رابطه‌ی خودتنظیمی هیجانی و تاب‌آوری با سبک های مقابله با استرس در دانشجویان
الموضوعات :
هانیه دلگرم
1
(دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، رودهن، ایران)
نسرین باقری
2
(دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، تهران، ایران.)
مهرداد ثابت
3
(دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رودهن، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: خود تنظیمی هیجانی, تاب‌آوری سبک‌های مقابله با استرس,
ملخص المقالة :
تنظیم هیجان به معنی تلاش افراد برای تاثیر گذاشتن روی نوع، زمان و چگونگی تجربه و بیان، تغییر طول دوره یا شدت فرایندهای رفتاری، تجربی و یا جسمانی هیجانها است و به طور خودکار یا کنترل شده، هشیار یا ناهشیار و از طریق به کارگیری راهبردهای تنظیم هیجان از جمله باز ارزیابی، نشخوار فکری، خوداظهاری، اجتناب و بازداری انجام می‌گیرد. خودتنظیمی هیجانی به تلاش‌های خود برای تغییر موقعیت، شامل افکار، هیجانها، تکانه‌ها، امیال و رفتارها و فرآیندهای توجهی گفته می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودتنظیمی هیجانی و تاب‌آوری با سبک های مقابله با استرس در دانشجویان بود. برای این منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع همبستگی، 236 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن به شیوه ی نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و از نظر راهبردهای مقابله‌ای، تنظیم شناختی هیجان و تاب‌آوری مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از رگرسیون چندمتغیری با رویکرد سلسله مراتبی نشان داد که تاب‌آوری به صورت مثبت و معنادار سبک مقابله مساله‌مدار را پیش‌بینی می‌کند. از بین راهبردهای خودتنظیمی هیجانی نشخوارگری و فاجعه سازی به صورت منفی و تمرکز مجدد بر برنامه ریزی و ارزیابی مجدد مثبت به صورت مثبت و معنادار سبک مقابله مساله‌مداری را پیش‌بینی می‌کند. تاب‌آوری به صورت منفی و معنادار سبک مقابله هیجان‌مداری را پیش‌بینی می‌کند. از بین راهبردهای خودتنظیمی هیجانی ملامت خویشتن و دیگران به صورت مثبت و پذیرش و دیدگاه‌گیری به صورت منفی و معنادار سبک مقابله هیجان‌مداری را پیش‌بینی می‌کند.
_||_
