تأثیر تنش UVو محلولپاشی نانو دی اکسید تیتانیوم بر برخی از جنبههای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه مریم گلی (.Salvia officinalis L)
الموضوعات : اکوفیزیولوژی و فیتوشیمی گیاهان دارویی و معطر
1 - دانشگاه فنی و حرفه ای
الکلمات المفتاحية: پروتئین, مرگ سلولی, مریم گلی, نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم,
ملخص المقالة :
طیف وسیعی از تنش های محیطی از جمله اشعه یووی برای گیاه مضراست. به منظور تعیین اثرات تنش یووی (UV-B) و نانو ذرات دی اکسیدتیتانیوم (NP TiO2) بر پارامترهای فیزیولوژیکی مانند وزن خشک، مرگ سلولی و برخی پارامترهای بیوشیمیایی (محتوای پروتئین، کاروتنوئید، آنتوسیانین و فلاونوئید و ظرفیت جاروب کنندگی رادیکالهای آزاد (DPPH)) در گیاه مریم گلی (L. Salvia officinalis)، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه اجرا شد. در این مطالعه، عامل نانو ذرات دی اکسیدتیتانیوم در سه سطح صفر، 30 و 60 پی پی ام به صورت محلولپاشی و عامل تنش یووی در زمانهای 20 و 40 دقیقه به مدت سه هفته مورد بررسی قرار گرفتند. مطابق نتایج تنش UV-B موجب کاهش وزن خشک و پروتئین محلول شد. بررسی نتایج نشان داد که تنش UV-B موجب افزایش مرگ سلولی، کارتنوئید ها، آنتوسیانین، فلاونوئید، پروتئین ریشه و مهار رادیکال DPPH شد. همچنین، نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم موجب کاهش وزن خشک، پروتئین، مهار رادیکال DPPH، نسبت به گیاهان شاهد شد. نتایج بدست آمده از بررسی اعمال همزمان UV-B و نانو ذرات تیتانیوم بر گیاه مریم گلی نشان داد که اعمال غلظت 30 پی پی ام نانو ذرات تیتانیوم اکسید همراه با UV-B در مقایسه با دیگر غلظت نانو ذرات دی اکسید تیتانیوم موجب بهبود اثرات ناشی از تنش UV-B در گیاه مریم گلی شد.
_||_