ابعاد تربیتی فعالیت های فوق برنامه مدارس مبتنی بر سیره امام رضا (ع)

الموضوعات : فقه و تاریخ تمدّن

حبیب الله تقی پور سهل آبادی ¹ (پردیس بین اللمل خوارزمی تهران)

تاريخ الإرسال : 20 الثلاثاء , ذو القعدة, 1445 تاريخ التأكيد : 06 الأربعاء , ذو الحجة, 1445 تاريخ الإصدار : 13 الأربعاء , ذو الحجة, 1445

الکلمات المفتاحية: روش تربیتی رضوی, روش تحلیل مضمون, فعالیت‌های فوق برنامه درسی, مضامین تربیتی,

ملخص المقالة :

مسئله اساسی پژوهش حاضر از نقد روش‌هاي سنتی متکی بر منفعل بودن دانش آموزان نشأت گرفته و لذا برای مقابله با ضعف مذکور، با عنایت به سیره تربیتی امام رضا (ع) به شناسایی ابعاد تربیتی مناسب با توجه ظرفیت فعالیت هاي فوق برنامه در مدارس کوشش شده است. چرا که ایده پژوهش حاضر با تمرکز بر مسئله بهره‌مندی از مفاهیم بلند تربیتی معصوم (ع) به ویژه سودمندی اندیشه‌های تربیتی امام رضا (ع) در امر تربیت فرزندان ایجاد شده است. در این مطالعه از روش پژوهش تحلیل مضمون (تم) استفاده شد. مشارکت کنندگان در پژوهش از جامعه پژوهش (شامل پژوهشگران و اساتید دانشگاهی خبره در حوزه آموزش و پرورش و همچنین اساتید حوزه علمیه متخصص در مبانی سیره رضوی) به صورت هدفمند و به شیوه گلوله برفی به تعداد 17 نفر انتخاب شدند. از خبرگان مذکور مصاحبه نیمه ساختارمند انجام گرفت. در مرحله اول جهت کدگذاری مضامین و مفاهیم از متن به متخصصان حوزه رجوع شد و در مرحله دوم جهت تایید کدهای انتخابی متناسب با فعالیت‌های فوق برنامه مدارس از نظرات متخصصان دانشگاهی استفاده شد. طبق یافته‌های پژوهش پنج بعد تربیتی منطبق با سیره تربیتی امام رضا (ع) برای فعالیت‌های فوق برنامه مدارس شناسایی و ارائه شد: خودسازی، توانایی تصمیم‌گیری و حل مساله، روابط اجتماعی، رشد شخصیتی، ارتباطات بین فردی. در چارچوب ابعاد مذکور، از طریق مطالعۀ سیرۀ آن حضرت می‌توان تعالیم مربوط به اخلاق فردی، اجتماعی و مهارت‌های زندگی را در فعالیت‌های فوق برنامه مدارس مورد توجه قرار داد. با عنایت به این که هدف تربیت از نظر امام رضا(ع) رشد تمام ابعاد وجودی انسان است و توجه به تمامی ابعاد درونی و محیطی فرد اعم از جامعه و خانواده و فرزندان را شامل می‌شود، لازم است توجه و عنایت برنامه ریزان و مسئولین آموزش و پرورش برای بهره‌برداری از مفاهیم و اندیشه تربیتی امام رضا (ع) در ساختار فعالیت‌های فوق برنامه مدارس، بیشتر شود و ساختاری برای فعالیت های فوق برنامه مدارس با نظر اساتید و خبرگان تهیه گردد که در آن ابعاد تربیتی بر مبنای سیره رضوی (ع) لحاظ شود.

المصادر:

- ابن بابویه، محمد بن علی. (1392). عیون اخبار الرضا (ع). ج 1 و ۲. ترجمه و شرح آقا نجفی اصفهانی. قم: نبوغ. چاپ دوم.
- ابن شعبه حرانی، ابومحمد. (1393). تحف العقول. ترجمه صادق حسن زاده. قم: آل علی (ع).
- برقي ، احمدبن محمد. (1374). المحاسن. تحقيق مهدي الرجائي. قم : المجمع العالمي لاهل البيت (ع)
- تاجور، آذر؛ پورطهماسبی، الهام. (1394). «اهداف و روش‌های تعلیم و تربیت در سیرۀ امام رضا (ع)». همایش علمی ـ پژوهشی تعلیم و تربیت در فرهنگ رضوی. از مجموعه برنامه‌های سیزدهمین جشنواره بین المللی امام رضا (ع). دانشگاه فرهنگیان خراسان رضوی (پردیس شهید بهشتی مشهد).
- حر عاملی، محمد بن حسن. (1386). وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه. مصحح عبدالرحیم ربانی شیرازی. تهران: اسلامیه.
- حکیمی، محمد رضا. (1380). الحیاه. ترجمه احمد آرام. ج اول. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی. چاپ چهارم.
- دهقان سرخ آبادی، سیده محدثه؛ کرامتی، انسی. (1396). «روش‌های آموزشی در سیرۀ رضوی و دلالت‌های آن برای تربیت عقلانی در دانشگاه فرهنگیان». فرهنگ رضوی. 5 (17). صص: 35- 58.
- رضوی‌دوست، غلامرضا؛ موسوی، سید محمدحسین؛ حسومی، ولی اله؛ شایانفر، جواد. (1394). «بایستگی‌های اخلاقی زیست‌خانوادگی از منظر امام رضا (ع)». نشریه اخلاق زیستی. دوره 5. شماره 15. صص: 41- 70.
- صدرالدین‌شیرازی، محمدبن‌ابراهیم. (1394). الحجه. تهران: برگ سبز.
- صمدی، معصومه؛ دوایی، مهدی؛ اقبالیان، طاهره. (1391). «مبانی، اصول و روش‌های تربیت اخلاقی در سیرۀ پیامبر(ص) و اهل بیت (ع)». مجله پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. سال بیستم. دورۀ جدید. شماره 16. صص: 37-64. - عطاردی قوچانی، عزیزاله. (1391). مسندالامام الرضا (ع). ج1 و2. تهران: عطارد.
- علی بن موسی (ع). (1406 ق.). الفقه المنسوب الی الامام الرضا (ع). قم: موتمرالعالمی للامام الرضا (ع).
- غلامزاده، مهین؛ جاربی، علی. (1396). «بررسی تاثیر فعالیت‌های فوق برنامه بر ایجاد مهارت‌های شهروندی دانش‌آموزان مدارس خاص شهر میناب». مجموعه مقالات همایش ملی آموزش ابتدایی. تهران: وزارت آموزش و پرورش. صص:513- 535.
- قمقامی، مریم؛ میدانی، محمد؛ رشوند آوه، اشرف. (1394). «ویژگی‌های الگوی تربیتی در سیرۀ رضوی». ارائه شده در اولین کنفرانس بین‌المللی علوم انسانی با رویکرد بومی ـ اسلامی و با تاکید بر پژوهش‌های نوین.
- قمي، عباس. (1390). منتهي‌الآمال. ويراسته كاظم عابديني مطلق. تهران: مبين انديشه.
- کلینی، محمد بن یعقوب. (1392). اصول کافی. ترجمه محمدباقر کمره ای. ناشر: اسوه.
- مجلسی، محمدباقر. (1389). بحارالانوار. ج 2، 7 ، 44، 59، 62 ، 67 و 78 . تهران: دارالکتب الاسلامیه.
- محدثی، جواد. (1396). حکمت‌های رضوی. مشهد: انتشارات آستان قدس رضوی(به نشر).
- محمدی ری‌شهری، محمد. (1395). میزان الحکمه. قم: دار الحدیث.
- مسعودیان، پریسا و بهشتی، سعید. (1391). «بررسی اهداف و اصول و روش‌های تربیت سیاسی بر مبنای نهج‌البلاغه». پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی. 20 (17). صص: 7-25.
- مفيد، محمد بن محمد. (1372). الارشاد في معرفة حجج الله على العباد. محقق / مصحح: مؤسسة آل البيت (ع). قم: کنگره بزرگداشت شیخ مفید.‌
- میرزامحمدی، محمد‌حسن؛ جهانی جوانمردی، فاطمه؛ نوروزی، محمد. (1396). «بازشناسی آموزه‌های تربیتی امام رضا (ع) و کاربست آن‌ها در عصر حاضر». فرهنگ رضوی. 5 (20). صص: 69-104.
- نجفی، محمد؛ قربانی، منصوره؛ نصرتی هشی، کمال؛ شاهی، محمد. (1393). «روش‌های تربیت اخلاقی در سیره رضوی (ع)». مجله پژوهش‌های اخلاقی. سال پنجم. شماره یک. صص: 113- 127.
- نوروزی مصیر، رضا؛ رحمانی، جهانبخش. (1395). «مقایسه نمرات دانش‌آموزان مدارس مقطع متوسطه دارای فعالیت‌های فوق برنامه و فاقد فعالیت‌های فوق برنامه در آزمون رشد مهارت‌های اجتماعی ماتسون». پژوهش در برنامه‌ریزی درسی. 13(48). صص: 145-155.‎
- نیرو، محمد. (1395). «تجربۀ دانش‌آموزان زائر دبیرستانی از زیارت حرم مطهر امام رضا (ع): مطالعه‌ای پدیدارشناسی». فصلنامه علمی پژوهشی مسائل کاربردی تعلیم و تربیت اسلامی. 1(2). صص: 128-146.‎
- Braun, V. & Clarke, V. (2006). Using Thematic Analysis in Psychology. Qualitative Research in Psychology, 3(2), 77-101.