بررسی ویژگی های نثر روزنامه نگاری دربار قاجار

الموضوعات :

علی غلامی ¹ (کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانش‌آموختة دانش‌گاه آزاد اسلامی ـ واحد رودهن.)

تاريخ الإرسال : 03 السبت , ذو القعدة, 1429 تاريخ التأكيد : 03 الأربعاء , محرم, 1430 تاريخ الإصدار : 24 الخميس , صفر, 1430

الکلمات المفتاحية: نثر منشیانه, نثر روزنامه‌نگاری, شیوة نگارش دربار,

ملخص المقالة :

به دنبال ورود صنعت چاپ به کشور و انتشار نخستین روزنامه های ایرانی توسط دربار قاجار و رشد و تحول آن ، نوع ادبی تازه ای به نثر فارسی راه یافت که نوع روزنامه نگاری نام داشت. از آن جا که در این زمان، هنوز زبان روزنامه نگاری در کشور جا نیفتاده بود، از شیوة متکلف منشیانه، یعنی همان شیوة نگارش رایج مکاتبات درباری برای نوشتن مقاله های روزنامه استفاده شد. این زبان دشوار نه مورد فهم و پسند عامة مردم بود و نه دردها، شکایت ها و خواسته های ایشان را منعکس می کرد. از این رو با استقبال مردمی روبه رو نشد و با پیروزی انقلاب مشروطه و خارج شدن روزنامه نگاری از انحصار مطلق دربار، این شیوة متکلف زوال یافت. این نوشتار با نشان دادن تصویری از فضای روزنامه نگاری دربار قاجار، به معرفی ویژگی های نثر روزنامه ای دربار پرداخته و دلایل افول آن را بیان داشته است.

المصادر:

آرین پور، یحیی، از صبا تا نیما، زوار، 1382، ج1، ص 5-2. نیز نک: کام­شاد، حسن، پایه گذاران نثر جدید فارسی، نشر نی، 1384.

بهار، ملک الشعرا، سبک شناسی، امیرکبیر، 1370، ج 3.

طباطبایی، استاد محیط، تاریخ تحلیلی مطبوعات ایران، انتشارات بعثت، 1366.

از صبا تا نیما، ج 1.

تاریخ تحلیلی مطبوعات ایران.

خطیبی، دکتر حسین، فن نثر در ادب فارسی، زوار، 1375.

روزنامه دولت علیه ایران، چاپ کتاب­خانة ملی، 1372، ش  474.

پروین، ناصرالدین، تاریخ روزنامه نگاری ایرانیان و دیگر پارسی نویسان، مرکز نشر دانش­گاهی، 1377، ج 1.