توان طرحواره های ناسازگار اولیه و ابعاد شخصیت در پیش بینی افسردگی

الموضوعات :

مهدی رضایی ¹ (دپارتمان روان شناسی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران)
سیمین غلامرضایی ² (دپارتمان روان شناسی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران)
محمد علی سپهوندی ³ (دپارتمان روان شناسی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران)
فیروزه غضنفری ⁴ (دپارتمان روان شناسی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران)
فضل اله دریکوند ⁵ (دپارتمان روان شناسی، دانشگاه لرستان، لرستان، ایران)

تاريخ الإرسال : 21 الجمعة , رمضان, 1435 تاريخ التأكيد : 21 الجمعة , رمضان, 1435 تاريخ الإصدار : 17 الإثنين , ذو القعدة, 1434

الکلمات المفتاحية: افسردگی, ابعاد شخصیتی, طرحواره های ناسازگار اولیه,

ملخص المقالة :

طرحواره های ناسازگار اولیه، الگو ها یا درون مایه های عمیق، فراگیر و ناکارآمدی است که در دوران کودکی یا نوجوانی شکل گرفته، در دوران بزرگسالی تداوم می یابد و در عمیق ترین سطح شناخت، عمل می کند که معمولا فرد نسبت به آنها آگاهی ندارد. طرحواره ها، باعث می شود افراد مستعد افسردگی، اضطراب، روابط بین فردی ناکارآمد و اختلالات روانی- جسمانی شوند. هدف پژوهش حاضر، تعیین میزان توانایی ابعاد شخصیتی و طرحواره های ناسازگار اولیه در پیش بینی افسردگی بود. بدین منظور طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 384 نفر (201زن، 172مرد، 11 نامعلوم) براساس نمونه گیری در دسترس از دانشگاه های زنجان و لرستان انتخاب و از نظر طرحواره های ناسازگار اولیه، ابعاد شخصیتی و افسردگی مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که طرحواره های ناسازگار، با عامل روان رنجوری همبستگی مثبت و با چهار عامل برون گرایی، گشودگی به تجربه، توافق و وظیفه شناسی همبستگی منفی داشت. طرحواره های ناسازگار گزینشی توانست 27 درصد از واریانس افسردگی را تبیین کنند. با توجه به یافته های حاصل، می توان گفت که عامل روان رنجوری، یک عامل مهم در شکل گیری طرحواره های ناسازگار است