بررسی کارایی آبیاری تکمیلی و مقادیر متفاوت کود نیتروژن در افزایش عملکرد ارقام مختلف گندم
میترا خسروی
1
(
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
)
طهماسب حسین پور
2
(
عضو هیئت علمی گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم آباد
)
الکلمات المفتاحية: عملکرد دانه, گندم, رقم, نیتروژن, آبیاری تکمیلی,
ملخص المقالة :
بمنظور ارزیابی عکس العمل ارقام گندم نان (Triticum.aestivum) به سطوح متفاوت رطوبتی (آبیاری تکمیلی)و مقادیر مختلف کود نیتروژنی، آزمایشی در سال 94-93 درشرایط اقلیمی شهرستان کوهدشت بصورت اسپلیت اسپلیت پلات و بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا گردید. کرتهای اصلی شامل عامل آبیاری درسه سطح (بدون آبیاری یادیم ،یکبار آبیاری در زمان کاشت و دوبارآبیاری در زمان کاشت و ظهور ساقه) ،کرتهای فرعی شامل ارقام گندم نان (کریم و کوهدشت)و کرتهای فرعی فرعی شامل مقادیر نیتروژن در سه سطح (بدون مصرف کود، مصرف کود در زمان کاشت و مصرف کود در زمان کاشت و ساقه دهی) بود.در مدت اجرای آزمایش از صفات عملکرد دانه ، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه ، تعداد دانه در سنبله، ارتفاع بوته، تعداد سنبله در واحد سطح، شاخص برداشت و طول سنبله اندازه گیری بعمل آمد. نتایج حاصل از تجزیه داده ها نشان دادکه تیمار رقم کوهدشت با دوبار آبیاری و مصرف 120کیلوگرم نیتروژن (I3V2N3 )باعث افزایش عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه به ترتیب به میزان 13060 و 5466 کیلوگرم در هکتار و همچنین تیمار رقم کریم با دوبار آبیاری و بدون مصرف نیتروژن(I3V1N1) باعث افزایش وزن هزار دانه به میزان 42.67 گرم گردید. اثر متقابل نیتروژن قابل دسترس و دیگر عوامل موثر در رشد اهمیت زیادی در استفاده از نیتروژن توسط گیاه دارد. میزان آب قابل دسترس از جمله عوامل مهم تأثیر گذار بر کارآیی مصرف نیتروژن است. با تامین بهینه آب آبیاری برای گیاهان همزمان با مصرف N می توان انتظار داشت عملکرد و اجزای عملکرد گیاهان افزایش یابد.