اثربخشی برنامه ی بازگشت به اجتماع بر ارتقای مهارت های اجتماعی بیماران اسکیزوفرن

الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی

المیرا شاهمیر ¹ (دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
مقداد طالبی زاده ² (دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)
سلیمان جعفری فرد ³ (دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران)

تاريخ الإرسال : 07 الخميس , جمادى الأولى, 1436 تاريخ التأكيد : 07 الخميس , جمادى الأولى, 1436 تاريخ الإصدار : 20 الجمعة , جمادى الأولى, 1435

الکلمات المفتاحية: اسکیزوفرنی, مهارت های اجتماعی, برنامه ی بازگشت به اجتماع,

ملخص المقالة :

اختلال اسکیزوفرنی، اختلالی مزمن و ناتوان کننده است و در این اختلال، مهارت های اجتماعی بیمار به شدت آسیب می بیند. برنامه ی بازگشت به اجتماع در کنار ویژگی های فراوانی که دارد، بر ارتقای مهارت های اجتماعی بیمار، نقشی اساسی بازی می کند. این برنامه یکی از زیر برنامه های مهارت های زندگی اجتماعی و مستقل است. هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی برنامه ی بازگشت به اجتماع بر ارتقای مهارت های اجتماعی بیماران اسکیزوفرن بود. بدین منظور، در قالب یک طرح نیمه آزمایشی 20 بیمار مبتلا به اسکیزوفرنی که در مرحله ی بهبود نسبی به سر می بردند، به صورت در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل کاربندی شدند. مهارت های اجتماعی گروهها پیش و پس از اتمام پژوهش ارزیابی شد سپس، گروه آزمایش برنامه 16 جلسه ای بازگشت به اجتماع را دریافت کرد. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که اجرای این برنامه بر ارتقای مهارت های اجتماعی بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی موثر است. گرچه این یافته ها مقدماتی هستند اما پیشنهاد می شود این برنامه در جهت ارتقای مهارت های اجتماعی آسیب دیده در بیماران روانی مزمن از جمله اسکیزوفرنی، به کار گرفته شود.