بررسی ارتباط بین ژن‌های sul و ژن اینتگرون کلاس I در سویه های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به سولفونامیدها جدا شده از موارد کلینیکی در شهرستان شهرکرد
الموضوعات :
مرضیه فارسی نژاد
1
(کارشناسی ارشد میکروبیولوژی، گروه زیست شناسی، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد شهرکرد، شهرکرد، ايران.)
مریم رئیسی
2
(باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شهرکرد، شهرکرد، ایران.)
جمشید علی بابایی شهرکی
3
()
حسین خدابنده شهرکی
4
()
الکلمات المفتاحية: اینتگرون, سولفونامیدها, کلبسیلا پنومونیه, مقاومت چندگانه آنتی بیوتیکی,
ملخص المقالة :
مقاومت ضدمیکروبی به یک مشکل عمومی در سراسر جهان تبدیل شده است. کسب اینتگرون یکی از عوامل مهم چند مقاومتی در میکروارگانیسم‌های گرم منفی است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن‌های sul و بررسی ارتباط بین ژن‌های sul و اینتگرون کلاس I در ایزوله‌های کلبسیلا پنومونیه مقاوم به سولفانامیدها جدا شده از موارد کلینیکی در شهرکرد می¬باشد. در این مطالعه مقاومت آنتی بیوتیکی 90 ایزوله کلبسیلا پنومونیه جدا شده از موارد کلینیکی در شهرکرد، به روش انتشار دیسک مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی مقاومت به سولفانامیدها از آنتی بیوتیک کوتریموکسازول استفاده گردید. سپس با استفاده از پرایمرهای اختصاصی به ردیابی ژن‌های sul1، sul2 ،sul3 و intI پرداخته شد. پس از انجام آزمون PCR از 33 ایزوله مقاوم به کوتریموکسازول ژن sul1 در 15 ایزوله (45/45درصد)، ژن sul2 در 20 ایزوله (60/60درصد)، ژن Sul3 در 2 ایزوله (06/6درصد) و ژن intI در 27 ایزوله یافت شد. در تجزیه و تحلیل آماری بین ژن های intI و sul1 ارتباط آماری معنی داری مشاهده گردید. نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که یک ارتباط قوی بین حمل اینتگرون و افزایش مقاومت به تعدادی از کلاس‌های مختلف آنتی بیوتیکی وجود دارد.
1. Frank T, Gautier V, Talarmin A, Bercion R, Arlet G. Characterization of sulphonamide resistance genes and class 1 integron gene cassettes in Enterobacteriaceae, Central African Republic (CAR) J Antimicrob Chemother. 2007; 59: 742-745.
2. Gundogdu A, Long YB, Vollmerhausen TL, Katouli M. Antimicrobial resistance and distribution of sul genes and integron-associated intI genes among uropathogenic Escherichia coli in Queensland, Australia. J Med Microbiol. 2011; 60: 1633-1642.
3. Foxman B. The epidemiology of urinary tract infection. Nat Rev Urol. 2010; 7: 653-660.
4. Djordjevic Z, Folic MM, Zivic Z, Markovic V, Jankovic SM. Nosocomial urinary tract infections caused by Pseudomonas aeruginosa and acinetobacter species: sensitivity to antibiotics and risk factors. Am J Infect Control. 2013; 41: 1182-1187.
5. Mittal R, Aggarwal S, Sharma S, Chhibber S, Harjai K. Urinary tract infections caused by Pseudomonas aeruginosa: a minireview. J Infect Public Health. 2009; 2: 101-111.
6. Huovinen P. Resistance to trimethoprim-sulfamethoxazole. Clin Infect Dis. 2001; 32: 1608-1614.
7. Trobos M, Christensen H., Sunde M, Nordentoft S, Agerso Y, Simonsen GS, Hammerum AM, Olsen JE. Characterization of sulphonamide-resistant Escherichia coli using comparison of sul2 gene sequences and multilocus sequence typing. Microbiology. 2009; 155:831–836.
8. Hall RM, Collis CM. Antibiotic resistance in gramnegative bacteria: the role of gene cassettes and integrons. Drug Resist Updat. 1998; 1:109–119.
9. van Treeck U, Schmidt F, Wiedemann B. Molecular nature of a streptomycin and sulfonamide resistance plasmid (pBP1) prevalent in clinical Escherichia coli strains and integration of an ampicillin resistance transposon (TnA). Antimicrob Agents Chemother. 1981; 19: 371–380.
10. Wu S, Dalsgaard A, Hammerum AM, Porsbo LJ, Jensen LB. Prevalence and characterization of plasmids carrying sulfonamide resistance genes among Escherichia coli from pigs, pig carcasses and human. Acta Vet Scand. 2010; 52:47.
11. Ho PL, Wong RC, Chow KH, Que TL. Distribution of integron-associated trimethoprim-sulfamethoxazole resistance determinants among Escherichia coli from humans and food-producing animals. Lett Appl Microbiol. 2009; 49:627–634.
12. Bean DC, Livemore D, Hall LM. E.coli: implications for Plasmids imparting sulfonamide resistance in persistence. Antimicrob Agents Chemother. 2009; 53: 1088-1093.
13. Seputiene V, Povilonis J, Ruzauskas M, Pavilonis A, Suziedéliene E. Prevalence of trimethoprim resistance genes in Escherichia coli isolates of human and animal origin in Lithuania. J Med Microbiol. 2010; 59: 315-322.
14. Cambray G, Guerout AM, Mazel D. Integrons. Annu Rev Genet. 2010; 44: 141-166.
15. Hall RM, Collis CM. Mobile gene cassettes and integrons: capture and spread of genes by site-specific recombination. Mol Microbiol. 1995; 15 (4): 593-600.
16. Walker TS. Microbiology. Philadelphia: W.B. Saunders Company; 1998, p. 202-217.
17. ادیب فر پ. میکروب شناسی پزشکی. چاپ هفتم، انتشارات دانشگاه تهران، 1383؛ صفحات 60-80.
18. Brooks GF, Butel JS, Morse SA, Jawetz MA. Medical Microbiology. McGrave -Hill Medical, New York, NY,USA. 2010; 224-233.
19. National Committee for Clinical Laboratory Standards (NCCLS): Methods for disk antimicrobial susceptibility tests for bacteria that grow aerobically. Approved standard M7-A5. Wayne, Pa: 2003.
20. Sallen B, Rajoharison A, Desvarenne S, Mabilat C. Molecular epidemiology of integron-associated antibiotic resistance genes in clinical isolates of enterobacteriaceae. Microb Drug Resist. 1995; 1(3):195-202.
21. Farshad Sh, Japoni A, Hosseini M. Low Distribution of Integrons among multidrug resistant E. coli strains isolate from children with community-acquired urinary tract infections in shirazTiran. polish J Microbiol. 2008; 57 (3):193-198.
22. اسلامی ج.، سید جوادی س، فلاح چ، گودرزی ف. شیوع اینتگرون های مقاوم به چند دارو در اشریشیاکلی و کلبسیلا جدا شده از عفونت ادراری در کودکان. مجله پژوهنده، 1389؛ دوره 34، شماره 1، صفحات 61-65.
23. رنجبران م، ذوالفقاری م ر، ژاپنی نژاد ع، عموزاده نوباوه ع، ابطحی ح، طبیب نژاد م، غزنوی راد ا. بررسی مولکولی اینتگرون ها در اشرشیاکلی و کلبسیلا پنومونیه جدا شده از عفونت های ادراری. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، 1392؛ دوره 23، شماره 105، صفحات 20-27.
24. Zhao HX, Shan JZ, An XP, Fan HL, Cao JS, Li PF. Characterization of integrons in multiple antimicrobial resistant Escherichia coli isolates from bovine endometritis. Res Vet Sci. 2011; 91(3): 412-414.
25. Mazel D. Integrons: agents of bacterial evolution. Nat Rev Microbiol. 2006; 4: 608-20.
