تاثیر میزان و روش مصرف هورمون تری اکانتانول بر عملکرد و اجزای عملکرد دو توده محلی نخود (Cicer arietinum L.)
الموضوعات : بوم شناسی گیاهان زراعیعلی باقرزاده چهارجویی 1 , مصطفی حجتیان فر 2
1 - گروه کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مشهد، مشهد، ایران
2 - پژوهشگر ارشد، مدیر عامل شرکت زیست فناوری شب تاب و دانش‌آموخته کارشناسی ارشد گروه بیوتکنولوژی کشاورزی و به نژادی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
الکلمات المفتاحية: "تنظیم کننده ی رشد" , "توده کرمانشاهی", "عملکرد بیولوژیک", "محلول پاشی",
ملخص المقالة :
به منظور بررسی تأثیر هورمون محرکه رشد تری‌اکانتانول بر عملکرد و اجزای عملکرد گیاه نخود آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد. تیمارهای آزمایشی شامل میزان مصرف هورمون در چهار سطح صفر، 5، 10 و 15 میلی گرم بر لیتر، روش مصرف در دو سطح مصرف برگی و خاکی و دو توده محلی نخود ( توده مشهد و توده کرمانشاهی)، هر یک در 24 گلدان می‌باشند. در این پژوهش صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک نخود بررسی گردید. نتایج نشان داد که تأثیر اثرات ساده میزان مصرف هورمون تری‌اکانتانول و روش مصرف بر روی اکثر صفات اثر معنی داری نداشتند همچنین اثر ساده نوع توده نخود در هیچکدام از صفات معنی دار نشد. در بررسی اثرات متقابل دوگانه؛ میزان مصرف هورمون، روش مصرف و نوع توده نخود تقریبا تمامی صفات به استثنای تعداد دانه در نیام (تمام اثرات متقابل دوگانه) و وزن صد دانه (اثر متقابل روش مصرف × نوع توده نخود) معنی دار شدند. در بررسی در برهمکنش سه گانه اثرات متقابل تمامی صفات دارای اثر معنی دار بودند که بیشترین عملکرد در تیمار مصرف 15 میلی گرم بر لیتر و روش مصرف برگی و در شرایط استفاده از توده مشهد نخود بدست آمد که در مقایسه با تیمار شاهد 45% افزایش عملکرد صورت گرفت. این افزایش عملکرد در اثر مصرف هورمون به ویژه در غلظت بالا بوده و اثر مستقیمی روی اندام‌های هوایی داشته که عمدتاً به دلیل کاهش ریزش گل‌ها، غلاف‌ها و برگ‌ها موجب افزایش اجزای عملکرد می‌شود. نتایج پژوهش نشان داد که استفاده از هورمون تری‌اکانتانول از طریق اثرات مثبت بر فعالیت‌های متابولیکی موجب افزایش عملکرد گیاه شد.
