نامة نخست سغدی
الموضوعات :
1 - دکترای فرهنگ و زبانهای باستان و عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج.
الکلمات المفتاحية: سغد, نامههای کهن سغدی, شهرهای چین,
ملخص المقالة :
سغد نام باستانی منطقه ای اطراف درّة بدخشان در ماوراءالنهر بود. مرکز این منطقه شهر سمرقند است. مردم سغد در زمان ساسانیان به دلیل فعالیت شان در بازرگانی، بخصوص تجارت با چین و هند، معروف بودند و یکی از قطب های اصلی اقتصاد ایران بشمار می آمدند. از زبان سغدی در دورة میانة زبان های ایرانی، آثاری بسیار برجای مانده که یکی از مهم ترین آن ها، نامه های کهن سغدی است. نامه های کهن سغدی به زبان و خط سغدی به سال 1907 میلادی توسط سراورل استاین در یکی از برج های نگه بانی دیوار چین بدست آمد. این اسناد شامل پنج نامة کامل و چهار تکه پاره، شبیه به یک نامه است. نامه های سغدی تحولات سیاسی و اجتماعی مردمان آن روزگار چین را بازگو می کند. نامة نخست سغدی از طرف دختری از اهالی دون وانگ خطاب به همسرش نوشته شده است.
منابع فارسی
قریب، بدرالزمان، 1374، فرهنگ سغدی، انتشارات فرهنگان.
منابع لاتین
- Gerrchevitch , Ilya. , 1961 , A grammar of Manichean Sogdian , Oxford Henning, W.B ,1948, The date of the sogdian ancient letters, Bulletin of the School of Oriental and Africa Studies,University of London ,vol.l2, pp.601 - 15 Reichelt, Hans, 1931, Die Soghdischen Handschriftenrests Des Britischen Museums.
_||_