مقایسه ی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن با درمان گروهی فعال سازی رفتاری در میزان افسردگی و کیفیت زندگی افراد افسرده
الموضوعات :
داود جعفری
1
(دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد ملایر، ملایر، ایران)
مهدیه صالحی
2
(دپارتمان روان شناسی، دانشگاه آزاد تهران مرکزی، تهران، ایران)
پروانه محمدخانی
3
(دپارتمان روان شناسی، دانشگاه علوم بهزیستی و توان بخشی تهران، ایران.)
الکلمات المفتاحية: شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن, فعال سازی رفتاری, افسردگی,
ملخص المقالة :
شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن، آمیزه ای از شناخت درمانی بک و برنامه ی کاهش استرس مبتنی بر حضور ذهن کابات- زین است و فعال سازی رفتاری، مراجعان افسرده را برای جستجوی تقویت های مثبت برمی انگیزد. هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی اثر بخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان فعال سازی رفتاری برای افسردگی در میزان افسردگی و کیفیت زندگی دانشجویان افسرده بود. بدین منظور، طی یک پژوهش نیمه تجربی، 50 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد ملایر که حداقل نمره ی 20 را در آزمون افسردگی بدست آورده بودند، انتخاب شدند و از این تعداد 34 نفر بر اساس مصاحبه ی بالینی ساختار یافته به گونه تصادفی و با رعایت اصل معادل سازی، به دو گروه آزمایش جهت شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن و درمان گروهی فعال سازی رفتاری تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت 8 جلسه در معرض پروتکل های درمانی قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. گروهها، قبل و بعد از کاربندی از نظر افسردگی و کیفیت زندگی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل واریانس مختلط داده ها نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن و فعال سازی رفتاری برای افسردگی، میانگین نمرات افسردگی و کیفیت زندگی آزمودنی ها را بهبود می دهد و به نظر می رسد که تکنیکهای درمانی غرب وقتی با آیین های شرقی پیوند می خورند، راهگشا ترند.
