دیدگاهی فقهی حقوقی درباره ماهیت قرارداد ای پی سی، در پرتو فیدیک و حقوق ایران
الموضوعات : تحقیقات حقوق خصوصی و کیفری
یاشار طاهری
1
,
حکمت الله عسکری
2
,
سید باسم موالی زاده
3
1 - دانشجوی دکتری حقوق خصوصی، 1- گروه حقوق، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- گروه حقوق، واحد اهواز،
2 - استادیار گروه حقوق خصوصی،واحد شیراز،دانشگاه ازاد اسلامی، شیراز، ایران
3 - استادیار، 1- گروه حقوق، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
2- گروه حقوق، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی،
الکلمات المفتاحية: قرارداد ای پی سی, صاحبکار, پیمانکار, حقوق ساختوساز.,
ملخص المقالة :
پیمانکاری، یکی از عقودی است که امروزه با تحول در بخشهای گوناگون، ماهیت حقوقی متفاوتی به خود گرفته است. در این موضوع، برخی از این عقود به گونهای است که از زمره اجاره اشخاص خارج میشود و ماهیتی خاص به خود میگیرد. فدراسیون بینالمللی مهندسین مشاور مشهور به فیدیک، یک الگوی قراردادی به نام قرارداد مهندسی، تأمینوساخت، برای امور زیربنایی و صنعت ساختوساز در سال 1999 در یک سند یکنواخت بین المللی با نام کتاب نقره ای منتشر نمود که در این قرارداد، برخلاف پیمانکاریهای سنتی، تعهدات کامل مهندسی، تأمین تجهیزات و مصالح کار و ساخت را بر عهده پیمانکار نهاد که یک مسئولیت کامل را برای وی به دنبال دارد. این قراداد که با زمان و قیمت مقطوع و ثابتی مشخص میشود، همه ریسکها را بر عهده پیمانکار مینهد و صاحبکار برای رهایی از آن متعهد به پرداخت قیمت قراردادی بر اساس توافق طرفین میگردد. در این راه، قراردادهایی در نظام حقوقی ایران و بینالملل موجودند که به دلیل تشابه، نیاز به واکاوی و مقایسه تطبیقی آنها با قراردادایپیسی احساس میشود. این نوشتار که با روش تحلیلی، توصیفی وابزارکتابخانهای نگاشتهشده؛ با هدف بررسی فقهی حقوقی ماهیت قرارداد ایپیسی در حقوق ایران با تکیه بر سند فیدیک، ضمن مقایسه تطبیقی این قرارداد با نهادهای حقوقی مشابه مانند طرحوساخت بوده و نهایتا به این نتیجه میرسد که قرارداد مهندسی،تأمینوساخت، با قراردادهای مشابه، ماهیتا با یکدیگر توفیر دارند و این عقد در حال حاضر یک عقدنامعین است.که برای تشخیص و تبیین حقوقی داخلی آن نیاز به معینسازی این قرارداد احساس میگردد.
