رابطه ی سلامت خانواده ی اصلی با صمیمیت زناشویی: بررسی نقش واسطه ای سبک های حل تعارض سازنده و غیر سازنده
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
سید محمد حسینی
1
(
دپارتمان مشاوره ی خانواده، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
)
محمد علی نظزی
2
(
دپارتمان مشاوره ی خانواده، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
)
محسن رسولی
3
(
دپارتمان مشاوره ی خانواده، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
)
محمد شاکرمی
4
(
دپارتمان مشاوره ی خانواده، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
)
سید محسن حسینی
5
(
دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم و تحقیقات واحد یاسوج، یاسوج، ایران
)
الکلمات المفتاحية: سلامت خانواده ی اصلی, سبک های حل تعارض و صمیمیت زناشویی,
ملخص المقالة :
دخالت یا اعمال نفوذ خانواده های اصلی که غالبا به صورت پنهان و در پوششهای مختلف عرضه می شود، می تواند یکی از زیر بناهای جدی تعارضات زناشویی، از شروع تا پایان هر ازدواجی باشد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی اثرات مستقیم و غیر مستقیم سلامت خانواده ی اصلی از طریق نقش واسطه ای سبک حل تعارض سازنده و غیر سازنده بر صمیمیت زناشویی بود. بدین منظور، طی یک پژوهش توصیفی از نوع طرح های همبستگی، 240 معلم زن متاهل شهرستان ممسنی به روش تصادفی خوشه ای انتخاب و از نظر وضعیت خانواده ی اصلی، صمیمیت زناشویی و سبک های حل تعارض مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها نشان دادکه سلامت خانواده ی اصلی به طور مستقیم با صمیمیت زناشویی رابطه ی معنادار دارد. همینطور سلامت خانواده ی اصلی به طور غیر مستقیم و از طریق نقش واسطه ای سبک حل تعارض سازنده و غیر سازنده، با صمیمیت زناشویی رابطه ی معنادار دارد. به نظر می رسد که سلامت خانواده ی اصلی علاوه بر اثر مستقیم بر صمیمیت زناشویی، از طریق سبک حل تعارض سازنده و سبک حل تعارض غیرسازنده نیز بر صمیمیت زناشویی اثر دارد.
