اثربخشی هیپنوتراپی شناختی بر خودکارآمدی دانشجویان
الموضوعات : اندیشه و رفتار در روان شناسی بالینی
معصومه علی وردیلو
1
,
جمشید جراره
2
1 - علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایرانTehran, Iran
2 - استادیار،دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی
الکلمات المفتاحية: دانشجویان, خودکارآمدی, هیپنوتراپی شناختی,
ملخص المقالة :
خودکارآمدی را باور یک فرد به توانایی در داشتن یک رفتار یا انجام یک کار خاص به صورت موفقیت‌آمیز می‌دانند. مطالعات بسیاری نشان داده‌اند باورهای خودکارآمدی بسیاری از کارکردهای شخصی را تحت تاثیر قرار می‌دهند و افرادی که خودکارآمدی بالاتری دارند، از سلامت روان بهتری برخوردار هستند. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی هیپنوتراپی شناختی بر خودکارآمدی بود. برای این منظور، طی یک پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل 14 دانشجوی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی تهران از طریق فراخوان و به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش جایگزین شدند. مداخله در 8 جلسه به مدت 4 هفته (2جلسه ارزیابی و 6 جلسه درمان) روی گروه آزمایش صورت گرفت. گروه‌ها قبل و بعد از انجام مداخله، از نظر خودکارآمدی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد هیپنوتراپی شناختی تاثیر معناداری بر افزایش خودکارآمدی دانشجویان دارد (05/0P<). نتایج این پژوهش از تاثیر هیپنوتراپی شناختی در ارتقای سطح خودکارآمدی دانشجویان، حمایت می‌کند
_||_
