بررسی کنایه و انواع آن در نفثة المصدور

الموضوعات :

محمد صادقی ¹ (عضو هیأت علمی دانش‌گاه آزاد اسلامی ـ واحد قائم‌شهر.)

تاريخ الإرسال : 03 السبت , ذو القعدة, 1429 تاريخ التأكيد : 04 الجمعة , صفر, 1430 تاريخ الإصدار : 24 الخميس , صفر, 1430

الکلمات المفتاحية: ایما, تعریض, تلویح, رمز, کنایه,

ملخص المقالة :

نفثة المصدور، کتابی تاریخی ـ ادبی است تألیف محمّد زیدری نَسَوی ـ منشی سلطان جلال الدّین خوارزم شاه ـ که در نیمة اوّل قرن هفتم به نثری مصنوع و مزیّن نگاشته شده است و روان شاد دکتر امیرحسین یزدگردی آن را تصحیح و شرح کرده اند. کنایه (irony) یکی از صُوَر (شکل) پویای خیال در ادب پارسی است که دانش مندان علم بیان از دیر زمان تاکنون بدان اقبال نموده اند. در این مقاله، پژوهنده تعریف کنایه را مورد مداقّه قرار داده، سپس انواع آن را از نظر قدما بیان نموده و برای هر کدام به ذکر چند مثال بسنده کرده است. آن گاه به بازجُستِ اقسام کنایه به ترتیب بسامد پرداخته است.

المصادر:

-         تجلیل، جلیل، 1370، معانی و بیان، چاپ پنجم، تهران: مرکز نشر دانش­گاهی.

-         زیدری نَسَوی، محمّد، 1381، نفثة المصدور، تصحیح و توضیح دکتر امیرحسن یزدگردی، چاپ اوّل، تهران: انتشارات توس.

-         شمیسا، سیروس، 1372، بیان، چاپ سوم، تهران: انتشاراتِ فردوس.

-         شمیسا، سیروس، 1375، سبک­شناسی نثر، چاپ دوم، تهران: انتشارات دانش­گاه پیام نور.

-         مُعین، محمّد، 1371، فرهنگ فارسی، تهران: مؤسّسة انتشارات امیرکبیر.

-         هُمایی، جلال­الدّین، 1379، فنون بلاغت و صناعات  ادبی، چاپ هفدهم، تهران: مؤسّسة نشر هُما.