior cruciate ligament injury in national collegiate athletic association basketball and soccer: a 13-year review. Am J Sports Med 33(4): 524-530.
[2] Bradley, P.S. Portas, M.D. (2007). The relationship between preseason range of motion and muscle strain injury in elite soccer players. Journal of Strength and Conditioning Research, 21, 115-1159.
[3] Bruno, M., Matheus, J.W., Generosi, A.R., Marco, A.V., Junior, C.P. (2011). Effect of muscle fatigue on posture control in soccer Players during the short-pass movement. Revista Brasiliera Cineantropometria and Desempenho Humano, 13(5): 348-353.
[4] Cooper, C. N., Dabbs, N. C., Davis, J., Sauls, N. M. (2020). Effects of lower-body muscular fatigue on vertical jump and balance performance. The Journal of Strength & Conditioning Research, 34(10), 2903-2910.
[5] Gribble, P. A., Hertel, J., Plisky, P. (2012). Using the Star Excursion Balance Test to assess dynamic postural-control deficits and outcomes in lower extremity injury: a literature and systematic review. Journal of athletic training, 47(3), 339-357.
[6] Hanzlíková, I., Hébert-Losier, K. (2020). Is the Landing Error Scoring System reliable and valid? A systematic review. Sports Health, 12(2), 181-188.
[7] Hewett, T.E., Ford, K.R., Hoogenboom, B.J., Myer, G.D. (2010). Understanding and preventing acl injuries: current biomechanical and epidemiologic considerations - update 2010. N Am J Sports Phys Ther. 2010 Dec;5(4):234-51. PMID: 21655382; PMCID: PMC3096145.
[8] Johnston, W., Dolan, K., Reid, N., Coughlan, G. F., Caulfield, B. (2018). Investigating the effects of maximal anaerobic fatigue on dynamic postural control using the Y-Balance Test. Journal of science and medicine in sport, 21(1), 103-108.
[9] Lovell, R., Knapper, B., Small, K. (2008). Physiological responses to SAFT90: a new soccer-specific match simulation. In Verona-Ghirada Team Sports Conference Proceedings.
[10] Mather, R.C. 3rd, Koenig, L., Kocher, M.S., Dall, T.M., Gallo, P., Scott, D.J., Bach, B.R. Jr, Spindler, K.P.; MOON Knee Group. (2013). Societal and economic impact of anterior cruciate ligament tears. J Bone Joint Surg Am. 2013 Oct 2;95(19):1751-9. doi: 10.2106/JBJS.L.01705. PMID: 24088967; PMCID: PMC3779900.
[11] Mohammad Ashour, Z., Daneshmandi, H. (2018). the effect of the functional fatigue protocol on the dynamic balance of young gymnasts. the third national congress of sports science and health achievements, Rasht, Iran. https://civilica.com/doc/979539.
[12] Mohammadi, H. (2019). The prevalence of neuromuscular deficiencies associated with non-contact anterior cruciate ligament injury in healthy collegiate student-athletes. Physical Treatments-Specific Physical Therapy Journal, 9(4), 3-3.
[13] Niknam, H., Sarmadi, A., Salavati, M., Madadi, F. (2011). The effect of knee kinesiotaping on proprioception and weight bearing in ACL reconstructed patients. Daneshvar Medicine, 19(2), 33-42.
[14] Olsen, O.E., Myklebust, G., Engebretsen, L., Bahr, R. (2004). Injury mechanisms for anterior cruciate ligament injuries in team handball: a systematic video analysis. Am J Sports Med. 2004 Jun; 32(4):1002-12. doi: 10.1177/0363546503261724. PMID: 15150050.
[15] Pau, M., Ibba, J., Attene, G. (2014). Fatigue-Induced Balance Impairment in Young Soccer Players. J Athl Train. 2014 Jul-Aug; 49(4): 454–461. doi: 10.4085/1062-6050-49.2.12.
[16] Plisky, P. J., Rauh, M. J., Kaminski, T. W., Underwood, F. B. (2006). Star Excursion Balance Test as a predictor of lower extremity injury in high school basketball players. Journal of orthopaedic & sports physical therapy, 36(12), 911-919.
[17] Powers, C. M. (2010). The Influence of Abnormal Hip Mechanics on Knee Injury: A Biomechanical Perspective. Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy, 40(2), 42-51.
[18] Rahnama, N., Bambaeichi, E., Daneshjoo, A. (2009). The epidemiology of knee injuries in Iranian male professional soccer Players. Sport Sci Health; (5):9–14.
[19] Rahnama, N., Reilly, T. Lees, A. (2003). Muscle fatigue during simulated soccer. Journal of Sports Sciences, 21, 4, 248-249.

نص كامل:



28

 

 

Received: 2024/5/14 Accepted: 2024/6/30 (ISSN: 3060 - 6306)

2024 (Summer), 2(2): 26-33 DOR:  Research article Journal of Physiology of Training and Sports Injuries ([e-mail])  ([e-mail]) https://sanad.iau.ir/journal/eps

The effect of Physical fatigue on balance in teenage soccer players

 with knee dynamic valgus defect

 

 

Abuzar Kojori Gashniani1, Mahdieh Gholamnia2

 

1. M.Sc., Department of Sport injuries and Corrective Exercise, Payam Noor University, Tehran, Iran.

(Corresponding Author). Email:[e-mail]

2. B.Sc., Department of Exercise Physiology, University of Mazandaran, Iran. Email: [e-mail]  

 

 

 

Abstract:

The present study was conducted with the aim of investigating the effect of fatigue on balance, proprioception and jump-landing performance in teenage soccer players with dynamic knee valgus defect. In order to carry out this study, 30 male soccer players were selected and divided into two control groups (Age: 15.46 ± 0.51 years, Height: 1.70 ± 0.05 m, Weight: 63.20 ± 4.84 kg, Body Mass Index: 21.79 ± 0.91 kg/m2, sports history: 6.00 ± 1.41 years) and experimental (Age: 15.26 ± 0.45 years, Height: 1.71 ± 0.04) m, Weight: 65.33 ± 4.71 kg, Body Mass Index: 22.22 ± 1.63 kg/m2, sports history: 6.66 ± 2.52 years). In this study, after selecting the subjects with valgus defect, knee dynamics were evaluated with the tuck jump test. Then, Stork and Y tests were used to evaluate static balance and dynamic balance, respectively. After evaluating the variables, the subjects were divided into two control and experimental groups, and the special soccer fatigue protocol (SOFT90) was applied to the experimental group. After applying fatigue, the groups were re-evaluated. The results of this study showed that fatigue has a significant effect on reducing static balance (P=0.001), different directions of dynamic balance and its total score (P≤0.01). Also, the results related to the comparison between groups showed that fatigue led to the difference in the investigated variable between the two groups (P≤0.01). The results of this study showed that fatigue was an important factor in reducing balance. Therefore, it seems that reducing knee dynamic valgus defect, improving motor performance pattern and improving fit in muscle strength and balance can lead to reducing the risk of injury in fatigue conditions.

 

Keywords: Physical Fatigue, Soccer, Static Balance, Dynamic Balance, Dynamic Knee Valgus.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

How to Cite: Kojori Gashniani, A., Gholamnia, M. (2024). The effect of Physical fatigue on balance in teenage soccer players with knee dynamic valgus defect. Journal of Physiology of Training and Sports Injuries, 2(2):26-33. [Persian].

 

تاریخ دریافت: ۲۵/۲/۱۴۰۳ تاریخ پذیرش: ۱۰/۴/۱۴۰۳ مقاله پژوهشی

دورۀ‌ ۲ – شماره ۲                    تابستان ۱۴۰۳ - صص: ۲۶-۳۳

 

اثرات خستگی بدنی بر تعادل در نوجوان دارای والگوس داینامیک زانو

 

ابوذر کجوری گشنیانی۱، مهدیه غلام نیا۲

 

۱.کارشناس ارشد آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران. (نویسندۀ مسئول). 

پست الکترونیک:  [e-mail]

۲. کارشناس فیزیولوژی ورزش، دانشگاه مازندران، ایران. پست الکترونیک:  [e-mail]

 

 

چکیده:

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر خستگی بدنی بر تعادل، حس عمقی و عملکرد پرش – فرود در فوتبالیست‌های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو انجام شد. جهت انجام این مطالعه ۳۰ نوجوان فوتبالیست پسر انتخاب و در دو گروه کنترل (سن: ۵۱/۰ ± ۴۶/۱۵ سال، قد: ۰۵/۰ ± ۷۰/۱ متر، وزن: ۸۴/۴ ± ۲۰/۶۳ کیلوگرم، شاخص توده بدنی: ۹۱/۰ ± ۷۹/۲۱ کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: ۴۱/۱ ± ۰۰/۶ سال) و تجربی (سن: ۴۵/۰ ± ۲۶/۱۵ سال، قد: ۰۴/۰ ± ۷۱/۱ متر، وزن: ۷۱/۴ ± ۳۳/۶۵ کیلوگرم، شاخص توده بدنی: ۶۳/۱ ± ۲۲/۲۲ کیلوگرم بر متر مربع، سابقه ورزشی: ۵۲/۲ ± ۶۶/۶ سال) قرار گرفتند. پس از انتخاب آزمودنی‌های مبتلا به نقص والگوس داینامیک زانو با آزمون تاک جامپ ارزیابی شد. سپس از آزمون‌های لک لک و Y به ترتیب برای ارزیابی تعادل ایستا و تعادل پویا استفاده شد. پس از ارزیابی متغیرها، آزمودنی‌ها در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند و پروتکل خستگی ویژه فوتبال (SOFT90) روی گروه تجربی اعمال شد. پس از اعمال خستگی، مجددا ارزیابی‌ها روی گروه‌ها انجام شد. نتایج نشان داد که خستگی، اثر معنی‌داری در کاهش تعادل ایستا (۰۰۱/۰=P)، جهت‌های مختلف تعادل پویا و نمره کل آن (۰۱/۰≥P) دارد. همچنین نتایج مربوط به مقایسه بین گروهی نشان داد که خستگی منجر به ایجاد تفاوت در متغیر مورد بررسی بین دو گروه شد (۰۱/۰≥P). به صورت کلی نتایج مطالعه حاضر نشان داد که خستگی عامل مهمی در کاهش تعادل است. بر این اساس به نظر می‌رسد کاهش نقص والگوس داینامیک زانو، بهبود الگوی عملکرد حرکتی و بهبود تناسب در قدرت و تعادل عضلانی بتواند منجر به کاهش ریسک آسیب در شرایط خستگی شود.

واژگان کلیدی: خستگی بدنی، فوتبال، تعادل ایستا، تعادل پویا، والگوس پویای زانو.

 

 

 

 

 

 

شیوه استناددهی: کجوری گشنیانی، ابوذر؛ غلام نیا، مهدیه. اثرات خستگی بدنی بر تعادل در نوجوان دارای والگوس داینامیک زانو. فصلنامه فیزیولوژی تمرین و آسیب های ورزشی، تابستان ۱۴۰۳، ۲(۲)؛ ۲۶-۳۳.

۱. مقدمه

فوتبال، ورزشی پیچیده، وابسته به اجرا و پر برخورد است که منجر به آسیب­های بی­شمار به ویژه در اندام تحتانی می‌شود [۲، ۱۹]. یکی از این آسیب­­­‌های فراگیر، آسیب رباط متقاطع قدامی¹ است. حدود ۷۰ درصد از آسیب­های رباط متقاطع قدامی با مکانیسم غیر برخوردی مرتبط است که شامل مانور فرود- پرش، برش زدن و چرخش است [۱، ۶]. پرش، مانور فرود، برش زدن و چرخش، بدون کنترل عصبی عضلانی کافی، رباط متقاطع قدامی را در معرض پارگی قرار می­­دهد [۶، ۱۴].

خستگی²، یکی دیگر از عوامل مهم و غیر برخوردی در ایجاد آسیب در بازی فوتبال است که با کاهش دامنه حرکتی³و قدرت عضله ران و عضلات اندام تحتانی همراه است [۱۹]. خستگي به عنوان کاهش توانایي عضلات در تولید نیروي مطلوب، در نتیجه قطع زنجیره رویدادها از سیستم عصب مرکزي⁴ تا فیبرهاي عضلاني روي مي­دهد [۱۵]. خستگي به دو نوع موضعي⁵ (محیطي) و عمومي⁶ (مرکزي) دسته بندي مي­­شود. خستگي موضعي در سطح عضلات رخ مي­دهد و گروه خاصي از عضلات درگیر در حرکت را شامل مي­شود که مي­تواند باعث بروز اختلال در محل اتصال عصبي- عضلاني، مکانیسم­هاي تحریک - انقباض، انتشار تحریک توسط توبول­هاي عرضي، رهایش کلسیم و تحریک اجزاء انقباضي شود. خستگي محیطی مربوط به بخش­هاي فوقاني مغز و فراخواني نورون هاي حرکتي آلفا بوده و کل بدن را درگیر مي کند. به عبارت دیگر، در خستگي محیطي، دستورات حرکتي تغییر نمي­­کنند و حتي ممکن است افزایش یابند، اما در خستگي مرکزي، دستورات حرکتي ارسال شده به عضله کاهش یافته و در نتیجه، به کاهش تنش یا نیروي عضله منجر مي­­شود. نکته قابل توجه این است که در هر دو نوع خستگي، کارایي اجزاي انقباضي و اطلاعات حس عمقي دست­­خوش تغییر مي­شود و بر کنترل پاسچر نیز اثر گذار است [۳].

آسیب رباط متقاطع قدامی، یکی از پر آسیب­ترین رباط­های زانو، در ورزشکاران جوان ۱۵ تا ۲۵ ساله شیوع بالایی دارد [۱۰] و در حدود ۱۰ تا ۳۵ آسیب به ازای هر ۱۰۰۰ ساعت بازی در مردان ورزشکار است که اغلب این میزان در میان بازیکنان جوان­تر و با مهارت پایین­تر، بیش­تر می­باشد [۱۸]. در ایران، ۴۶ درصد از کل آسیب­های زانو در ورزش به رباط متقاطع قدامی اختصاص دارد. از طرفی آسيب رباط صلیبی قدامی مي­تواند عوارض متعددي را بر جاي بگذارد. از جمله عوارض كوتاه مدت آن مي­توان به درد، سفتي، تورم مفصلي و از جمله عوارض بلند مدت آن مي­توان به بي­ثباتي مفصل، استئوآرتريت⁷، آسيب‌هاي مينيسك⁸و اختلالات عملكردي اشاره نمود. به همين نسبت به درمان پيچيده و طولاني مدتي نياز دارد. همچنين، ورزشكار آسيب­ديده را به مدت چند ماه از ميادين مسابقه و تمرين دور نگه مي­دارد كه اين امر خود مي­تواند عوارض جسمی و روانی متفاوتي بر آنان داشته باشد. به علاوه، درمان اين ضايعه خواه به صورت جراحي و خواه به صورت توانبخشي، هزينه سنگيني را بر دوش فرد و جامعه تحميل مي­كند [۱۸].

از طرف دیگر، تعادل و به عبارت دیگر تقارن در عملکرد دو پا نیز در عملکرد کلی ورزشکاران و همچنین شناسایی ورزشکاران در معرض آسیب مهم بوده و با اصلاح آن می­توان خطر ایجاد آسیب اندام تحتانی را کاهش داد. در همین راستا و در زمینه شناسایی افراد در معرض آسیب رباط متقاطع قدامی، آزمون­های تعادلی ستاره، آزمون لی لی تک پا، لی لی سه گانه تک پا و لی لی سه گانه متقاطع تک پا به عنوان آزمون­های پیش­بین افراد مستعد آسیب رباط متقاطع قدامی شناخته شده­اند [۹، ۱۷]. پژوهشگران، به مطالعه اثر خستگی روی تعادل و برخی متغیرهای کینماتیکی ران، زانو و مچ پا در ورزشکاران حرفه‌ای با بازسازی رباط متقاطع قدامی پرداخت. آزمودنی­ها، مهارت های حرکتی شامل پرش و فرود ساده، پرش و ضربه سر به توپ و فرود را انجام دادند. خستگی باعث ایجاد تغییرات معناداری در برخی متغیرهای کینماتیکی در حرکت پرش و فرود ساده از جمله زوایای ران چپ و راست در لحظه برخورد پاشنه شد. خستگی پلایومتریک⁹ با کاهش زاویه برخورد در مفاصل زانو، دامنه حرکتی در مفاصل ران و افزایش زمان رسیدن به پایداری به خصوص در گروه کنترل، می­تواند باعث افزایش ریسک آسیب در مفصل زانو شود [۱۳، ۱۷]. محمدعاشور و دانشمندی (۲۰۱۸) به مطالعه اثر پروتکل خستگی عملکردی بر تعادل پویای ۱۵ نفر از ورزشکاران جوان رشته ورزشی ژیمناستیک پرداختند. تعادل پویا و عملکرد اندام تحتانی آزمودنی­ها (در پیش آزمون و پس آزمون)، با تست تعادل پویا Y  ارزیابی شد. خستگی، با استفاده از پروتکل خستگی عملکردی عمومی از طریق آزمون (ساسکو ویکنیز) در هفت مرحله ارزیابی شد. از مقیاس میزان ادراک سختی¹⁰ برای تعیین شدت فشار فیزیکی استفاده شد. در این مطالعه، مقیاس میزان ادراک سختی برابر ۱۵ به عنوان ملاک خستگی در نظر گرفته شد. اعمال پروتکل خستگی عملکردی عمومی باعث کاهش میزان تعادل پویا در اندام تحتانی می­شود. بنابراین با کاهش تعادل احتمال بروز آسیب بیش­تر خواهد شد [۱۱]. کوپر¹¹و همکاران (۲۰۲۰) به مطالعه تأثیر خستگی عضلانی اندام تحتانی بر عملکرد جهش عمودی و تعادل پرداختند. ۲۴ نفر آموزش دیده به صورت تفریحی در یک جلسه آشنایی و تست یک ساعته شرکت کردند. شرکت­کنندگان با تعادل، جهش عمودی با حرکت¹² و پرش عمودی استاتیک¹³ آشنا شدند. سه آزمایش تست دو پا و یک پا از آزمون تعادل ایستا و پویا قبل و بعد از خستگی اجرا شد. تفاوت معنی­دار بین قبل و بعد از اندازه­گیری برای آزمون­های عملکردی وجود داشت. اما در تعادل قبل و بعد از خستگی تفاوتی مشاهده نشد. پروتکل بوسکو¹⁴ به طور بالقوه به دلیل کاهش کنترل عضلات، هماهنگی و ظرفیت تولید نیرو پس از خستگی، باعث کاهش عملکرد می­شود. تمرین کنندگان باید اثرات خستگی را روی افرادی که حرکات پرشی انجام می­دهند در نظر بگیرند اما به نظر می­رسد خستگی تاثیری در تعادل ندارد [۴].

 از طرف دیگر با توجه به اهمیت اثر خستگی بر نقص­های عصبی عضلانی و اثرگذاری آن بر اختلال در متغیرهایی همچون تعادل به نظر می­رسد انجام مطالعه ای در زمینه تعیین میزان تاثیر خستگی بر تعادل در ورزشکاران با سطوح مختلف نقص­های عصبی عضلانی بر اساس شدت آن دارای اهمیت باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر خستگی بر تعادل در فوتبالیست­های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو انجام شد.

۲. روش پژوهش

با توجه به اعمال مداخله، وجود گروه کنترل و گروه­بندی تصادفی نمونه­ها، تحقیق نیمه تجربی حاضر به صورت پیش آزمون – پس آزمون انجام شد. همچنین، به ­لحاظ استفاده و کاربرد نتایج، از نوع مطالعات کاربردی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، ۲۰۰ نفر از ورزشکاران نوجوان پسر شهر تهران در رشته فوتبال، در باشگاه­های لوتوس طلایی، پولادپردازان کارن و پرشان بودند که به صورت حرفه­ای و دارای حداقل دو سال سابقه فعالیت و تمرین منظم بودند. تعداد ۳۰ نفر به صورت هدفمند (بر اساس معیارهای ورود به مطالعه) انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه تجربی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) تقسیم شدند.

تحقیق حاضر طی دو مرحله اجرا شد. در مرحله­ی اول، با مراجعه به سه باشگاه و آکادمی فوتبال (لوتوس طلایی، پولاد پردازان کارن و پرشان)، نمونه­ها انتخاب و در گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. جهت رعایت اخلاق در تحقیق، والدین آزمودنی­ها، فرم رضایت­نامه را امضا کردند. قبل از شروع تحقیق، یک جلسه توجیهی در رابطه با معرفی و نحوه اجرای پروتکل، برگزار و توضیحاتی ارائه شد (به جهت جلوگیری از تاثیر متغیر‌های مزاحم در روند اجرای آزمون و همچنین الگوی خستگی مورد نظر، از آزمودنی‌ها درخواست شد که در فاصله زمانی ۴۸ ساعت قبل از روز آزمون، هیچ‌گونه فعالیت خسته‌کننده و ورزشی شدیدی نداشته باشند). سپس، اندازه­گیری­های مربوط به متغیرهای وابسته شامل قد، وزن، طول پا و هم چنین آزمون­های تاک جامپ‌، ارزیابی تعادل ایستا و پویا پیش از اعمال مداخله انجام شد. در مرحله­ی دوم، مداخله­ی پروتکل خستگی ویژه فوتبال (SOFT 90) روی نمونه­های گروه تجربی اعمال و سپس اندازه­گیری­های مربوط به پس آزمون اجرا شد. تمامی مراحل اجراي آزمون در دو جلسه، مقارن با ساعت ۵ عصر در زمین چمن طبیعی مجموعه ورزشی تهران جوان انجام شد.

۱.۲. پروتکل خستگی ویژه فوتبال (SOFT90)

به منظور ایجاد خستگی، از پروتکل خستگی ویژه فوتبال استفاده شد. این پروتکل توسط ریک لوول و همکاران (۲۰۰۸) طراحی شد و پاسخ متغیرهای فیزیولوژیکی بازیکنان از جمله ضربان قلب، فشار خون و حداکثر اکسیژن مصرفی برای این پروتکل بررسی شد که شبیه به پاسخ‌های فیزیولوژیکی در مسابقه واقعی فوتبال است [۹].

این پروتکل در یک شاتل ۲۰ متری انجام شد که شامل فعالیت­های مثل افزایش شتاب، کاهش شتاب، حرکات برشی، دویدن به بغل، حرکت رو به عقب و جلو است که با استفاده از سیگنال­های صوتی پخش شده از یک لوح فشرده کنترل شد. مجموعه حرکاتی این پروتکل شامل ایستادن، راه رفتن (Km/h ۴)، جاگینگ (Km/h ۳/۱۰)، دویدن نرم (Km/h ۱۵) و دوی سرعت (Km/h ۴/۲۰) است که به صورت تصادفی اجرا شد. سرعت­های گزارش شده برای فعالیت­ها، طبق میانگین سرعت مورد نیاز برای کامل کردن فعالیت در یک زمان مشخص است. در این پروتکل بازیکنان مسافت ۷/۱۰ کیلومتر را با ۱۲۹۶ تغییر در سرعت و ۱۳۵۰ تغییر در جهت حرکت در مدت ۹۰ دقیقه پیمودند. شدت و سرعت حرکت آزمودنی­ها با معیارهای ضربان قلب ( ۵/۱ ± ۹/۸۲ درصد حداکثر ضربان قلب) و حداکثر اکسیژن مصرفی (۱/۱۱ ± ۱/۶۹ درصد VO2max) کنترل شد. این پروتکل ۹۰ دقیقه­ای به دو قسمت ۴۵ دقیقه ای تقسیم شد که هر ۴۵ دقیقه شامل سه مرحله ۱۵ دقیقه­ای بود. ابتدا سه مرحله ۱۵ دقیقه­ای اول پشت سر هم انجام شد. سپس ۱۵ دقیقه استراحت و بلافاصله سه مرحله ۱۵ دقیقه­ای نیمه دوم اجرا شد [۹]. ملاک پایان آزمون، اعلام میزان خستگی خود ورزشکار بود (شکل ۱).

شکل۱. نمای شماتیک مراحل پروتکل خستگی ویژه فوتبال (SOFT90)

 

 

۲.۲. روش شناسایی افراد مبتلا به والگوس پویای زانو (آزمون تاک­جامپ)

آزمون پرش تاک دارای روایی بالایی (اختصاصی بودن ۶۷ درصد و حساسیت ۸۴ درصد) است که به سهولت قابل اجرا است و محققان می­توانند جهت شناسایی نقص­های موجود در تکنیک و بیومکانیک فرود ورزشکاران از آن استفاده کنند [۷]. ابتدا، آزمودنی­ها با استفاده از آزمون پرش تاک ارزیابی شدند و در نهایت، افراد مبتلا به نقص والگوس پویای زانو شناسایی شدند. برای اجرای پرش تاک، ورزشکار با پاهای باز به اندازه عرض شانه ایستاده و به صورت عمودی شروع به پرش کرده و زانوهای خود را تا جایی که امکان دارد بالا می­آورد. در بالاترین نقطه­ی پرش، ران­ها موازی با زمین قرار خواهند داشت. هنگام فرود، ورزشکار باید پرش تاک بعدی را شروع کند. این آزمون برای ۱۰ ثانیه اجرا شد (شکل ۲). فردی که قادر نباشد در محل شروع پرش، فرود بیاید یا در نقطه اوج پرش، ران­هایش موازی زمین قرار نگیرد و پرش­هایش در طول ۱۰ ثانیه با وقفه انجام شوند و در حرکت دچار والگوس زانو باشد، به عنوان فرد مبتلا به نقص والگوس پویای زانو در نظر گرفته می‌شود [۱۲].

 

 

شکل۲. روش ارزیابی پرش تاک جامپ

 

۳.۲. ارزیابی تعادل ایستا (آزمون لک لک)

برای ارزیابی تعادل ایستا از آزمون لک لک استفاده شد. آزمودنی روی پای برتر ایستاده و در حالی که دست‌ها روی کمر است انگشتان پای دیگر را روی زانوی پای برتر قرار می دهد. سپس، با فرمان «حاضر» و سپس «رو» پاشنه پای برتر را بلند کرده و در حالی که در روی انگشتان یک پای خود ایستاده، تلاش می­کند تا تعادل خود را بدون حرکت دادن پا یا جدا شدن دست‌ها از کمر حفظ کند. بهترین زمان در اجرای ۳ بار آزمون به عنوان امتیاز ثبت شد [۱۲].

۴.۲. ارزیابی تعادل پویا (آزمون تعادل Y)¹⁵

جهت شروع آزمون Y، طول واقعي پا یعنی از خار خاصره قدامی - فوقانی¹⁶ تا قوزك داخلي پا جهت نرمال كردن داده‌ها و مقايسه آزمودنی‌ها اندازه‌گيري شد. پاي برتر با استفاده از آزمون شوت توپ تعيين شد. برای اندازه­گیری طول پا، ابتدا از آزمودنی­ خواسته شد که روی تخت در حالت درازکش به پشت قرارگیرد. سپس، فاصله بین خار خاصره قدامی- فوقانی تا بخش انتهایی قوزک داخلی پا اندازه­گیری ­شد. میانگین محاسبه‌شده از دو بار اندازه گیری برای هر آزمودنی و در هر پا، به‌عنوان اندازه طول پا ثبت شد. در این پژوهش از آزمون تعادلی Y استفاده شد. آزمودني در مركز جهات می‌ایستد و سپس روی يك پا (پای برتر) قرار می­گیرد و با پاي ديگر عمل دستيابي را انجام داده و به حالت طبيعي روي دو پا باز می­گردد. پیش از انجام کوشش بعدی به مدت ۱۰ تا ۱۵ ثانیه در این حالت می‌ماند (شکل ۳). تمام کوشش‌ها در یک جهت قبل از رفتن به جهت دیگر باید تکمیل شود و در یک ترتیب متوالی ساعت‌گرد یا پادساعت‌گرد انجام گیرد. آزمودني با پنجه پا دورترين نقطه ممكن را در هر يك از جهات تعیین‌شده لمس كرده، ‌فاصله محل تماس تا مركز، فاصله دستيابي بوده که به سانتی­متر اندازه‌گیری می­شود. جهت به‌دست آوردن اختلاف بین میانگین نمرات تعادل (آزمون Y) در هر جهت به‌صورت جداگانه از فرمول مربوطه استفاده شد [۱۲]. 

۵.۲. روش آماری

از آزمون t دو گروه مستقل برای مقایسه خصوصیات دموگرافیک دو گروه استفاده شد. در رابطه با سایر متغیرهای وابسته، ابتدا نرمال بودن توزیع داده­های مربوط به هر متغیر با استفاده از آزمون شاپیرو- ویلک بررسی شد. به دلیل نرمال بودن توزیع داده­ها از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. سطح معناداری در سطح اطمینان ۹۵ درصد پذیرفته و داده­ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه ۲۶ تجزیه و تحلیل شد. 

 

 

شکل۳. روش ارزیابی تعادل پویا

۳. یافته ها

اطلاعات توصیفی هر یک از گروه­ها همچون سن، وزن، قد، شاخص توده بدنی و سابقه ورزشی پیش از انجام آزمون اندازه­گیری و نتایج آن در جدول ۱ ارائه گردیده است. نتایج آزمون t مستقل در مقایسه متغیرهای توصیفی دو گروه نشان داد که تفاوتی بین دو گروه وجود ندارد و دو گروه همگن هستند. جدول ۲ اطلاعات مربوط به نتایج آزمون نرمالیتی شاپیرو- ویلک را در دو گروه در پیش آزمون و پس آزمون نشان می­دهد. نتایج نشان دهنده نرمال بودن توزیع داده­ها بوده است.

فرضیه اول: خستگی بر تعادل ایستا در فوتبالیست­های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو تاثیر معنی­داری ندارد. این فرضیه در دو بخش مورد بررسی قرار گرفت. بخش اول شامل تفاوت­های بین گروهی بوده که پس از بررسی همگنی واریانس­ها با آزمون تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت (جدول ۳). بخش بعدی شامل تعیین تفاوت­های درون گروهی بوده که نتایج آن در جدول ۴ خلاصه شد.

 

جدول۱. آمار توصیفی متغیرهای تحقیق

شاخص	گروه	انحراف استاندارد± میانگین	p
سن (سال)	کنترل	۵۱/۰ ± ۴۶/۱۵	۲۷/۰
	خستگی	۴۵/۰ ± ۲۶/۱۵
قد (متر)	کنترل	۰۵/۰ ± ۷۰/۱	۴۶/۰
	خستگی	۰۴/۰ ± ۷۱/۱
وزن (کیلوگرم)	کنترل	۸۴/۴ ± ۲۰/۶۳	۲۳/۰
	خستگی	۷۱/۴ ± ۳۳/۶۵
شاخص توده بدن	کنترل	۹۱/۰ ± ۷۹/۲۱	۳۸/۰
	خستگی	۶۳/۱ ± ۲۲/۲۲

 

جدول۲. نتایج آزمون شاپیرو- ویلک

آزمون	گروه	معنی داری
		پیش آزمون	پس آزمون
تعادل ایستا	کنترل	۰۹/۰	۲۷/۰
	خستگی	۴۸/۰	۲۳/۰

 

جدول ۳. تحلیل کواریانس مقایسه تفاوت بین گروهی متغیر تعادل ایستا

متغیر	مرحله آزمون	گروه	میانگین ¥	F	df	P	Eta squared
تعادل ایستا	پس آزمون	کنترل	۵۸/۸	۰۴/۱۵	۱	۰۰۱/۰	۳۵/۰

نتایج آزمون آنالیز کواریانس نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون (کوریت)، در میزان نتایج تعادل ایستا پس از اعمال خستگی بین دو گروه اختلاف معنی­داری وجود دارد (۰۱/۰≥P)، به این صورت که میزان این متغیر در گروه با اعمال خستگی کاهش معنی­داری نسبت به گروه کنترل داشت. برای بررسی تفاوت در قبل و پس از خستگی در دو گروه به صورت مجزا از آزمون t همبسته استفاده شد. نتایج آزمون t همبسته نشان می­دهد که خستگی (۰۰۱/۰=P) تاثیر معنی­داری بر نتایج تعادل ایستای آزمودنی­های گروه با اعمال خستگی داشت اما در گروه کنترل اختلاف معنی­داری مشاهده نشد (جدول ۴).

جدول ۴. تفاوت میانگین تعادل ایستا در آزمودنی­ها قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی (ثانیه)

گروه	کنترل		تجربی
	پیش آزمون	پس آزمون	t	P	پیش آزمون	پس آزمون	t	P
تعادل ایستا	۲۱/۲ ± ۹۰/۸	۵۰/۲ ± ۵۱/۸	۵۵/۱	۱۴/۰	۴۸/۲ ± ۰۶/۹	۹۲/۱ ± ۲۵/۷	۴۱/۲	۰۰۱/۰

 

فرضیه دوم: خستگی بر تعادل پویا در فوتبالیست­های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو تاثیر معنی­داری ندارد. پس از بررسی همگنی واریانس­ها (جدول ۵)، این فرضیه، با آزمون تحلیل کوواریانس مورد بررسی قرار گرفت (جدول ۶). بخش بعدی شامل تعیین تفاوت­های درون گروهی بوده که نتایج آن در جدول ۷ بررسی شد. نتایج آزمون آنالیز کواریانس نشان داد که پس از کنترل اثر پیش آزمون (کوریت)، در میزان نتایج تعادل پویا پس از اعمال خستگی بین دو گروه اختلاف معنی‌داری وجود دارد (۰۵/۰≥P)، به این صورت که میزان این متغیر در گروه با اعمال خستگی کاهش معنی­داری نسبت به گروه بدون اعمال خستگی داشت. برای بررسی تفاوت در قبل و پس از خستگی در دو گروه به صورت مجزا از آزمون t همبسته استفاده شد. نتایج آزمون t همبسته نشان داد که خستگی (۰۱/۰≥P) تاثیر معنی­داری بر نتایج تعادل پویای آزمودنی­های گروه با اعمال خستگی داشت اما در گروه کنترل اختلاف معنی­داری مشاهده نشد.

جدول ۵. نتایج بررسی همگنی واریانس گروه­ها (آزمون لون)

متغیر	p	df1	df2	F
جهت قدامی	۴۲/۰	۲۸	۱	۶۵/۰
جهف خلفی داخلی	۹۵/۰	۲۸	۱	۰۰۴/۰
جهت خلفی خارجی	۱۲/۰	۲۸	۱	۴۷/۲
نمره کل تعادل پویا	۱۵/۰	۲۸	۱	۱۶/۲

 

۴. بحث و نتیجه گیری

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که خستگی با کاهش تعادل ایستا و پویا در فوتبالیست­های نوجوان با نقص والگوس داینامیک زانو همراه است. خستگی عضلانی را می­توان به عنوان کاهش نیروی ناشی از فعالیت در حداکثر نیروی ارادی تولید شده توسط یک عضله یا گروهی از عضلات تعریف کرد. مکانیسم­های خستگی ناشی از تمرینات شامل مکانیسم­های خستگی مرکزی و محیطی است. خستگی محیطی به فرایندهای ناشی از ورزش اشاره دارد که منجر به کاهش تولید نیرو می­شود که در محل اتصال عصبی - عضلانی رخ می­دهد. خستگی مرکزی به فرایندهای متمرکزتر اشاره دارد و می­تواند به عنوان یک شکست پیشرونده ناشی از فعال­سازی داوطلبانه عضله تعریف شود [۸].

می­توان تصور کرد که اثرات فیزیولوژیکی ترکیبی خستگی مرکزی و محیطی می­تواند منجر به تغییراتی در ادغام حسی و حرکتی اطلاعات تعادل شود و در نتیجه توانایی فرد برای حفظ کنترل پویا تغییر کند. عوارض خستگی شامل کاهش کنترل حرکت و در نتیجه مهار مرکزی نورون­های حرکتی تحتانی در سطح نخاعی بوده که افزایش خستگی محیطی ناشی از مکانیسم­های خستگی مرکزی ممکن است تأثیر منفی بر تحریک حرکتی قشر مغز داشته و در نتیجه باعث مهار نورون­های حرکتی تحتانی سطح ستون فقرات شود [۸]. جنبه­های خارجی که ممکن است فرمان­های نزولی را مهار کنند، شامل تغییر در آزادسازی کلسیم از شبکه سارکوپلاسمی، افزایش غلظت فسفات معدنی و آدنوزین دی فسفات است. ترکیب مکانیسم­های خستگی مرکزی و محیطی که در بالا ذکر شد ممکن است منجر به تغییر کارایی انقباض عضلات در فیبرهای عضلانی شود. در نتیجه، این امر ممکن است منجر به کاهش ورودی­های حسی - حرکتی آوران از دوک عضلانی شود که منجر به تغییراتی در کنترل عصبی- عضلانی و در نهایت کنترل وضعیتی ایستا و پویا می­شود [۵].

جدول ۶. نتایج تحلیل کواریانس جهت مقایسه تفاوت بین گروهی تعادل پویا

متغیر	گروه	میانگین ¥	F	df	P	Eta squared
قدامی	کنترل	۰۶/۹۰	۷۷/۱۸	۱	۰۰۱/۰	۴۱/۰
	تجربی	۶۱/۸۴
خلفی داخلی	کنترل	۳۵/۸۵	۲۶/۲۵	۱	۰۰۱/۰	۴۸/۰
	تجربی	۰۰/۸۰
خلفی خارجی	کنترل	۶۸/۷۷	۵۲/۱۱	۱	۰۰۲/۰	۲۹/۰
	تجربی	۶۶/۷۲
نمره کل	کنترل	۳۲/۸۴	۷۰/۷۵	۱	۰۰۱/۰	۷۳/۰
	تجربی	۱۳/۷۹

 

جدول ۷. تفاوت میانگین تعادل پویا قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی

جهت	کنترل			تجربی
	pre	post	t	P	pre	post	t	P
قدامی	۷۰/۸ ± ۰۴/۹	۸۷/۸ ± ۲۷/۹	۸۶/۱	۰۸/۰	۵۷/۹ ± ۵۵/۹	۳۵/۸ ± ۴۰/۸	۹۳/۴	۰۰۱/۰
خلفی داخلی	۱۶/۶ ± ۸۵/۸	۱۹/۷ ± ۸۳/۸	۴۹/۱	۱۵/۰	۱۹/۳ ± ۸۲/۸	۳۰/۴ ± ۵۱/۸	۹۹/۷	۰۰۱/۰
خلفی خارجی	۳۰/۵ ± ۵۹/۷	۹۰/۳ ± ۹۳/۷	۳۹/۰-	۶۹/۰	۲۴/۶ ± ۹۸/۷	۷۹/۷ ± ۴۱/۷	۶۷/۳	۰۰۲/۰
نمره کل	۳۶/۴ ± ۸۲/۸	۲۶/۴ ± ۸۲/۸	۴۶/۱	۱۶/۰	۳۳/۴ ± ۷۸/۸	۳۹/۴ ± ۱۱/۷	۳۶/۱	۰۰۱/۰

 

کنترل وضعیت ایستا و پویا مستلزم یکپارچگی و هماهنگی زیرسیستم­های حسی - حرکتی است تا از پردازش و واکنش مناسب در برابر محیط در حال تغییر اطمینان حاصل شود. علاوه بر این، قبلاً نشان داده شده است که خستگی شروع انقباض عضلات را به تأخیر می­اندازد و فعال­سازی را کاهش می­دهد. ترکیبی از این یافته­ها نشان می­دهد که کنترل وضعیت ایستا و پویا ممکن است بر کاهش کارایی ادغام زیر سیستم­های حسی - حرکتی تأثیر منفی بگذارد.

یافته­های مشاهده شده در مطالعه فعلی از تحقیقات قبلی پشتیبانی می­کند که نشان می­دهد ورزشکاران در هنگام خستگی با آسیب زیاد رو به رو هستند [۵] و نشان می­دهد که این امر تا حدی ممکن است ناشی از نقص کنترل پوسچر و حس عمقی باشد [۵، ۱۶]. ورزش­هایی مانند فوتبال اغلب به انجام تمرینات با حداکثر شدت نیاز دارند، به طور بالقوه فرد را خسته کرده و متعاقب آن خطر آسیب­دیدگی آن­ها افزایش می­یابد. علاوه بر این، در حال حاضر سطح خستگی مورد نیاز برای ایجاد تغییر در کنترل عصبی عضلانی مشخص نیست [۸].

بر اساس یافته­های مطالعه حاضر به نظر می­رسد پزشکان و محققان باید پروتکل تعادل ایستا Y را در شرایط خسته و بدون خستگی در نظر بگیرند، زیرا این امر می­تواند نقص­های کنترل عصبی- عضلانی را که ممکن است در هنگام استفاده از پروتکل تعادل ایستا Y فقط در شرایط غیرخستگی مشخص نشود، برجسته کند. چنین اطلاعاتی ممکن است اطلاعات مربوط به نحوه واکنش سیستم حسی- حرکتی فرد به خستگی را در اختیار پزشکان قرار دهد و اگر بعداً خطر صدمه بدون تماس اندام تحتانی آن­ها افزایش یابد؛ به این ترتیب، پزشکان ممکن است از این اطلاعات برای توسعه برنامه­های پیشگیری از آسیب که شامل برنامه­های آموزشی کنترل عصبی عضلانی در شرایط خستگی است، استفاده کنند. با این حال، تحقیقات بیش­تری لازم است تا مشخص شود آیا چنین روش­هایی می­توانند اطلاعات مربوط بالینی را ارائه دهند که ممکن است به پزشکان کمک کند. 

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که خستگی یک ریسک فاکتور مهم در کاهش تعادل است. به نظر می­رسد کاهش نقص والگوس پویای زانو، بهبود الگوی عملکرد حرکتی و بهبود تناسب در قدرت و تعادل عضلانی بتواند منجر به کاهش ریسک آسیب در شرایط خستگی شود.

 

تضاد منافع

نویسندگان اعلام می‌دارند که هیچ‌گونه تضاد منافعی وجود ندارد.

منابع

[1] Agel, J., Arendt, E.A. Bershadsky, B. (2005). Anterior cruciate ligament injury in national collegiate athletic association basketball and soccer: a 13-year review. Am J Sports Med 33(4): 524-530.

[2] Bradley, P.S. Portas, M.D. (2007). The relationship between preseason range of motion and muscle strain injury in elite soccer players. Journal of Strength and Conditioning Research, 21, 115-1159.

[3] Bruno, M., Matheus, J.W., Generosi, A.R., Marco, A.V., Junior, C.P. (2011). Effect of muscle fatigue on posture control in soccer Players during the short-pass movement. Revista Brasiliera Cineantropometria and Desempenho Humano, 13(5): 348-353.

[4] Cooper, C. N., Dabbs, N. C., Davis, J., Sauls, N. M. (2020). Effects of lower-body muscular fatigue on vertical jump and balance performance. The Journal of Strength & Conditioning Research, 34(10), 2903-2910.

[5] Gribble, P. A., Hertel, J., Plisky, P. (2012). Using the Star Excursion Balance Test to assess dynamic postural-control deficits and outcomes in lower extremity injury: a literature and systematic review. Journal of athletic training, 47(3), 339-357.

[6] Hanzlíková, I., Hébert-Losier, K. (2020). Is the Landing Error Scoring System reliable and valid? A systematic review. Sports Health, 12(2), 181-188.

[7] Hewett, T.E., Ford, K.R., Hoogenboom, B.J., Myer, G.D. (2010). Understanding and preventing acl injuries: current biomechanical and epidemiologic considerations - update 2010. N Am J Sports Phys Ther. 2010 Dec;5(4):234-51. PMID: 21655382; PMCID: PMC3096145.

[8] Johnston, W., Dolan, K., Reid, N., Coughlan, G. F., Caulfield, B. (2018). Investigating the effects of maximal anaerobic fatigue on dynamic postural control using the Y-Balance Test. Journal of science and medicine in sport, 21(1), 103-108.

[9] Lovell, R., Knapper, B., Small, K. (2008). Physiological responses to SAFT90: a new soccer-specific match simulation. In Verona-Ghirada Team Sports Conference Proceedings.

[10] Mather, R.C. 3rd, Koenig, L., Kocher, M.S., Dall, T.M., Gallo, P., Scott, D.J., Bach, B.R. Jr, Spindler, K.P.; MOON Knee Group. (2013). Societal and economic impact of anterior cruciate ligament tears. J Bone Joint Surg Am. 2013 Oct 2;95(19):1751-9. doi: 10.2106/JBJS.L.01705. PMID: 24088967; PMCID: PMC3779900.

[11] Mohammad Ashour, Z., Daneshmandi, H. (2018). the effect of the functional fatigue protocol on the dynamic balance of young gymnasts. the third national congress of sports science and health achievements, Rasht, Iran. https://civilica.com/doc/979539.

[12] Mohammadi, H. (2019). The prevalence of neuromuscular deficiencies associated with non-contact anterior cruciate ligament injury in healthy collegiate student-athletes. Physical Treatments-Specific Physical Therapy Journal, 9(4), 3-3.

[13] Niknam, H., Sarmadi, A., Salavati, M., Madadi, F. (2011). The effect of knee kinesiotaping on proprioception and weight bearing in ACL reconstructed patients. Daneshvar Medicine, 19(2), 33-42.

[14] Olsen, O.E., Myklebust, G., Engebretsen, L., Bahr, R. (2004). Injury mechanisms for anterior cruciate ligament injuries in team handball: a systematic video analysis. Am J Sports Med. 2004 Jun; 32(4):1002-12. doi: 10.1177/0363546503261724. PMID: 15150050.

[15] Pau, M., Ibba, J., Attene, G. (2014). Fatigue-Induced Balance Impairment in Young Soccer Players. J Athl Train. 2014 Jul-Aug; 49(4): 454–461. doi: 10.4085/1062-6050-49.2.12.

[16] Plisky, P. J., Rauh, M. J., Kaminski, T. W., Underwood, F. B. (2006). Star Excursion Balance Test as a predictor of lower extremity injury in high school basketball players. Journal of orthopaedic & sports physical therapy, 36(12), 911-919.

[17] Powers, C. M. (2010). The Influence of Abnormal Hip Mechanics on Knee Injury: A Biomechanical Perspective. Journal of Orthopaedic and Sports Physical Therapy, 40(2), 42-51.

[18] Rahnama, N., Bambaeichi, E., Daneshjoo, A. (2009). The epidemiology of knee injuries in Iranian male professional soccer Players. Sport Sci Health; (5):9–14.

[19] Rahnama, N., Reilly, T. Lees, A. (2003). Muscle fatigue during simulated soccer. Journal of Sports Sciences, 21, 4, 248-249.

 

 

 

 

 

 

 

فصلنامه فیزیولوژی تمرین و آسیب های ورزشی؛ تابستان ۱۴۰۳ ، ۲(۲).

 

---

[1] . Anterior Cruciate Ligament (ACL)

[2]  .Fatigue

[3] . Range of Motion (RM)

[4] . Central Nervous System (CNS)

[5] . Local 

[6] . General 

[7] . Osteoarthritis

[8] . Meniscus 

[9] . Plyometric

[10] . Rating of Perceived Exertion (RPE)

[11] . Cooper

[12] . Countermovement Vertical Jump (CMVJ)

[13] . Static vertical jump (SVJ)

[14] . BOSCO

[15] . Y Balance Test (YBT)

[16] . Anterior Superior Iliac Spine (ASIS)