تأثیر محلول پاشی عناصر آهن، روی و کلسیم تحت شرایط آبیاری تکمیلی بر عملکرد عدس دیم
الموضوعات : پژوهش نامه کشاورزیمجید چگینی 1 , حمیدرضا ذاکرین 2 , اسماعیل حدیدی ماسوله 3
1 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران
2 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران
3 - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، گروه زراعت، تاکستان، ایران
الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, آبیاری تکمیلی, عدس دیم, محلول پاشی روی,
ملخص المقالة :
این تحقیق در شهرستان قزوین، با هدف بررسی تأثیر محلول پاشی عناصر ریزمغذی آهن، روی و عنصر کلسیم بر عملکرد عدس دیم انجام شد. این آزمایش بصورت کرت های یک بارخردشده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکراراجرا شد. شرایط رطوبتی در 2 سطح (I1: بدون آبیاری (دیم) I2: آبیاری قبل از گلدهی) به عنوان عامل اصلی و محلول پاشی در 5 سطح (M1: کلسیم، M2: روی، M3: آهن، M4: کلسیم + روی + آهن و M5: آب خالص، (شاهد)) به عنوان عامل فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر آبیاری (در سطح 5 درصد)، محلول پاشی (در سطح 1 درصد) و اثر متقابل آبیاری × محلول پاشی (در سطح 5 درصد) بر عملکرد دانه معنی دار بود. نتایج نشان داد که آبیاری تکمیلی باعث افزایش قابل توجه عملکرد دانه ( 6/811 کیلوگرم در هکتار) شد. نتایج مقایسه میانگین های اثر محلول پاشی بر میزان عملکرد دانه نشان داد که تیمار محلول پاشی آهن + روی + کلسیم با میانگین 5/729 کیلوگرم در هکتار بیشترین میزان عملکرد دانه را داشت که با تیمار محلول پاشی روی در یک گروه آماری مشترک قرار داشتند. در بین سطوح محلول پاشی کلسیم کمترین تأثیر را در افزایش عملکرد دانه داشت. نتایج مقایسه میانگین های اثر متقابل آبیاری و محلول پاشی بر عملکرد دانه نشان داد که بیشترین میزان عملکرد دانه در تیمارهای محلول پاشی آهن + روی + کلسیم و محلول پاشی روی به تنهایی در شرایط آبیاری تکمیلی مشاهده شد. این نتایج بیانگر این بود که اختلاف بین سطوح محلول پاشی از نظر عملکرد دانه در شرایط آبیاری تکمیلی نسبت به شرایط دیم بیشتر مشهود بود، بدین معنی که تأثیر محلول پاشی در شرایط آبیاری تکمیلی بیشتر بود.
_||_