سماع و مولانا
الموضوعات :
1 - استاد ممتاز دانشگاه تهران
الکلمات المفتاحية: سماع ـ آواز خوش ـ چرخ زدن ـ پایکوبی ـ نی ـ مولانا,
ملخص المقالة :
سماع نوعی بوجد آمدن در هنگام از خود بدرشدگی عارفان است، که هویت آن را با مولانا میشناسند. مولانا جلالالدین محمد بلخی، موسیقی و حقیقت نهفته در آن را دریافته، توانسته است بشنود که از هر ذره صدایی برمیآید و خدا را میخواند و این دریافت همواره او را از خود بیخود کرده و به سماعش واداشته است. در این نوشتار پس از شرح نحوة سماع در زمان ابوسعید ابوالخیر و نیز زمان مولانا و بررسی ارتباطها و تفاوتهای آن دو، به کیفیت سماع در دورة مولانا پرداخته شده است.
1- کشف المحجوب هجویری.
2- کیمیای سعادت غزالی، چاپ زرین و احمد آرام.
3- حواشی مصباح الهدایه به تصحیح استاد همایی
4- مناقب العارفین افلاکی، چاپ ترکیه.
5- مجله شرقیات، دانشگاه استانبول.
6- مثنوی ولدنامه.
7- مثنوی مولانا.
8- نغمة نی و داستان سماع (نینامه)، چاپ استاد خلیلی، افغانستان.
_||_