بررسي فقه الحديثي مصائب به اذن خداوند از ديدگاه شيعه وسني

الموضوعات :

فیضیه   سهرابی نیا ¹ (مدرس )

تاريخ الإرسال : 28 الأربعاء , جمادى الثانية, 1445 تاريخ التأكيد : 29 الأحد , شعبان, 1445 تاريخ الإصدار : 04 السبت , شوال, 1445

الکلمات المفتاحية: فقه, الحديثي, مصائب, خداوند, ديدگاه , شيعه , سني.,

ملخص المقالة :

چکیده نعمت های الهی بستر آزمون انسان¬هاست؛ نقمت ها، ناکامی ها، نداری ها و کاستی ها نیز زمینه ساز آزمایشی هستند که میزان صبر و شکیبایی و عیار ایمان انسان ها را مشخص می کند و موجب گزینش بهترین¬ها می شود. انسان طی قرون و اعصار هرگز از مصایب به دور نبوده و نحوه برخورد او با آنها بستگی به شخصیت وجودی، معرفت الله و معرفت النفس¬اش داشته است.حوادث و مصایب تلخ و ناگوار زندگی، افراد را در مسیر رشد و کمال، یا زیان و ضلال قرار می دهند تا سره از ناسره جدا شود و تمامی شعارها و ادعاها با اعمال آزموده، درجه صبر و شکیبایی آشکار و عیار ایمان افراد معلوم گردد. هدف از ابتلای پیامبران و اولیای الهی به مصایب، استحقاق بیشتر آنان برای کسب درجات است، اما هدف از ابتلای انسان های عادی، تذکر، توبیخ و کفارۀ گناهان یا آزمون الهی و یا رشد و تکامل آنهاست. در این مقاله،به بررسي مصائب به اذن خداوند از ديدگاه شيعه وسني با استناد به آیات قرآن و روایات معصومین مي پردازيم. کلیدواژه ها: فقه، الحديثي، مصائب، خداوند، ديدگاه ،شيعه ، سني.

المصادر:

منابع * قرآن کریم
1. ابن بابویه قمی، ابوجعفر محمّد بن علی(شیخ صدوق)، الامالی، تهران، انتشارات کتابخانۀ اسلامیه، ترجمۀ حسین استاد ولی، 1360 ش.
2. ابن فارس ، احمد،معجم مقاییس اللغة ،ج 3، محقق:هارون، عبد السلام محمد، قم،مکتب الاعلام الاسلامی، بی تا.
3. ابن منظور، محمّد بن مکرم، لسان العرب،ج.1، بیروت، دار الفکر، 1414 ق.الصحیفه السجادیه، ترجمه علی شیروانی، قم، الهادی، 1418 ق.
4. ابن أبى‏الحديد المعتزلى، عزالدين عبدالحميد بن هبةالله، شرح نهج البلاغة، بتحقيق محمد أبوالفضل ابراهيم، مصر، دار احياء الكتب العربية، الطبعة الاولى، 1378 ق.
5. ابن‏النديم، محمد بن اسحاق، الفهرست، طهران، طبع تجدد، 1393 ق.
6. ابن‏شعبة الحرانى، أبومحمد الحسن بن على بن الحسين، تحف‏العقول عن آل‏الرسول، قم، مكتبة بصيرتى، 1394 ق.
7. الامينى، سيد عبدالحسين، الغدير فى الكتاب و السنة و الادب، بيروت، دارالكتاب العربى، الطبعه الخامسه، 1403 ق.
8. البغدادي، اسماعيل باشا ،إيضاح المكنون في الذيل على كشف الظنون ، جلد ۳ ، بيروت - لبنان ، دار إحياء التراث العربي، بي تا.
9. الثعالبى، أبومنصور عبدالملك بن محمد بن اسماعيل، يتيمة الدهر فى محاسن أهل العصر، شرح و تحقيق مفيد محمد قميحة، بيروت، دارالكتب العلميه، الطبعة الثانية، 1403 ق.
10. الدينورى، ابوحنيفه احمد بن داود، الأخبار الطوال، تحقيق عبدالمنعم عامر، القاهره، داراحياء الكتب العربية، الطبعة الاولى، 1960 م.
11. الجرجاني، علی بن محمد، التعريفات ، جلد۱، :تهران ،ناصر خسرو،۱۳۷۰.
12. الحسينى الخطيب، السيد عبدالزهراء، مصادر نهج‏البلاغة و أسانيده، بيروت، مؤسسة الاعلمى للمطبوعات، الطبعة الثانية، 1395 ق.
13. الجزري، ابن الأثير، النهاية في غريب الحديث والأثر، المحقق: أحمد بن محمد الخراط، قطر، وزارة الأوقاف والشؤون الإسلامية،2014.
14. الامينى، محمدهادى، الشريف الرضى¬محمدبن¬الحسين الموسوى،تهران، مؤسسه نهج‏البلاغه، الطبعه الاولى، 1408 ق.
# 15. امام حسن بن علی(ع)، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، قم، مدرسۀ امام مهدی، 1409ق.
16. آمدی، عبدالواحدبن محمّد، غرر الحکم و درر الکلم، قم، دفتر تبلیغات اسلامی، 1366 ش.
17. سيد رضى، أبوالحسن محمد بن الحسين الموسوى، خصائص أميرالمؤمنين على بن أبى‏طالب (ع)، قم، منشورات الشريف الرضى، 1363.
18. شهرستانى، سيد هبةالدين، در پيرامون نهج‏البلاغه، ترجمه سيد عباس ميرزاده اهرى، تهران، بنياد نهج‏البلاغه، چ سوم، 1359.
19. راغب اصفهانی، ابوالقاسم الحسین بن محمّد، مفردات الفاظ القرآن، بیروت، 1412 ق.
20. جعفرى، سيد رضى، تهران، طرح نو، چ اول، 1375.
21. حسن، حسن ابراهيم، تاريخ الاسلام، القاهرة، مكتبة النهضة المصرية، الطبعة السابعة، 1965 م.
22. دوانى، على، سيد رضى مؤلف نهج‏البلاغه، قم، دفتر انتشارات اسلامى، چ سوم، 1364.
23. دوورژه، موريس، اصول علم سياست، ترجمه ابوالفضل قاضى، تهران، اميركبير، 1369.
24. دیلمی، حسن بن ابی الحسن، ارشاد القلوب الی الصواب، قم، الشریف الرضی، 1412ق.
25. طباطبایی، محمد حسين، تفسير الميزان، ترجمه محمدباقر موسوی‌همدانی، قم‌، بنیاد علمی و فرهنگی علامه طباطبایی، 1374ش.
26. طبرسی، فضل بن حسن، مکارم الاخلاق، قم، الشریف الرضی، 1412 ق.
27. عبدالباقی، محمّد فؤاد، المعجم المفهرس الفاظ القران الکریم، تهران، انتشارات همسفر، 1386 ش.
28. فراهیدی،خليل بن احمد، العين،ج.1، گردآورنده:آل عصفور، محسن ، قم، موسسه دار الهجره ،۱۴۰۹.
29. فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی، الوافي ج.1، مصحح:فقیه ایمانی، کمال ،اصفهان، مکتبة الإمام أميرالمؤمنين علي (ع) ،۱۰۹۱ق.
30. قرشی، سیدعلی اکبر، احسن الحدیث، تهران، بنیاد بعثت، 1377 ش.
31. قطب الدین راوندی، سعیدبن هبه الله، الدعوات، قم، انتشارات مدرسۀ امام مهدی7، 1407 ق.
32. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، دار الکتاب، 1367 ش.
33. القمى، عباس بن محمدرضا، الكنى و الالقاب، النجف، المطبعة الحيدرية، 1376 ق.
34. کلینی، ابوجعفر محمّد بن یعقوب، الکافی، تصحیح علی اکبر غفاری و محمّد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، 1388 ش.
35. متز، آدم، تمدن اسلامى در قرن چهارم هجرى، ترجمه عليرضا ذكاوتى قراگزلو، تهران، اميركبير، چ اول، 1362.
36. مدرسی ، محمدتقی، تفسیر هدایت،ج. ۱، مترجم:اتابکی، مشهد، آستان قدس رضوی، بي تا.
37. مجلسی، محمّد باقر بن محمّد تقی، بحار الأنوار الجامعه لدرر أخبار الائمه الأطهار، جلد 67 و 68، ترجمه موسوى همدانى بیروت، دار احیاء التراث العربی، 1403 ق.
38. مطهری، مرتضی، عدل الهی ، تهران، انتشارات صدرا، 1378 ش.
39. " ، " ، سيرى در نهج‏البلاغه، تهران، عين‏الهى، چ دوم، 1358.
40. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه ، تهران، دار الکتب الاسلامیه،1386ش .
41. موسوي خميني، سيد روح الله ، عدل الهی، تهران، انتشارات موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره) ، چاپ2، 1379.
42. مناوي، عبد الرؤوف ، التوقيف على مهمات التعاريف ،ج.1 ، بي تا، بي جا.