زبان بدن از نگاه مولانا در مثنوی معنوی
الموضوعات :علی اکبر فرهنگی 1 , حسین فرجی 2
1 - عضو هیأت علمی دانشگاه تهران ـ دانشکدة مدیریت.
2 - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت اجرایی دانشگاه تهران.
الکلمات المفتاحية: مولانا ـ مثنوی ـ ارتباطات ـ ارتباط غیرکلامی ـ زبان بدن,
ملخص المقالة :
هدف این مقاله بررسی ابیاتی از اشعار مولانا در مثنوی معنوی است که مربوط به حرکات و حالات و اشارات و نگاه مولانا به چگونگی انتقال پیام از طریق حرکات و اشارات است. بسیاری از ابیات که به ارتباط انسانی از طریق حرکات و اشارات ربط داشته در این مقاله دستهبندی شده است. علاوه بر آن، برای آنکه نگاه مولانا به زبان بدن را صرفاً به مثنوی محدود نکرده باشیم، از ابیاتی دیگر از اشعارش بهره بردهایم. همچنین، از اشعار شاعران دیگر که مربوط به موضوع است و یا قصص قرآن که مولانا به آن اشاره دارد، استفاده شده است. از آنجا که بخشی زیاد از ارتباط انسانی به زبان بدن اختصاص دارد و از سوی دیگر ارتباط نزدیک روان آدمی با حرکات و اشارات صادر شده از وی و نیمهآگاهانه بودن آن، زبانی صادقانهتر است، توجه مولانا به این بخش از ارتباط بررسی شده است. از بررسیهای انجام شده و کنکاش در ابیات مربوط به موضوع در مثنوی، به اعتقاد و باور مولانا به زبان بدن دست یافتهایم و اینکه او زبان بدن را صادقانهتر از زبان کلامی (verbal communication) میداند.
- (ری ام. برکو؛ اندرو دی، ولوین؛ دارلین ار، ولوین)، مدیریت ارتباطات، ترجمة اعرابی، سیدمحمد، داود ایزدی، دفتر پژوهشهای فرهنگی، 1378.
11. محسنیان راد، مهدی، ارتباط شناسی، سروش، تهران، 1369.
- 12. مولانا جلال الدین محمد بلخی، دیوان شمس تبریزی (مصحح بدیعالزمان فروزانفر)، تهرام، نشر علم، 1384.
13. مولانا جلال الدین محمد بلخی، مثنوی معنوی، تهران، ققنوس، 1379.
منابع و مآخذ انگلیسی
- Albert Mehrabian, “Communication Without Words,” psychology today (sept. 1968): 52-55.
_||_