رشد و اسپورزایی چند جدایه از قارچ Gnomonia leptostyla در محیط های کشت مختلف
الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعیسلیمان جمشیدی 1 , سیامک صلاحی 2
1 - عضو هیأت علمی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
2 - عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد میانه
الکلمات المفتاحية: آنتراکنوز گردو, محیط کشت, اسپورزایی, جدایه,
ملخص المقالة :
آنتراکنوز گردو شایع ترین بیماری قارچی بر روی گردوی معمولی در ایران می باشد که توسط قارچ Gnomonia leptostyla حادث می شود. در این تحقیق تأثیر محیط کشت های BAB، OMA، MA، NA، PDA، CMA، WLEA و WLEOMA بر رشد و اسپورزایی این قارچ مورد بررسی قرار گرفت. سه نمونه برگی از مناطق میانه (No1)، مرند (DV) و کرج (Md1) انتخاب و قارچ پس از جداسازی بر روی محیط های ذکر شده با سه تکرار انتقال داده شد. محیط های کشت ها در آزمایشگاه با دمای 21 درجه سلسیوس، رطوبت نسبی 50 درصد و دوره نوری 12 ساعت روشنایی و 12 ساعت تاریکی نگهداری شده و پس از طی زمان های 2،3، 6، 9، 14 و 21 روز، ویژگی های کلنی های رشد یافته از قبیل حداکثر قطر کلنی، الگوی رشدی، تراکم میسلیومی، باروری جنسی و غیرجنسی بررسی شد. جهت باروری پریتسیوم ها، کشت های دارای پریتسیوم نابالغ به مدت سه ماه در شرایط دمایی 4 درجه و تاریکی مطلق نگهداری شدند. تفاوت قابل توجهی از لحاظ مورفولوژی، رنگ و یا الگوی رشد کلنی ها در بین جدایه ها مشاهده نشد. اما تفاوت هایی در سرعت رشد و میزان و کیفیت اسپورزایی وجود داشت. جدایه Md 1 پرتیسیوم های نابالغی را بر روی محیط کشت های فاقد عصاره برگ گردو به وجود آورد، در حالی که سایرین قادر به تولید آن نبودند. No1 به اندازه DV و Md1 روی محیط کشت PDA، WA، CMA و OMA آسروول زایی نکرد. با این حال، تمامی جدایه ها توانستند به راحتی روی هر دو محیط WLEA و WLEOMA آسروول و پرینسیوم نابالغ تولید کنند. ضعیف ترین محیط کشت BAB بود. WA مناسب ترین محیط کشت برای جداسازی قارچ تشخیص داده شد. قارچ در محیط کشت OMA بیشترین سرعت رشد را داشت و بر روی محیط PDA متراکم ترین حالت از میسلیوم ها حاصل شد. اسپورزایی غیرجنسی و جنسی در محیط های کشت حاوی عصاره برگ گردو بهتر انجام شد. در هیچ یک از جدایه ها و محیط های کشت پس از 3 ماه بلوغ پریتسیوم ها اتفاق نیافتاد.
1- ایرانی، ح.، پ. اسدی، م. ر. کریمی، ج. بلنداندام، ف. خسرو، ع. ر. ربیعی فر و ح. خباز. 1385. مطالعه بیماری آنتراکنوز گردو در ایران. هفدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، صفحه 362.
2- ایرانی، ح. و ع. ر. ربیعی فر. 1379. مطالعه بیماری آنتراکنوز گردو در آذربایجانغربی، چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. دانشگاه صنعتی اصفهان، صفحه 331.
3- باب الحوائجی، ف. و و. میناسیان. 1385. بررسی بیولوژی Gnomonia leptostyla عامل آنتراکنوز گردو در همدان. خلاصه مقالات هفدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، صفحه 314.
4- بختیاری، م. ح. و ا. ارجمندیان. 1385. وقوع گسترده و مطالعه بیماری آنتراکنوز (لکه سیاه) گردو در استان همدان. هفدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، صفحه 315.
5- بهداد،. ا. 1376. دایرهالمعارف گیاهپزشکی ایران. انتشارات نشاط اصفهان، 1605-1604.
6- جعفرپور، ب. 1369. بررسی آنتراکنوز گردو در مشهد. مجله علوم و صنایع کشاورزی، جلد4. شماره2، 40-31.
7- ربیعیفر، ب. 1377. بررسی مقدماتی بیماری آنتراکنوز گردو در ایران. سیزدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، آموزشکده کشاورزی کرج، صفحه 223.
8- رزاز هاشمی، ر.، ع. علیزاده و ز. ذاکری. 1380. بررسی بیولوژی قارچ عامل بیماری آنتراکنوز. وزارت جهاد سازندگی، مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان قزوین، 50 صفحه.
9- صارمی، ح. و ر. رزاز هاشمی. 1381. بررسی بیماری آنتراکنوز گردو در مناطق شمالغرب کشور. مجله علوم کشاورزی و منابع طبیعی، سال نهم، شماره 4، 141-152.
10- صارمی، ح. و ر. رزاز هاشمی. 1379. پراکنش و اپیدمی لکه سیاه گردو در غرب کشور. چهاردهمین کنگره گیاهپزشکی ایران. دانشگاه صنعتی اصفهان، صفحه332.
11- صلاحی، س.، م. جوان نیکخواه، ج. زاد، د. حسنی، ر. دستجردی و س. جمشیدی. 1385. پراکندگی و تعیین برخی خصوصیات جدایههای Gnomonia leptostyla در درختان گردوی استان آذربایجانشرقی. هفدهمین کنگره گیاهپزشکی ایران، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، کرج، صفحه 361.
12- طباطبایی، م. و ع. احمدی. 1377. گردو، چاپ دوم. مؤسسه انتشارات جهاد دانشگاهی، 406 صفحه.
_||_