ارائه الگوی مدیریت پیشرانهای خودگردانی مدارس متوسطه اول شهر اهواز
الموضوعات :نسیم جعفری 1 , غلامحسین برکت 2 , محمد حسین پور 3
1 - دانشجوی دکتری، گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2 - دانشیار، گروه مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
3 - دانشیار مدیریت آموزشی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
الکلمات المفتاحية: پیشران, خودگردانی مدارس, آینده پژوهشی,
ملخص المقالة :
هدف اصلی از اجرای پژوهش حاضر، ارائه الگوی پیشرانهای خودگردانی مدارس متوسطه اول شهر اهواز بود. روش پژوهش از نوع کمی – پیمایشی بود. روش پژوهش حاضر کمی و با ابزار پیمایش انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران مدارس دوره متوسطه شهر اهواز در سال 1400 بودند که در این مرحله برای تعیین حجم نمونه از جدول مورگان استفاده شد. با توجه به اینکه آمار دقیقی از تعداد اعضای جامعه آماری در دسترس نبود. محقق از آخرین عدد جدول مورگان (384) بعنوان حجم نمونه استفاده کرد. با این حال محقق جهت اطمینان بیشتر از تعداد حجم نمونه، حجم نمونه نهایی را 400 نفر در نظر گرفت. شیوه نمونه گیری در این پژوهش نیز به صورت تصادفی ساده و از بین جامعه آماری با مشخصات ذکر شده بوده است. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بود که اعتبار آن توسط اعتبار صوری و پایایی با آلفای کرونباخ 91/0 شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از روش تحلیل عامل تائیدی و با استفاده از نرم افزار PLS استفاده شد. یافتهها بر اساس رویکرد تحلیل عاملی تائیدی نشان داد که مدل ارائه شده از اعتبار و برازش مناسبی برخودار است. تحلیل اثرات متقابل پیشرانها نشان داد که پیشران اقتصادی و پیشران سیاستگذاری و تصمیمگیری تاثیر خیلی زیادی بر پیشرانهای امکانات و تجهیزات خودگردانی مدارس دارند. همچنین نتایج نشان داد که پیشران دانش و اطلاعات تاثیر قوی بر پیشرانهای سیاستگذاری و تصمیمگیری در حوزه خودگردانی مدارس دارند. بر اساس نتایج می توان گفت که موضوع خودگرانی مدارس متاثر از مولفه ها و شاخص های مختلفی است که برنامه ریزان حوزه مدیریت اموزشی می توانند با اولویت دادن و سازگار کردن مولفه ها و شاخص های مختلف برای افزایش کیفیت رهبری مدارس اقدام کنند.
_||_