خط مشی های نوآورانة مدیریت منابع انسانی در خدمت عملکرد سازمان هواشناسی کشور
الموضوعات :سیدعلی اکبر احمدی 1 , رضا رسولی 2 , مالک دلیر 3 , فاطمه رحمتی نژاد 4
1 - گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور،تهران،ایران،
2 - گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور،تهران،ایران،
3 - گروه مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور،تهران،ایران،
4 - دانشجو
الکلمات المفتاحية: شیوه هاي مدیریت منابع انسانی, عملکرد سازمان هواشناسی کشور, آمادگی سازمانی و رفتار نوآورانه مسئولانه,
ملخص المقالة :
باید در نظر داشت که در مدیریت منابع انسانی، ارزش سازمانی افزایش پیدا می کند، بنابراین به اشتراک گذاشتن اطلاعات در سازمان ها بستگی به افرادی دارد که این نقل و انتقال را میسر می سازند در نتیجه تمام عواملی که مشوق ارتباط بین فردی و یا مانع آن باشد بر مبادلات اطلاعاتی افراد نیز تاثیر گذار خواهند بود به همین دلیل اهمیت ارتباط و تعاملات بر اعتماد و هنجارها میان افراد در گسترش و کاربرد دانش بسیار مورد توجه است. کارکنان ستادی سازمان هواشناسی کشور نیز بسته به تحصیلات، سمت و تجربه کاری از اطلاعات و مهارت هایی متفاوتی برخوردارند که آنان را قادر به انجام بهتر وظایف محوله می نماید. واضح است که آنها به منظور برنامه ریزی، هماهنگی و... ناگزیر به برقراری ارتباط و تعامل با مدیران و همکاران خود می باشند. حال با توجه به ماهیت چند بعدی کار هر فرد در این سازمان، جابه جایی و انتشار اطلاعات و مهارت جهت تسهیل کار افراد و رسیدن به اهداف سازمانی و در کنار آن رفع نقاط ضعف و تقویت نقاط قوت امری ضروری است. لذا هدف از انجام این پژوهش بررسی تاثیر شیوه هاي مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان هواشناسی کشور با نقش میانجی آمادگی سازمانی و رفتار نوآورانه مسئولانه می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر را کارکنان ستادی سازمان هواشناسی کشور ( 286 نفر) تشکیل می دهند که تعدادی(164 نفر) از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی ساده مورد مطالعه قرار گرفت. روش تحقیق توصیفی-همبستگی و از نوع کاربردی می باشد. ابزار جمع آوري داده ها پرسشنامه بوده و روایی سازه از طریق تحلیل عاملی مورد بررسی قرار گرفت، تجزیه و تحلیل داده هاي پژوهش از طریق مدلسازي معادلات ساختاري با استفاده از نرم افزار PLS انجام شد. یافته هاي این تحقیق نشان داد شیوه هاي مدیریت منابع انسانی بر عملکرد سازمان هواشناسی کشور با نقش میانجی آمادگی سازمانی و رفتار نوآورانه مسئولانه تأثیر مثبت و معناداری دارد. واژگان کلیدی: شیوه هاي مدیریت منابع انسانی، عملکرد سازمان هواشناسی کشور، آمادگی سازمانی و رفتار نوآورانه مسئولانه
1- احمدی، علیاکبر و فیضآبادی، حوریه (1392). "بررسی ارتقاء سرمایهی اجتماعی بر بهبود عملکرد سازمان (نمونهی موردی: سازمانهای ستادی شهرداری تهران)"، مدیریت دولتی، دورهی 3، شمارهی 6.برگرفته از https://jipa.ut.ac.ir/.
2- اسدی صدیقه؛ درگاهی حسین؛ اسماعیل فلاح مهرآبادی، ناهید حیدری (1396)، مطالعه رابطه بین خلاقیت و نوآوری سازمانی در کارکنان بیمارستان های عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، مجله دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران (پیاورد سلامت) دوره 11 شماره 5 ،587-578. برگرفته از https://payavard.tums.ac.ir/.
3- الوانی، سیدمهدی؛ ناطق، تهمینه؛ فراحی، محمدمهدی (1399)، «نقش سرمایه اجتماعی در توسعه مدیریت دانش سازمانی»، علوم مدیریت ایران، سال دوم، شماره5، صفحات 70-35. برگرفته از https://journal.iams.ir/.
4- چوپانی، حیدر؛ زارع¬خلیلی، مجتبی؛ غلام¬زاده حجت و کاظم¬پور، مریم (1391). "نقش سرمایهی اجتماعی در گرایش به نوآوری کارکنان در شرکت سهامی بیمهی معلم"، فرایند مدیریت توسعه، دورهی 26، شمارهی 1. برگرفته از https://jmdp.ir/ .
5- حسنیمقدم، زهره (1397) بررسی رابطه جو و فرهنگ سازمانی با مدیریت دانش و بهرهوری در مدیران مدارس شهرستان سمنان، پایاننامه کارشناسی ارشد، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران. 6- رضوانی، مهران و طغرایی، محمد تقی (1390). "نقشآفرینی سرمایهی اجتماعی سازمانی در گرایش به نوآوری سازمانی در شرکتهای دانشبنیان (مورد مطالعه: شرکتهای مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران)"، پژوهشنامهی مدیریت تحول، سال سوم، شمارهی 6، پاییزو زمستان. DOI: 10.22067/pmt.v0i0.15936
7- صفرزاده، حسین؛ تدین، اعظم و حر محمدی، مریم (1398). "بررسی تأثیر استراتژیهای مدیریت دانش بر نوآوری و عملکرد رقابتی (مطالعهی موردی: مراکز بهداشتی و درمانی شمال فارس)"، فصلنامهی دانشکدهی بهداشت یزد، سال یازدهم، شمارهی اول، شمارهی مسلسل: 34، بهار. برگرفته از https://tbj.ssu.ac.ir/.
8- ضرغامی، حمیدرضا؛ مصطفی جعفری و پیمان اخوان(۱۳۹۱)، بررسی رابطه بین خلاقیت و انگیزه افراد برای نوآوری در سازمان های پژوهشی: مطالعه موردی در پژوهشکده پردازش هوشمند علائم، فصلنامه ابتکار و خلاقیت در علوم انسانی 1 (4). برگرفته از https://sanad.iau.ir/journal/ichs.
9- قاضی¬فرد، عبدالکریم؛ نیلی¬پور، سید اکبر و اکبری، مهدی (1397). بررسی تأثیر سرمایهگذاری سازمانی در سرمایهی اجتماعی روی تعهد و عملکرد کارکنان شهرداری دوگنبدان، دومین همایش ملی بررسی راهکارهای مدیریت، حسابداری، مهندسی صنایع در سازمان¬ها. برگرفته از https://civilica.com/.
10- کریمی، فریبا؛ احمدی دستجردی، سمیه و رجایی¬پور، سعید (1392). "الگوی ساختاری روابط بین سرمایه، اجتماعی و قابلیت یادگیری سازمانی با نوآوری کارکنان"، مدیریت بهرهوری (فراسوی مدیریت)، دورهی 1، شمارهی 21، زمستان. برگرفته از https://sanad.iau.ir/journal/jpm.
11- Gürlek Mert & Murat Çemberci (2021), Understanding the relationships among knowledge-oriented leadership, knowledge management capacity, innovation performance and organizational performance a serial mediation analysis, Serial mediation analysis, https:// www.emerald.com/insight/0368-492X.htm. DOI: 10.1108/K-09-2019-0632.
12- Kim Namhyun, Shim Changsup, (2018) "Social capital, knowledge sharing and innovation of smalland medium-sized enterprises in a tourism cluster", International Journal of Contemporary Hospitality Management.DOI: 10.1108/IJCHM-07-2016-0392.
13- Radnor, Z. and McGuire, M. (2004),«Performance Management In The Public Sector: Fact Or Fiction?» International Journal of Productivity and Performance Management, Vol.53, No.3, P. 245-260. DOI: 10.1108/17410400410523783.
14- Victor, S., Chan, Y. and Mckeen, J. (2012). Knowledge management Capability and organizational Performance: A Theoretical foundation, OLKC 2006 Conference at the University of Warwick, Coventry on 20th -22end March.Retrieved from https://warwick.ac.uk.