بررسی ارتباط بین سبک‌های یادگیری، ویژگی‌های شخصیتی و شیوه‌های حل مسأله در دانشجویان
الموضوعات :مهرداد اکبری 1 , عبدالله معتمدی 2
1 - عضو هیات علمی
2 - عغضوهیات علمی
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
چکیده: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک های یادگیری، ویژگی های شخصیتی و شیوه های حل مسأله در دانشجویان دانشگاه های دولتی و غیردولتی استان خوزستان انجام شد. 300 دانشجو که به صورت تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده بودند، سه پرسش نامه ،سیاهه سبک های یادگیری کلب، آزمون شخصیتی نئو (FFI-NEO) و پرسشنامه جهت گیری مقابل های مشکلات تجزیه شده (cope) را تکمیل نمودند. برای بررسی فرضیه های تحقیق از آزمون های تحلیل واریانس چند راهه، آزمون تعقیبی توکی و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که افراد دارای سبک های یادگیری جذب کننده و همگرا در ویژگی روان رنجور خویی با هم تفاوت معناداری داشتند. همچنین افراد دارای سبک یادگیری همگرا و واگرا از یک سو سبک یادگیری جذب کننده و همگرا از سوی دیگر دارای تفاوت معناداری دارند. یافته دیگر این تحقیق تفاوت معنادار در شیوه حل مسأله در بین دانشجویان دارای سبک یادگیری جذب کننده و همگرا بود. نتیجه نهایی این تحقیق وجود ارتباط معنادار بین شیوه های حل مسأله با ویژگی های شخصیتی بود، به گونه ای که افراد روان رنجورخو از شیوه های ناسالم حل مسأله و افراد برون گرا و دارای و دارای ویژگی شخصیتی توافق پذیری و وجدانی بودن از شیوه های سالم حل مسأله استفاده می کنند.
