تحلیل عناصر زبانی شعر حسین پناهی از دیدگاه سبکشناختی
الموضوعات :
1 - کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دبیر متوسّطه و مدرس دانشگاه پیام نور اندیکا و مسجد سلیمان، ایران.
الکلمات المفتاحية: حسین پناهی ـ سبک و سبکشناسی ـ بسامد ـ عناصر زبانی,
ملخص المقالة :
سبک و سبکشناسی به عنوان یک علم از فنون جدید است که در سال 1909 با اثری از بالی ـ که از شاگردان دوسوسور بود ـ دربارة سبکشناسی شناخته شد و رفتهرفته مورد توجه سایر زبانشناسان اروپایی قرار گرفت. این علم بعدها در ایران رواج یافته، مورد توجه صاحبنظران قرار گرفت. در این پژوهش با عنوان تحلیل عناصر زبانی شعر حسین پناهی (1335-1383) از دیدگاه سبکشناختی، به تحلیل ویژگیهای سبکی زبان اشعار مرحوم پناهی پرداخته شده است. از جملة این ویژگیها میتوان به تأثیر سینما و هنر بر این آثار، زبان ویژه، وفور اسمهای خاص و واژگان بیگانه و... اشاره کرد. رنگها نیز از جمله مواردیست که با بررسی آن، به دیگر ویژگی زبان شاعر میرسیم. بسامد و درصد هر کدام از ویژگیها در پایان بیان شده است.
10. کابوسهای روسی، پناهی، حسین، تهران، انتشارات دارینوش، 1384.
11. کلیات سبکشناسی، شمیسا، سودابه، چاپ پنجم، تهران، انتشارات فردوسی، 1373.
12. من و نازی، پناهی حسین، تهران، انتشارات دارینوش، 1384.
13. موسیقی شعر، شفیعی کدکنی، محمدرضا، چاپ ششم، تهران، انتشارات نقش جهان، 1379.
14. موسیقی شعر، شفیعی کدکنی، محمدرضا، چاپ سوم، تهران، انتشارات آگاه، 1370.
15. نمیدانمها، پناهی، حسین، تهران، انتشارات دارینوش، 1384.