اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد بر کاهش پریشانی و نگرشهای ناکارآمد در بیماران مبتلا به M.S
الموضوعات :
شوان شیدایی اقدم
1
(مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران)
سلوی شمس الدینی
2
(دانشجوی دکترای مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان، رودهن، ایران)
سمیه عباسی
3
(دانشجوی دکترای مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، عضو باشگاه پژوهشگران جوان، رودهن، ایران)
سارا یوسفی
4
(دپارتمان مشاوره دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، عضو باشگاه پژوهشگران جوان، رودهن، ایران)
صفیه عبداللهی
5
(دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل کیش، جزیره کیش، ایران)
محمد مرادی جو
6
(مرکز تحقیقات سرطان، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران)
الکلمات المفتاحية: پریشانی, درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد, افکارناکارآمد,
ملخص المقالة :
مولتیپل اسکلروزیس، یکی از شایعترین بیماری های مزمن سیستم عصبی مرکزی است که با دمیلینه شدن نورون های عصبی همراه است. این بیماری فرد را دچار استرس، افسردگی و پریشانی می کند و عملکرد حسی و حرکتی او را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش افکار ناکارآمد و پریشانی بیماران مبتلا به M.S بود. بدین منظور از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی تهران 24 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه تقسیم شدند. هر دو گروه قبل و بعد از شرکت در جلسات آموزشی و 2 ماه بعد از آن، از نظر میزان پریشانی و افکارناکارآمد مورد آزمون قرارگرفتند. گروه آزمایش در 8 جلسه ی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد شرکت کردند ولی گروه گواه هیچگونه آموزشی دریافت نکرد. نتایج تحلیل کوواریانس داده ها نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش افکار ناکارآمد و پریشانی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیسموثر است. بنابراین می توان با استفاده از این شیوه در کاهش پریشانی و افکار ناکارآمد این بیماران کمک کرد و از گسترش پریشانی و افکارناکارآمد آنها کاست.