تحلیل آموزشهای مهارتی و تأثیر آن بر ارتقاء سطح اعتمادبهنفس پسران کار ۱۸–۱۲ ساله در جهت حضورپذیری اجتماعی (نمونه کاربردی: طراحی مجموعه اقامتی ـ آموزشی کودکان کار در رفسنجان)
الموضوعات : َArchitectureعلیرضا غفاری 1 , الهه اسدی کمال آبادی 2
1 - گروه معماری، واحد رفسنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، رفسنجان ، ایران
2 - معماری،دانشکده معماری،دانشکاه آزاد اسلامی، رفسنجان،ایران/دانشکاه آزاد اسلامی، رفسنجان،ایران
الکلمات المفتاحية: طراحی معماری, ارتقاء سطح مهارت های اجتماعی, افزایش اعتماد به نفس, اقامتگاه کودکان کار.,
ملخص المقالة :
در دنیای امروز، آموزشهای مهارتی بهعنوان یکی از مؤثرترین ابزارهای توانمندسازی اجتماعی و فردی شناخته شده است، بهویژه برای گروههای آسیبپذیر همچون کودکان کار که همواره با چالشهای روانی، اقتصادی و اجتماعی گستردهای روبهرو میباشند. کودکان کار بهعنوان یکی از آسیبپذیرترین اقشار جامعه، نیازمند حمایت و توانمندسازی از طریق آموزشهای مهارتی هستند. لذا هدف اصلی این تحقیق، تحلیل و بررسی نقش آموزشهای مهارتی در ارتقاء سطح اعتمادبهنفس و حضورپذیری در جامعه برای کودکان کار، با طراحی مجموعه اقامتی ـ آموزشی ویژه پسران کار در رده سنی ۱۸ تا ۱۲ سال در رفسنجان میباشد.این پژوهش از نظر ماهیت و هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی ـ تحلیلی و در بخش میدانی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این تحقیق را کودکان کار در بازه سنی ۱۲ تا ۱۸ سال در شهر رفسنجان تشکیل دادهاند. جهت تعیین حجم نمونه، از فرمول کوکران بهره گرفته شده است تا با دقت علمی و سطح اطمینان مناسب، تعداد افراد شرکتکننده در تحقیق مشخص گردد.شواهد بهدستآمده از مطالعه حاضر مؤید آن است که فراهم آوردن بسترهای فیزیکی و آموزشی مناسب برای کودکان کار از جمله پسران، نهتنها موجب کاهش آسیبهای روانی و افزایش اعتمادبهنفس آنان خواهد شد، بلکه زمینههای توانمندسازی و حضور مؤثرتر در محیطهای اجتماعی و فرهنگی شهر را نیز فراهم خواهد آورد. با انجام این پژوهش، تلفیق معماری و مداخلات روانشناسی اجتماعی الگویی کاربردی برای طراحی فضاهای آموزشی ـ اقامتی در راستای حمایت از حقوق کودکان و عدالت اجتماعی پیشنهاد میشود.
1. ابوذری، مصطفی؛ و زارع، علیرضا. (۱۳۹۹). ساماندهی با تاکید بر توانمندسازی کودکان کار و خیابانی. ناشر تلیاب، چاپ اول.
2. ایمانی، نفیسه؛ و نرسیسیانس، امیلیا. (۱۳۹۱). مطالعه انسانشناسانه پدیده کودکان کار خیابانی در شهر کرج. مسائل اجتماعی ایران، ۳(۱)، ۱۲–۱۳.
3 ترابیفر، مصطفی. (۱۴۰۱). تحلیلی بر وضعیت کودکان کار و خیابانی (مطالعه موردی: شهرستان ایرانشهر). هفتمین کنفرانس بینالمللی پژوهشهای نوین در روانشناسی، علوم اجتماعی، علوم تربیتی و آموزشی.
4. شیشهگران، مریم. (۱۳۹۷). بررسی بزهدیدهشناختی کودکان کار. فصلنامه علمی حقوقی قانونیار، 2 (8).
5. صفارحمیدی، الناز؛ حسینیان، سیمین؛ و زندیپور، طیبه. (۱۳۹۶). تأثیر مثبتاندیشی بر ادراک شایستگی و مهارتهای اجتماعی کودکان بیسرپرست و بدسرپرست. فصلنامه سلامتی روانی کودک، ۴(۱)، ۱۳–۲۳.
6. ضیایی، فهیمه. (۱۳۹۵). طراحی خانه کودک با رویکرد ارتقاء خلاقیت در رفسنجان. پایاننامه کارشناسی ارشد.
7. قادری ثانوی، رمضانعلی؛ رضوانی، مریم؛ و پورغلام، سهیلا. (۱۴۰۱). بررسی وضعیت کودکان کار خیابانی منطقه نه شهرداری مشهد. سیزدهمین کنفرانس بینالمللی پژوهش در روانشناسی، مشاوره و علوم تربیتی.
8. مقدس جعفری، محمد حسن؛ رضا دوست، کریم؛ و گلبریان، خدیجه. (۱۳۹۱). بررسی تأثیر عوامل فرهنگی بر سبک زندگی جوانان کافیشاپ در شهر اهواز. فصلنامه مطالعات جامعهشناختی جوانان، ۳(۷)، ۱۰۹–۱۲۸.
