تأثیر کلرو کولین کلراید (CCC) و زمان محلول‎پاشی بر عملکرد، صفات فیزیولوژیک و فعالیت آنزیم‎های آنتی اکسیدانت ذرت (Zea mays cv. Sc 704) در شرایط تنش خشکی

الموضوعات : Agroecology Journal

محمدنبی ایلکایی ¹ , داود حبیبی ² , فرزاد پاک نژاد ³ , ناصر خدابنده ⁴ , مسعود علی اکبر بوجار ⁵ , فاطمه صدیقی ⁶

1 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
3 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
4 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.
5 - عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت معلم.
6 - کارشناس ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج.

تاريخ الإرسال : 21 الجمعة , رمضان, 1430 تاريخ التأكيد : 19 الإثنين , جمادى الأولى, 1431 تاريخ الإصدار : 13 الإثنين , رمضان, 1431

الکلمات المفتاحية: تنش خشکی, کلروکولین کلراید, زمان محلول&lrm, پاشی, آنزیم&lrm, های آنتی اکسیدانت,

ملخص المقالة :

هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر کلروکولین کلراید (CCC) و زمان محلول‎پاشی آن بر صفات فیزیولوژیک و فعالیت برخی آنزیم‎های آنتی اکسیدانت در گیاه ذرت رقم 704 تحت شرایط تنش خشکی بوده است. این پژوهش در سال 1385 به صورت آزمایش کرت‎های دو بار خرد شده (اسپلیت اسپلیت پلات) در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج (ماهدشت) انجام گرفت. تیمارهای آبیاری نرمال و تنش (قطع آبیاری پس از گرده‎افشانی) به کرت‎های اصلی و تیمار محلول‎پاشی با دو غلظت (CCC) صفر و 5/1 لیتر در هکتار به کرت‎های فرعی و زمان محلول‎پاشی در دو مرحله 6 برگی و 15 روز بعد از آن، به کرت‎های فرعی فرعی تعلق گرفت. نتایج نشان داد که تاثیر تنش خشکی بر پایداری غشای سیتوپلاسمی، فعالیت‎های آنزیم گلوتاتیون پر اکسیداز و آنزیم سوپر اکسید دیسموتاز در سطح احتمال 1% و هم‎چنین بر عملکرد دانه و فعالیت آنزیم کاتالاز در سطح احتمال 5% معنی‎دار بود. مصرف CCC با غلظت 5/1 لیتر در هکتار بر عملکرد و محتوای رطوبت نسبی در سطح احتمال 5% و بر فعالیت آنزیم‎های آنتی اکسیدانت در سطح 1% معنی‎دار بود. میزان محتوای رطوبت نسبی برگ برای تیمار CCC (5/65%) نسبت به شاهد (6/60%)، تفاوت معنی‎داری را نشان داد. عملکرد دانه (7/10 تن در هکتار) در تیمار CCC نسبت به شاهد (1/9 تن در هکتار) اختلاف معنی‎داری داشت. هم چنین میزان فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز در تیمار CCC (5/1740 میلی‎گرم در پیکومول) نسبت به تیمار شاهد (1/888 میلی‎گرم در پیکومول) تفاوت معنی‎داری داشت.