تحلیلی بر عوامل درونی نابرابری آموزشی در دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان
الموضوعات :محمد فاروق رگام 1 , اسماعیل شیرعلی 2 , مصطفی ازکیا 3 , عاصمه قاسمی 4
1 - دانشجوی دکتری جامعه شناسی توسعه اقتصادی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2 - دانشیار جامعه شناسی دانشگاه ولایت، ایرانشهر، ایران
3 - استاد جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - استادیار جامعه شناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
الکلمات المفتاحية: توسعه, عوامل درونی, نابرابری آموزشی.,
ملخص المقالة :
هدف: امروزه ارزیابی توسعه جوامع درسطح بین¬المللی بر مبنای میزان برابری و برقراری عدالت در همه جنبههای مختلف زندگی از قبیل جنسیت، آموزش و آموزش عالی، سرمایه گذاری، زندگی اجتماعی و... میباشد. هدف از این پژوهش تحلیلی بر عوامل درونی نابرابری آموزشی در دانشگاه های استان سیستان و بلوچستان می باشد. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت و نوع مطالعه از نوع روش داده بنياد مي باشد. جامعه و نمونه آماری این پژوهش را 15 نفر از مدیران دستگاه های اجرایی، اعضای هیئت علمی رشته های مدیریت آموزشی، اقتصاد و جامعه شناسی تشکیل داده اند. روش نمونهگيري، در روش دادهبنياد به صورت نمونه گیری هدفمند بوده است که افراد متخصص بعد از شناسایی براي مصاحبه دعوت شدند. در این تحقیق اطلاعات به دو روش مطالعات اسنادي و مصاحبه و کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) گردآوری شده است. بدین صورت که با بررسی چندباره مصاحبهها، کدهای تبیینی استخراج شد و با ادغام و تلفیق کدهای مشابه و حذف کدهای تکراری مقوله ها و تم ها استخراج گردید. یافته ها: مهمترین عوامل درونی اقتصادی توسعه نیافتگی در استان از منظر اعضاء هيأت علمی کشور عبارتند از: آسیب و فساد در حوزه اقتصادی استان، موانع سرمایه گذاری استان، توسعه نامتوازن، چالش های اشتغال و بیکاری فارغ التحصیلان، ضعف شبکه ارتباطی و حمل و نقلی و تبعیض آموزشی است. همچنین مهم ترین عوامل درونی اجتماعی توسعه نیافتگی در سیستان و بلوچستان به ترتیب عدم اعتماد نهاد به سیستم آموزشی، ضعف سرمایه اجتماعی، ضعف سرمایه انسانی، مهاجرت نخبگان، چالش های قومی- مذهبی، فقدان امنیت و ضعف قانون گرایی بوده است. نتیجه گیری: گسترش فرصت های آموزشی و تحصیلات تکمیلی و همچنین افزایش سطح سواد موجب افزایش سطح آگاهی و همچنین ایجاد فرصت های شغلی و کاهش بیکاری فارغ التحصیلان در استان سیستان و بلوچستان می شود.
ابراهيم¬زاده، عيسي. اسكندري ثانی. اسمعيل نژاد، مرتضي. (1389). كاربرد تحليل عاملي در تبيين الگوي فضايي توسعه و توسعه نيافتگي شهري و منطقه اي در ايران، جغرافیا و توسعه، 8(17): 28-7.
بهشتی، محمدباقر و نصرالهی وسطی، لیلا. (1395). تحلیل پویای نقش سرمایه اجتماعی در فرآیند توسعه:رویکردی بین رشته ای، فصلنامه علوم اجتماعی، 23 (3): 76-54.
زمانی، مهدی. (1400). شناسایی و رتبه بندی عوامل اثرگذار بر توسعه نیافتگی بنگاه های کوچک و متوسط اقتصادی زود بازده با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبیAHP، پنجمین کنفرانس بین المللی مطالعات جهانی در علوم انسانی، مدیریت و کار آفرینی، تهران.
خورسندی طاسکوه، علی .(1386). نظام ارتباطی آموزشی در ایران: بررسی انتقادی رابطه بین آموزش متوسطه و آموزش عالی. تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
سبحانی نژاد، مهدی. افشار، عبدالله .(1387). تبیین ماهیت و مؤلفههای کیفیت سنجی نظام آموزش عالی. فصلنامه دانشگاه آزاد اسلامی. 12 (4): 98-81.
کیانی، وحید و طاهری، محسن. (1400). واکاوی دلایل توسعهنیافتگی اقتصادی و تأثیر آن بر امنیت جنوب شرق ایران (مطالعه موردی: استان سیستان و بلوچستان)، پژوهش های جغرافیای سیاسی، 7 (1): 31-19.
فتحی و اجارگاه، کوروش. پرداختچی، محمدحسن. ابوالقاسمی، محمود. محمد هادی، فریبرز .(1380). تضمین کیفیت در آموزش بر مبنای مدل تحلیل اهمیت/ عملکرد. فصلنامه راهبردهای آموزش، 12 (3): 57-41.
میرفردی، اصغر. صادق¬نیا، آسیه. مرادی، رامین. (1398). تحلیل جامعه شناختی موانع توسعه¬ی اجتماعی در ایران از دیدگاه اعضاء هیأت علمی جامعه¬شناسی دانشگاه¬های دولتی، فصلنامه مطالعات اجتماعی و فرهنگی، 7(4): 162-131.
مهدی، رضا .(1390). طراحی و تدوین مدلی جهت تضمین کیفیت آموزش مهندسی در بخش دولتی. رساله دکتری دانشگاه شهید بهشتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی.
معروفی، یحیی.کیامنش، علیرضا. (1388). تبیین عوامل مؤثر برکیفیت آموزش دانشگاهی. نامه آموزش عالی، 2 (2):37-9.
یارقلی، بهبود .(1392). تبیین فلسفه عدالت تربیتی برمبنای واکاوی نظریه عدالت واشارههای آن برای نظام آموزشی ایران. رساله دکتری دانشگاه خوارزمی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی.
Adda, H. D. (2017). Divergent Effect of Social capital on Economic Growth in East Asia and Latin America, Sustainable Cities and Society, 17 (2): 110-125.
Brighouse, H. (2014). The place of Education Equality in Educational Justice Routledge. London: London university press
Easterly, W. (2017). Inequality does cause underdevelopment. Journal of Development Economics, 84: 755–776.
Hartwell, R.H. (2020). Assessing quality in higher education: a study of information management practice. Submitted to the school of graduate and professional studies in partial fulfillment of the requirement for the degree of Doctor of education at Delaware Valley University.
Harvey, L., Williams, J., & Dill, D. (2012). Quality in higher education. Routledeg Talor & Franceis Group.
Li, L.w., Mahuteau, S., Dockery, A., &Junankar P.N. (2017). Equity in higher Education and graduate labour markt outcomes in Australia. Journal of Higher Education Policy and Management, 13 (4): 77-89.
Olowo, F. (2018). Transit Accessibility: Equity in Mobility for vulnerable population Groups: practices and Possibilities. submitted in partial fulfillment of the requirement for the degree of master of art in geography in the graduate school of Binghamton university state university state university of New York.
Patel, L., Noyoo, N., Du Preez, J., Triegaardt, J. (2015). Department of Social Development: Capacity Building Program, Social Policy, University of Johannesburg Department of Social Work.
Robertson, K.N. (2015). Define equity and addressing the social determinants of equity in international development evaluation. A dissertation submitted to the Graduate college in partial fulfillment of the requirements for the degree of doctor of philosophy inter disciplinary PH. D in Evaluation Western Michigan university.
Rozario, S. (2019). Higher Education in Bangladesh: An Inquiry into Educational Equity at Notro Dame University Bangladesh. published by ProQuest LLC.
Xiao, Y., Chai, J., Wang, R., & Huang, H. (2022). Assessment and key factors of urban live ability in underdeveloped regions: A case study of the Loess Plateau, China. Sustainable Cities and Society, 79, 103674.