سماع و مولانا

الموضوعات :

اسماعیل حاکمی والا ¹ (استاد ممتاز دانش‌گاه تهران)

تاريخ الإرسال : 19 الأربعاء , ذو القعدة, 1431 تاريخ التأكيد : 19 الأربعاء , ذو القعدة, 1431 تاريخ الإصدار : 13 الإثنين , رمضان, 1431

الکلمات المفتاحية: سماع ـ آواز خوش ـ چرخ زدن ـ پای‌کوبی ـ نی ـ مولانا,

ملخص المقالة :

سماع نوعی بوجد آمدن در هنگام از خود بدرشدگی عارفان است، که هویت آن را با مولانا می‌شناسند. مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، موسیقی و حقیقت نهفته در آن را دریافته، توانسته است بشنود که از هر ذره صدایی برمی‌آید و خدا را می‌خواند و این دریافت همواره او را از خود بی‌خود کرده و به سماعش واداشته است. در این نوشتار پس از شرح نحوة سماع در زمان ابوسعید ابوالخیر و نیز زمان مولانا و بررسی ارتباط‌ها و تفاوت‌های آن دو، به کیفیت سماع در دورة مولانا پرداخته شده است.

المصادر:

1-   کشف المحجوب هجویری.

2-   کیمیای سعادت غزالی، چاپ زرین و احمد آرام.

3-   حواشی مصباح الهدایه به تصحیح استاد همایی

4-   مناقب العارفین افلاکی، چاپ ترکیه.

5-   مجله شرقیات، دانش‌گاه استانبول.

6-    مثنوی ولدنامه.

7-   مثنوی مولانا.

8-   نغمة نی و داستان سماع (نی‌نامه)، چاپ استاد خلیلی، افغانستان.