اثربخشی خود کارآمدی هیجانی بر تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی در زوجین
الموضوعات :راضیه بیگی 1 , علیرضا لطفی نوکابادی 2
1 - کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه غیر انتفاعی صفاهان، اصفهان، ايران.
2 - دانشجوی دکتری مشاوره، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز، اهواز، ايران..
الکلمات المفتاحية: انعطاف پذیری کنشی, تعادل عاطفی, خود کارآمدی هیجانی.,
ملخص المقالة :
تلاش برای اصلاح انعطاف پذیری کنشی و برقراری تعادل عاطفی، میتواند زندگی زناشویی زوجین را بهبود بخشد که اعمال مداخلات روانشناختی را ضروری میسازد؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی خود کارآمدی هیجانی بر تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی در زوجین، انجام گرفت. روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش را زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره خانواده شهر اصفهان در نیمه دوم سال 1402 تشکیل دادند که تعداد آنها 1850 نفر بودند. از جامعه مذکور، 30 زوج، به روش هدفمند انتخاب و تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارش شدند. پیشآزمون از طریق مقیاس تعادل عاطفه دینر و همکاران (2010) و پرسشنامه¬ی انعطاف پذیری کنشی کانر و دیویدسون (2003) انجام شد. در مرحله بعد گروه آزمایش تحت 8 جلسه 90 دقیقهای به صورت هفتگی خود کارآمدی هیجانی (مک کی و وست، 2017) قرار گرفتند. گروه کنترل در این مدت در لیست انتظار بود. پس از اتمام جلسات، پسآزمون اجرا شد. دادهها به وسیله تحلیل کواریانس تکمتغیره و چندمتغیره و با استفاده از نسخه22 نرمافزار SPSS تحلیل شدند. نتایج بیانگر این بود که تفاوت میانگین دو گروه در نمرات تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی معنادار است (05/0>p). براین اساس متخصصان میتوانند به منظور بهبود تعادل عاطفی و انعطاف پذیری کنشی در زوجین می توان از درمان خود کارآمدی هیجانی بهره ببرند.