تدوین الگوی بهینه برای شبکه ی انتقال گوشت میان مراکز تولید، نگهداری (سردخانه‌ها) و مصرف در استان فارس
الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعیرضا شاهدی 1 , حمید محمدی 2 , مجید رحیمی 3 , سیامک پیش بین 4
1 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم
3 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم
4 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد جهرم
الکلمات المفتاحية: استان فارس, گوشت, سردخانه, حمل و نقل, الگوی بهینه,
ملخص المقالة :
سردخانه‌های گوشت استان فارس شامل سردخانه‌های لار، شیراز، مرودشت و کازرون محصول خود را از شهرستان‌های اقلید، شیراز، تهران، کازرون و مرودشت تأمین و آن را در شهرهای لار، جهرم، مرودشت، شیراز، فسا، کازرون و داراب توزیع می‌کنند. یکی از نکات قابل توجه در خصوص سردخانه ها، محل استقرار آن ها یا به عبارت دیگرموقعیت آن ها نسبت به مراکز تولید که سردخانه ها از آن تغذیه می شوند و هم چنین مراکز مصرف که محصول نگهداری شده به آن جا منتقل می گردد، می باشد. در صورت مشخص بودن محل های استقرار می توان از میان مراکز تولید و مصرف متعدد به الگویی دست یافت که کم ترین هزینه را در بر داشته باشد. در این تحقیق برای تدوین الگوی بهینه برای شبکه ی انتقال گوشت میان مراکز تولید، نگهداری و مصرف در استان فارس، داده ها از طریق تکمیل پرسش نامه از سردخانه ها جمع آوری گردید و الگوی بهینه با استفاده از نرم افزار 10Lingo برآورد شد. نتایج نشان داد که در الگوی فعلی، مجموع هزینه‌های انتقال محصول در هر دو شبکه برابر با 1181 میلیون ریال است، در حالی که در الگوی بهینه این رقم به 1/940 میلیون ریال کاهش می‌یابد. به این ترتیب در الگوی بهینه نسبت به الگوی فعلی هزینه‌های انتقال محصول 4/20 درصد کاهش می‌یابد. مسیرهای انتقال کازرون به شیراز، کازرون به لار و کازرون به فسا در الگوی بهینه از اولویت لازم جهت قرار گرفتن در شبکه انتقال حداقل کننده ی هزینه قرار نگرفتند، لذا دو الگوی تقریباً بهینه با انحراف (افزایش هزینه) 5 درصد ارایه گردید. الگوهای تقریباً بهینه از تغییر شبکه انتقال محصول از مراکز تولید تا سردخانه‌ها حاصل گردید. الگوی تقریباً بهینه ی اول از تغییر در شبکه حمل محصول به سردخانه‌های کازرون و لار به دست آمد. الگوی تقریباً بهینه ی دوم نیز از طریق ایجاد تغییر در مسیر حمل محصول به سردخانه‌های شیراز و کازرون حاصل شد.
1- بی نام. 1383. سالنامه ی آماری ایران، مرکز آماری ایران، تهران.
2- ترکمانی، ج. و ع. ر. شیروانیان. 1377. تعیین مدل بهینه حمل و نقل گندم در استان فارس. مجموعه مقالات دومین گردهمایی اقتصاد کشاورزی ایران، ص 70-63.
3- طراز کار، م. ح. و ج. ترکمانی. 1384. مکان یابی تأسیسات ذخیره سازی گندم در استان فارس. مجموعه مقالات پنجمین کنفرانس اقتصاد کشاورزی ایران، زاهدان.
4- عبدالهیعزت‌آبادی، م. 1381. مطالعه ی نوسانات درآمدی پسته‌کاران ایران: به سوی سیستمی از بیمه محصول و ایجاد بازارهای آتی و اختیار معامله. پایان‌نامه دکتری دانشگاه شیراز، شیراز.
5- کیانی، غ. 1380. تعیین الگوی اقتصادی حمل و نقل گندم در ایران. پایان نامه ی کارشناسی ارشد، بخش اقتصاد کشاورزی، دانشگاه تهران.
6- محمودی، ع. 1376. نقدی بر مکان‌یابی صنایع فولاد: تجربه فولاد مبارکه. مجله تحقیقات اقتصادی، شماره 51، 108-87.
7- Apaiah. R.K., and E. M.T. Hendrix. 2005. Design of a supplyr chain intwork for pea-based novel protein foods. Journal of Food Rngineering, 70: 383-391.
8- Chang, Y.C., S. W. polachek, and J. Robst. 2004. Conflict and trade: the relationship between geographic distance and international interactions. Journal of Socio-Economics, 33: 491-509.
9- Fedeler, J. A. and E. O. Heady 1976. Grain Marketing and Transportation Interdependencies: A National Model. American Journal of Agricultural Economics, 58: 224-235.
10- Federico, G. 2006. Market integration and market efficiency: the case of 19th century Italy. Exploration in Economic History.
11- Ioannou, G. 2005. Streamlining the supply chain of the Hellenic sugar industry. Journal of Food Engineering, 70: 323-332.
12- Monterosso, C. D. B., L. W. Charls, M. C. Lacerda, and N. Fugi. 1985. Grain Storage in Developing Areas: Location Size of Facilities. American Journal of Agricultural Economics, 59: 101-111.
13- Rabulland, G., A. kunth, and R. Auy. 2005. Central Asian's transport cost burden and its impact on trade. Economic systems, 29: 6-31.
14- Willis, C. and M. S. Willis. 1993. Multiple Criteria and Nearly Optimal Solutions in Greenhouse Management. Agricultural System, 41: 289-303.
_||_
