اثر شیوه های مختلف آبیاری و کاربرد کود پتاسیم بر کارآیی مصرف آب، عملکرد دانه و برخی ویژگی های فیزیولوژیک ذرت رقم SC500
الموضوعات : Agroecology Journal
1 - گروه کشاورزی واحد رامهرمز، ایران.
الکلمات المفتاحية: کم آبیاری منظم, آبیاری یک در میان, Zea mays, محتوای رطوبت نسبی, آبسیزیک اسید, محتوای کلروفیل,
ملخص المقالة :
این آزمایش در دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز در سال زراعی 91-1390 در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی به صورت کرت های خرد شده با سه تکرار روی ذرت رقم SC500 انجام شد. کرت های اصلی شامل سه شیوه آبیاری کامل، آبیاری یک در میان متغیر و آبیاری یک در میان ثابت و کرت های فرعی شامل سه سطح 0، 150 و 300 کیلوگرم کود پتاسیم در هکتار بود. نتایج نشان داد که کرت های برخوردار از آبیاری کامل نسبت به آبیاری یک در میان ثابت و متغیر عملکرد دانه بالاتری داشتند، هرچند بالاترین کارآیی مصرف آب معادل 29/1 کیلوگرم دانه بر متر مکعب در تیمار آبیاری یک در میان متغیر و کمترین آن در تیمار آبیاری کامل با متوسط 08/1 کیلوگرم دانه بر متر مکعب به دست آمد. کاربرد کود پتاسیم محتوی رطوبت نسبی و درصد پروتئین دانه را در تیمارهای آبیاری یک در میان ثابت و متغیر نسبت به تیمار آبیاری کامل افزایش داد. تیمارهای آبیاری کامل و یک در میان ثابت به ترتیب کمترین و بیشترین میزان آبسیزیک اسید در برگ را در همه سطوح کود پتاسیم ایجاد کرد. با توجه به این که شیوه آبیاری یک در میان میزان آب مصرفی را کاهش داده و موجب افزایش کارایی مصرف آب گردید، بنابراین، استفاده از این روش آبیاری به خصوص به شیوه یک در میان متغیر، در شرایط کمبود آب و یا قیمت بالای آب زیاد باشد، میتواند روشی مناسب برای آبیاری ذرت در منطقه باشد.
