ترجمه و بررسی دستوری یکی متن غیردینی سغدی ( نامه چهارم سغدی)

الموضوعات :

سعید نظری ¹ (دانشگاه ازاد سنندج)

تاريخ الإرسال : 07 الجمعة , ربيع الأول, 1445 تاريخ التأكيد : 17 الثلاثاء , شعبان, 1445 تاريخ الإصدار : 10 الثلاثاء , شعبان, 1445

الکلمات المفتاحية: سغد, نامه های کهن سغدی, نامه چهارم,

ملخص المقالة :

سغد نام باستانی منطقه‌ای اطراف در بدخشان در ماورالنهر بود. مرکز این منطقه، شهر سمرقند است . مردم سغد در زمان ساسانیان به دلیل فعالیت شان در بازرگانی، به خصوص تجارت با چین و هند معروف بودند و یکی از قطب های اصلی اقتصاد ایران به شمار می آمدند. از این زبان در دورة ایران میانه، آثار بسیاری بر جای مانده که یکی از مهم ترین آن ها ، نامه‌ های کهن سغدی است. نـــامه ‌های کهن سغدی به زبان و خط سغدی به سال 1907 میلادی توسط سر اورل استاین در یکی از برج ‌های نگهبانی دیوار چین بدست آمد. این اسناد شامل پنج نامۀ کامل و چهار تکه پاره شبیه به نامه است. نامه‌های سغدی تحولات سیاسی و اجتماعی مردمان آن روزگار چین را بازگو می کند. نامة چهارم از طرف مردی خطاب به شخصی از اهالی ترفان به نام نیوا برت در نهم آذر سال 313 میلادی نوشته شده است.