سهم مولفه‌های تیپ شخصیتی D (عاطفه منفی و بازداری اجتماعی) در ادراک از بیماری افراد مبتلا به سرطان

الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی

ناهید نفیسی ¹ (دپارتمان جراحی، دانشگاه علوم ایران، تهران، ایران)
آرش وزیری ² (دپارتمان روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران)
گیتی قریشی ³ (دپارتمان روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران)
شهرام نعمت زاده ⁴ (دپارتمان روان شناسی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران)

تاريخ الإرسال : 01 الجمعة , ذو الحجة, 1440 تاريخ التأكيد : 01 الجمعة , ذو الحجة, 1440 تاريخ الإصدار : 19 السبت , شوال, 1440

الکلمات المفتاحية: سرطان, تیپ شخصیت دی, بازداری اجتماعی, عاطفه‌ی منفی,

ملخص المقالة :

تیپ شخصیت دی مستعد نگرانی، تنش، احساس ناشادی و نگاه تیره و منفی به زندگی هستند. آنها به سادگی عصبانی می‌‌شوند و درکل احساسات مثبت کمتری را تجربه می‌کنند و این وضعیت ممکن است در فرایند درمان بیماری‌های مزمن تولید مشکل کرده‌یا دشواری‌هایی به آن بیفزاید. هدف این پژوهش بررسی سهم مولفه‌های تیپ شخصیتی( عاطفه منفی و بازداری اجتماعی) در ادراک از بیماری افراد مبتلا به سرطان بود. برای این منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 176 بیمار مبتلا به سرطان از بیمارستان شهدای تجریش و بیمارستان امام به صورت نمونه‌ی در دسترس انتخاب و از نظر ویژگی‌های روان‌شناختی، شخصیت دی و نگرش نسبت به درمان مورد ارزیابی قرار گرفتند نتایج تحلیل رگرسیون نمرات نشان داد که میزان بالای شخصیت دی، عاطفه منفی و بازداری اجتماعی با ادراک بیماری و خرده آزمون‌های آن شامل پیامدها ، سیر زمانی ، کنترل شخصی، کنترل بیماری، هویت، نگرانی، فهم بیماری و بازنمایی هیجانی رابطه دارد. تحلیل رگرسیون نشان داد که نمرات تیپ شخصیت دی، 71 درصد از واریانس نمرات ادراک از بیماری را توجیه می‌کند. به نظر می‌رسد هرچه میزان شخصیت دی در آنها بیشتر می‌شود، ادراک بدتری از بیماری خود و ابعاد مربوط به آن دارند. به همین خاطر باید تاثیر بالا بودن میزان شخصیت دی در ادامه‌ی درمان بیماران مبتلا به سرطان مد نظر قرار گیرد.