ارائه مدل مفهومی مبتنی بر شاخص‌های شبکه‌سازی در پارک‌های علم و فناوری
الموضوعات : پژوهشنامه اقتصاد و کسب و کار
منوچهر کرباسی
1
,
قنبر عباس پور اسفدن
2
,
سیده صدیقه جلال‌پور
3
,
پیمان حاجی زاده
4
1 - دانشجوی دکتری رشته مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 - دانشیارگروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
3 - استادیار گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
4 - استادیار گروه مدیریت تکنولوژی، دانشکده مدیریت واحد تهران جنوب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: پارک‌های علم و فناوری, اکوسیستم نوآوری و فناوری, شبکه‌سازی, شاخص‌های شبکه سازی, فراترکیب. ,
ملخص المقالة :
پارک‌های علم و فناوری به عنوان یکی از کنش‌گران اصلی اکوسیستم نوآوری؛ با هدف توسعۀ اقتصاد دانش‌بنیان، افزایش نوآوری فناورانه و اشتغال‌زایی متخصصین بوجود آمده‌اند. در سال‌های اخیر ایجاد و توسعه پارک¬های علم و فناوری شتاب زیادی داشته و تأثیر این مؤسسات و کارکردهای متنوع آنان به عنوان بخشی از زیرساخت‌های نوآوری و فناوری بر رشد و توسعه اقتصاد دانش¬بنیان روز به روز نمایان‌تر می‌گردد. کارائی و اثربخشی عملکرد پارک¬ها در فرایند تعامل و همکاری با دیگر بازیگران اکوسیستم نوآوری از جمله دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیق و توسعه، مراکز صنعتی و ارتباط با محیط تقویت می‌شود. از این¬رو بررسی و شناخت فرایند شبکه¬سازی در پارک‌های علم و فناوری بسیار حائز اهمیت است. هدف این پژوهش شناسایی شاخص‌های شبکه¬سازی و ارائۀ مدل مفهومی شبکه‌سازی در پارک‌های علم و فناوری است. رویکرد این تحقیق فراترکیب بوده که در آن از روش باروسو و سندلوسکی استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد شاخص¬های اصلی شبکه‌سازی پارک‌های علم و فناوری شامل ارتقاء سطح محصولات، اطلاعات، افزایش سهم بازار، اهداف (اهداف پارک، اهداف اجتماعی- اقتصادی و زیست‌محیطی)، ایجاد ارزش، بهره¬برداری از فرصت¬های موجود در پارک، بهینه‌سازی منابع، توسعه محصول جدید، دانش اعم از دانش بازار؛ شرکا و هم¬آفرینی دانش، عملکرد بین¬المللی و تجاری پارک، فرصت¬سازی به واسطه بازار، مدیریت، نیاز به منابع و منابع عملیاتی، ایجاد و توسعه روابط و یادگیری سازمانی هستند.
سلیمانی، مجید. (1391). بررسي پارك‌ها و مراكز رشد علم و فناوري ايران با نگاهي بر رويكرد جهاني. فصلنامه رشد فناوری.32(8)،10-1.
میثاقی، سید محمود، فلاح زاده، سجاد. (1392). برنامه ریزی و طراحی پارک‌های علم و فناوری با تاکید بر مزیت های منطقه ای؛ نمونه موردی استان مازندران. سیاست علم و فناوری، 6(2)، 23-1.
نصر، علی، حاجی‌حسینی، حجت‌اله. (1396). نقش پارک‌های علم و فناوری در توسعه نوآوری و فناوری. رهیافت،27(65)، 49-37.
رضایی صدرآبادی، مهدیه. (1400). مروری بر وضعیت پارک‌های علم و فناوری و مراکز رشد در ایران. رشد فناوری، 17(66 )، 62 -53.
خزدوزی، لیلا، قاضی نوری، سید سپهر. (1399). الگوی بلوغ پارک‌های فناوری بر اساس تکامل تاریخی؛ پارک‌های ایران کجا هستند؟. بهبود مدیریت،14(2)، 93-116.
آقازاده، هاشم، زارعی هنزکی، عباس، محمدی، مهدی و الهی، احمد رضا. (1400). بررسی رابطه قابلیت شبکه‌سازی پارک‌های علم و‌فناوری بر نوآوری و عملکرد کسب‌وکار شرکت‌های عضو. مدیریت صنعتی، 13(2)، 351-329.
فهیم یحیایی، فریبا، جهانگیری، علیرضا. (1400). پارک‌های علم و فناوری ایران از آغاز تا کنون. تهران. انجمن علمی پارک‌های فناوری و سازمان های نوآوری ایران.
مرادی پور، حجت اله، داستانی، معصومه. (1390). شبکه و خوشه های فناوری. نشاء علم. (1)02. 65-69.
محمدی، مهدی؛ حمیدی، مهدی؛ محمودی، بهروز؛ جوادی، سپیده (1393). شناسایی، تحلیل و دسته¬بندی عوامل مؤثر بر شکل¬گیری شبکه¬های نوآوری در شرکت¬های دانش¬بنیان (مطالعه موردی پارک علم و فناوری دانشگاه تهران). مدیریت نوآوری، 3 (4)، 24-1.
سخدری، کمال (1394). قابلیت شبکه‌سازی و عملکرد کارآفرینانه سازمانی: تبیین نقش گرایش‌های راهبردی سازمانی. توسعه کارآفرینی، 8 (1)، 174-159.
شفقت، ابوطالب؛ رضائی، سیدجواد. (1400). تحلیل ماتریس اهمیت- عملکرد شاخص¬های نوآوری در مراکز علمی و پژوهشی. فصلنامه مدیریت نظامی، 21 (3)، 114-89.
آقازاده، هاشم؛ زارعی هنزکی، عباس؛ محمدی، مهدی؛ الهی، احمدرضا. (1400). بررسی رابطه قابلیت شبکه-سازی پارک¬های علم و فناوری بر نوآوری و عملکرد کسب و کار شرکت¬های عضو. مدیریت صنعتی، 13 (2)، 351-329.
مقصودی گنجه، یاسر؛ خانی، ناصر؛ عالم تبریز، اکبر. (1398). توانمندی شبکه¬سازی، ساختار شبکه‌های کسب و کار و عملکرد تجاری¬سازی در شرکت¬های دانش¬بنیان (مورد مطالعه: شرکت¬های دانش¬بنیان استان اصفهان). مدیریت توسعه فناوری، 7 (4)، 179-151.
