تاثیر خودافشاگری مشاور، بر تصمیم گیری و رضایت مراجع در مشاوره ی ژنتیک تالاسمی قبل از ازدواج
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینیزیبا طاهریان 1 , اصغر آقایی 2 , محسن گلپرور 3 , صادق ولیان بروجنی 4
1 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران
2 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران
3 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران
4 - دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان، اصفهان، ایران
الکلمات المفتاحية: خودافشاگری, مشاوره ی ژنتیک, رضایت مراجع,
ملخص المقالة :
پژوهشگران و روان درمانگران، بر اهمیت خودافشاگری به عنوان یکی از فنون مشاوره و تاثیر چشمگیر آن بر رابطه ی مشاور و مراجع، تاکید می کنند. هدف پژوهش حاضر، تعیین تاثیر خودافشاگری مشاور بر تصمیم گیری و رضایت مراجع در مشاوره ی ژنتیک تالاسمی قبل از ازدواج بود. بدین منظور طی یک پژوهش از نوع پژوهش های آنالوگ (شبیه سازی شده) 131 نفر زوج مراجعه کننده به مرکز مشاوره ی ژنتیک پزشکی اصفهان، به صورت نمونه ی دردسترس انتخاب و سناریویی از یک جلسه ی مشاوره ی ژنتیک برای زوجین ناقل تالاسمی را در یکی از سه حالت بدون، خودافشاگری خودافشاگری حرفه ای و خودافشاگری شخصی مشاور تکمیل کردند. نتایج تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره و آزمون کای اسکویر نشان دهنده ی طیف متنوعی از ایده ها از قبیل تمایل مراجعین برای تصمیم گیری، درخواست اطلاعات بیشتر در مورد آزمایشات و گزینه های ممکن، ابراز افکار و احساسات و یا تردید در تصمیم گیری بود و نشان داد که خودافشاگری شخصی مشاور بر تصمیم گیری مراجعین تاثیر گذاشته است و نیز مشاوره جویان حالت خودافشاگری شخصی را نسبت به خودافشاگری حرفه ای رضایت بخش تر توصیف کردند. به نظر می رسد خودافشاگری مشاور ژنتیک یک فن بالقوه سودمند است که کاربرد بجا، ظریف، محتاطانه و هدفمند آن می تواند به نتایج مثبتی مانند رضایت مراجع منجر شود.
