اثر کیتوسان بر شاخصهای مورفولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچههای حاصل از بذور زوال یافته سویا
الموضوعات :
وحید منصوری گندمانی
1
(دانشآموخته کارشناسی ارشد
دانشکده کشاورزی
دانشگاه شاهد
تهران، ایران)
حشمت امیدی
2
(استادیار گروه زراعت
دانشکده کشاورزی
دانشگاه شاهد
تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: پیشتیمار, پرایمینگ, پیری تسریع شده, ترکیب زیستی, زوال بذر,
ملخص المقالة :
بهمنظور تعیین اثر کیتوسان بر بذور زوال یافته سویا آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه علوم و تحقیقات، دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. عامل اول سطوح مختلف پیری تسریع شده شامل 24 و 48 ساعت در رطوبت اشباع و دمای 41 درجه سیلسیوس و عامل دوم غلظتهای مختلف کیتوسان شامل 25/0 و 5/0% وزنی-حجمی بود. در این آزمایش صفات مورفولوژیکی نظیر تعداد گیاهچه سالم، طول گیاهچه، محتوای نسبی آب ساقهچه، نسبت وزنی ساقهچه به ریشهچه و صفات بیوشیمیایی مانند میزان کلروفیل a و b و میزان کاروتنوئید موجود در برگ گیاهچه سویا اندازهگیری شد. کیتوسان بر جوانهزنی بذور سویای پیر شده اثر معنیدار مثبتی داشت و با تأثیر بر میزان کلروفیل a و b و کاروتنوئید برگ باعث بهبود صفات مورفولوژیک گیاهچه سویا شد. همچنین کیتوسان با افزایش تعداد گیاهچه سالم از بذور زوال یافته و تأثیر بر نسبت وزنی ساقهچه به ریشهچه در تعدیل خسارات ناشی از زوال بذر نقش داشت. بنابراین کیتوسان با اثرگذاری مثبت بر برخی صفات فیزیولوژیک و جوانهزنی گیاهچه سویا برخی خسارات ناشی از زوال بذور سویا را کاسته و میتواند بهعنوان یک پیش تیمار زیستی بهبود دهنده توصیه شود.
Bedi S, Kaur R, Sital JS, Kaur J (2006) Artificial ageing of Brassica seeds of different maturity levels. Seed Science and Technology34(2): 287-296.
_||_