واکاوی نحوه امکان پذیری تنظیم گری و شکل گرایی حقوقی تعزیر پزشک

الموضوعات :

سیدعیسی موسوی ¹ , حسن حیدری ² , هرمز اسدی کوه باد ³

1 - دانشجوی دکتری، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران.
2 - استادیار، گروه حقوق، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران.
3 - دانشیار، گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، واحد رامهرمز، دانشگاه آزاد اسلامی، رامهرمز، ایران.

تاريخ الإرسال : 15 الأحد , شعبان, 1445 تاريخ التأكيد : 17 الثلاثاء , جمادى الأولى, 1446 تاريخ الإصدار : 03 الجمعة , رجب, 1446

الکلمات المفتاحية: تعزیر در پزشکی, تنظیم‌گری حقوقی, ابعاد و مولفه ها,

ملخص المقالة :

بکارگیری تعزیر در نظام حقوقی ایران و عدم ضابطه مشخص در تعیین فرآیند آن حاکی است که عدم تدبیر صحیح در بهره‌برداری، محدودیت‌ها و واکنش‌هایی منفی نسبت به پزشکان جهت ارتقاء جامعه سلامت و روحیه آنان دارد. لذا خوانش عدم حمایت‌آمیزی قوانین از جامعه پزشکی با مداقه و ملاحظه چگونگی طرح ناصواب واقعیت اعمال پزشک و تعیین سطح تعارض آن با قانون باعث تعیین واکنش ناسازگار تعزیر در پاسخگویی به فعالیت پزشکان و عملکرد ناشایست نظام حقوقی می‌شود. بنابراین، ارائه الگویی نوگرا با محوریت عرضه تفسیری با تدبیر از تعزیر و بازبینی تعزیر پزشک در موارد خاص سبب‌ساز پشتیبانی و حمایت‌گرایی از پزشکان و عدم احراز انتسابی برخی بزه‌ها می‌شود. افزون براین، امکان‌پذیری تنظیم‌گری و شکل‌گرایی حقوقی تعزیر پزشک با سنجش اثرات خطر احتمالی و ایجاد سیاست کیفری افتراقی در ازاء تعزیر پزشکان و تغییر نگرش قانون‌گذار در تصرفات بدون اذن و مصادیق حمایتگری، تنظیم‌گری وشکل‌گرایی حقوقی تعزیر پزشک در کلونینک، اتانازی و... موجب ارتقاء سیاق سلامت جامعه و مضافاً بی‌تفاوتی پزشکان به درمان و معضل بی‌علاقگی و بی‌اعتنایی پزشکان به معالجه با عدم کاربست تعزیر را تقلیل می‌هد. موجب ارتقاء سیاق سلامت جامعه و مضافاً بی‌تفاوتی پزشکان به درمان و معضل بی‌علاقگی و بی‌اعتنایی پزشکان به معالجه با عدم کاربست تعزیر را تقلیل می‌هد.

المصادر:

1. امیری فرد، زهرا. (1395ش). بازخوانی ماهیت قاعده اقدام و کاربرد آن در مسئله اتانازی، مجله فقه و اجتهاد، شماره 5.
2. داوودی، مریم. (1387ش). شبیه سازی از منطر فقه شیعه، فقه و تاریخ تمدن، شماره 2.
3. رستمی نجف‌آبادی، حامد. (1390ش).بررسی قواعد فقهی تعزیرات،نشریه مطالعات تقریبی مذاهب اسلامی، شماره 23.
4. ریاحی، جواد. (1397ش). بررسی نظریه عمومیت مفهوم تعزیر، مطالعات فقه امامیه، شماره 10.
5. سجادی نسب، سیف الله. (1398ش). رویکرد جامعه شناختی فقهی-حقوقی به شفاعت در تعزیرات، مجله نشریه جامعه شناسی سیاسی ایران، شماره 7.
6. شاه‌بیگی، ایمان، (1398ش)، رویکرد نظریه تنظیم‌گري پاسخگو به مداخله‌هاي عدالت کیفري در جرائم علیه عفت عمومی در ایران(رساله دکتري)، تهران: دانشگاه تربیت مدرس.
7. قربانی، فتح الله. (1396ش). رهیافتی فقهی به معیار مشروعیت باروری زوجه توسط گامت بیگانه، فصلنامه حقوق پزشكی، شماره 42.
8. کافی، مصطفی. (1400ش). سیاست جنایی افتراقی در جرایم غیرعمد مستوجب دیه در پرتو کثرت گرایی نظام حقوق کیفری، مجله علمی پژوهشی حقوق پزشکی، شماره 15.
9. کیان مهر، مهدی، (1400ش)، تاثیر رجوع از اذن سابق بیمار در انگاره اثبات یا انکار مسئولیت پزشک، مجله فقه، شماره 3.
10. لطفی، اسدالله. (1398ش).رویکرد جامعه شناختي فقهی-حقوقي به شفاعت در تعزیرات، فصلنامه جامعه شناسي سياسي ای ران،
11. محمدی، روح الله.(1395ش). معایب و محاسن شبیه سازی انسان و آثار آن در فقه و حقوق، نشریه مطالعات علوم سیاسی، حقوق و فقه، شماره 4.
12. الهام، غلامحسین. (1402ش). امکان‌سنجی تنظیم‌گري کیفري درتعزیرات ازمنظر فقه‌امامیه، پژوهش ‌نامه فقه اجتماعی، شماره 22.
13. یاوري، اسدالله. (1393ش). درآمدي بر مفهوم تنظیم‌گري، مطالعات حقوق تطبیقی، شماره 5.